محمود حاج‌زمان: در طول روز، سئوک هیون یون و مالت گاتر، پزشکانی معمولی بودند که در بیمارستان عمومی ماساچوست کار می‌کردند. اما در طی چهار سال گذشته و به هنگام شب، این دو نفر بر روی پروژه‌ای کار می‌کردند که بتواند یک سلول انسانی را وادار کند تا شبیه یک منبع لیزر رفتار کند. آنها این لیزر انسانی خود را با استفاده از همان سه جزئی ساخته‌اند که در تمام لیزرها یافت می‌شود: یک منبع انرژی که نور اولیه را فراهم می‌کند؛ یک محفظه نوری که نور تولید شده منبع را به صورت یک پرتو متمرکز می‌کند و یک واسط تقویت‌کننده، ماده‌ای که در آن الکترون‌ها تا رسیدن به یک سطح انرژی بالاتر برانگیخته می‌شوند و هم‌زمان انرژی خود را به صورت یک پرتو از فوتون‌ها که همان نور لیزر است، آزاد می‌کنند.
به گزارش پاپ‌ساینس، یون و گاتر یک سلول کلیه انسان را طوری دستکاری و اصلاح کردند تا بتواند پروتئین فلورسانت سبز (GFP) تولید کند؛ همان ماده‌ای که که باعث نورتابی بیولوژیکی عروس‌های دریایی می‌شود. این سلول واسط تقویت‌کننده آنها را تشکیل می‌داد. آنها این سلول‌های اصلاح شده را کشت دادند و با قرار دادن یکی از آنها بین دو آیینه، چیزی که ساندویچ سلولی نام گرفته، محفظه نوری را ایجاد کردند. سپس آنها پالس‌هایی از نور آبی را با استفاده از یک لیزر مینیاتوری (به عنوان منبع انرژی) از درون سلول عبور دادند. سلول با نور سبز درخشید و نور دیگری از آن خارج شد. از درون یک میکروسکوپ، دو پزشک یک توده مایل به خاکستری (سلول) را مشاهده کردند که نقاط درخشانی (لیزر) در آن وجود داشت.
حال چه خواهد شد؟
یک لیزر زنده را می‌توان برای فعال کردن داروهای درمان سرطان با استفاده از پرتودرمانی به کار برد. پزشکان قادر خواهند بود مواد حساس به نور را به درون جریان خون یک بیمار تزریق کنند تا تومورها و سلول‌های بیمار را ردیابی کند. در حالت عادی، این مواد به صورت خارجی فعال می‌شوند اما اگر هم دارو و هم لیزر داخلی باشند، درمان بسیار دقیق‌تر خواهد بود. با این وجود و در حال حاضر، یون عمدتا به احتمال کاربرد لیزر انسانی برای کشف تغییرات اندک درون سلولی علاقه دارد. به عنوان یک پرتو لیزر، نور درون محفظه‌ای می‌تواند قبل از خروج از سلول‌ها، هزاران یا میلون‌ها بار از درون آنها عبور کند. به گفته یون دانشمندان با استفاده از این نور کمانه‌ای می‌توانند همانند یک دوربین پرسرعت درون سلولی، با حساسیتی بی‌مانند بر رفتار سلول‌ها نظارت کنند.
و البته به گفته یون، این فرایند روزی ممکن است انسانها را قادر سازد تا از چشمان خود لیزر بتابانند، اگرچه این لیزر در مقایسه با یک پرتو مرگبار خیلی زودگذر و ضعیف خواهد بود. وی می‌گوید: «اگر یک منبع نوری درون چشم کاشته شود، این امکان وجود دارد که با استفاده از سیگنال‌های مغزی بتوان آن را کنترل کرد.»
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)