مکتب اصفهان

[elahe]

اوایل سده یازدهم , همزمان با انتقال پایتخت از قزوین به اصفهان , هنرمندان قزوینوسایر شهرهای
مهم به این شهر روی آوردند.
علاوه بر رونق کارگاههای نقاشی , دیوارنگاری برای تزیین کاخها و عمارات رواج فراوان یافت.
در دوران سلطنت شاه عباس عواملی همچون انتقال ارامنه جلفا به اصفهان و گسترش روابط
سیاسی و تجاری به کشورهای اروپایی و هندوستان باعث شد برخی خصوصیات نقاشی غرب
به نقاشی ایران راه یابد.حتی بعضی نقاشان اروپایی به دربار اصفهان آمدند از جمله لوکاس وان
هسولد , فیلیپ آنجل و لوکار.
در این دوران علاوه بر کتاب آرایی و دیوارنگاری و رقعه که منحصرا توسط دربار حمایت می شد
سفارشاتی از جانب تجار و متمولین به هنرمندان نقاش ارجاع می گردید که این عامل خود سبب
رونق رقعه سازی با هزینه های مختصر شد.
شاخصه اینگونه آثار:استفاده کمتر از رنگها و حتی تنها طراحی با پس زمینه چند شاخ و برگ و
ترسیم خطی , مقداری ابر بدون رنگ آمیزی .
موضوعات : پیکر شاهزادگان , نجبا زن و مرد جوان که خود عاملی شد برای رونق چهره سازی و
توجه بیشتر به طراحی اندام انسانها و در نتیجه رعایت دقیق تر تناسبات و شبیه سازی .
معروف ترین نقاش این دوره رضا عباسی بود که شرح مختصری از زندگینامه او را خواهیم آورد.
از میان نسخه های مصور و رقعه هایی که تحولات نقاشی مکتب اصفهان را نشان میدهد میتوان
به کتاب عالم آرای شاه اسماعیل و کتاب ابو مسلم نامه اشاره کرد که هر دو متعلق به موزه
رضا عباسی میباشد.
منبع: کتاب شاهکارهای نگارگری ایران