جبران خليل جبران

[sorna]

این کودکان فرزندان شما نی اند ، آنان پسران و دختران اشتیاق حیاتند و هم از برای او .از شما گذر کنند و به دنیا سفر کنند ، لیکن از شما نیایند . همراهی تان کنند ، اما از شما نباشند.

[sorna]

مبادا او که دارای اشتیاق و نیرویی فراوان است ، به کم شوق طعنه زند که : “چرا تو تا این حد خمود و دیررسی؟! ” .
زیرا ، ای سوته دل ! فرد صالح هرگز از عریان و لخت نمی پرسد ” لباست کو؟! ” و از بی پناه سوال نمی کند ” خانه ات کجاست ؟! ” .

[sorna]

مردم ! هشدار ! که زیبایی زندگانی ست ، آن زمان که پرده گشاید و چهره برنماید
لکن زندگی شمایید و حجاب خود ، شمایید .
زیبایی قامت بلند ابدیت است ، نگران منتهای خویش در زلال آینه .
اما صراحت آینه شمایید و نهایت جاودانه شمایید .

[sorna]

بوی تو نفس من خواهد شد و ما با هم در همه فصلهای زندگی شاد و مسرور خواهیم بود.




عشقی که هر روز تازه تر نشود، اندک اندک به عادت تبدیل می گردد و رنگ بردگی به خود می گیرد.





عاشقان چنان یکدیگر را در آغوش می گیرند که بینشان چیزی فراتر از رابه بین دو جسم مطرح است.

[sorna]

چه دشوار است زندگی برای آنکه عشق را می جوید اما به شهوت می رسد.


عشق اگر در سایه عنایت عقل نباشد، شعله ای است که خود را خاکستر خواهد کرد.




عزیزم بدان که اگر تو از من بخواهی تنهایی خویش را رها سازم تا تو احساس تنهایی نکنی، جادوی عشقمان ناپدید می شود.

[sorna]

عشق محدود تنها به تصاحب معشوق می اندیشد و عشق بی انتها در جستجوی خویشتن است.




خموش باش قلب من تا رسیدن صبح، هر که صبورانه بامدادان را انتظار کشد، سپیده دم او را عاشقانه در آغوش خواهد کشید.





قلبی را که عشق می ورزد اما هرگز تسلیم نمی شود پذیرا باش.

[sorna]

اولین بوسه، نخستین گل بر سر شاخه درخت زندگی است.




با خود پیمان بندید که با زیباترین، باارزش ترین و هیجان انگیز ترین فرد دنیا رابطه سرشار از عشق و محبت برقرار کنید.




آیا روزی فرا خواهد رسید که طبیعت آموزگار آدمی باشد، انسانیت کتابش و زندگی آموزه ی او؟

[sorna]

خداوند مشعلی از زیبایی و دانایی در قلب تان به ودیعت نهاده است. گناه است اگر بگذارید خانوش شود و به خاکستر بدل گردد.




اگر انسان ارزش واقعی خود را بشناسد، هرگز نابود نخواهد شد.





گناهی بزرگتر از این نیست که از گناهان انسانی دیگر پرده برداریم.

[sorna]

از دیدن بزدلی مردم آموخته ام که با شهامت باشم.




اگر خودت را بشناسی، همه انسانها را شناخته ای.




دوزخ شکنجه و عذاب نیست، دوزخ در قلب خالی است.

[sorna]

درخشش جادویی عشق | شعر از جبران خلیل جبران


عشق درخششی جادویی است
که از درون هسته سوزان روح می تابد

و زمین پیرامونش را روشنی می بخشد
و توانمان می دهد تا زندگی را
در قالب رویایی شیرین و زیبا
بین دو بیداری درک کنیم