چقدر هوایم بوی تورا میدهد....

[R A H A]

می دانی ...


احســاســـــاتم ایـــن بــــار درد نمــی کنند ...


نــــم کشیده است ...


انگار برای گفتن چیزی ندارد ...


هر چه صدایـــش می کنم ساکــت است ...


با هیـــچ کدام از این عابر ها کاری ندارد ...


شاید مریـــض شده اند ...


تو هیـــچ دکتری می شناسی؟ ...


نه ...! اصـــلا بی خیال! این طوری بهتر است ...


وقتی ساکـــت یک گوشه بنشیند و مزاحمتــی ایجاد نکند ...


خیـــالم راحت تر است ...


بهتر می توانـــم به آینده فکر کنم ... بدون هیـــــــــچ احـــــســـــــاســــــــ ی ...


می دانی ...


افکارم ورم نکرده اند ...


گره خورده اند ...


گاهی فکر های زیادی هست که منتظرند نوبتــشـــان شود ...


ولی من هیچ اولیتی برایشان ندارم ...


همه با هم در ســرم می پیچند و یک دفـعــــــــه ...


گره می خورند ...


به هر حـــال امروز یک عالــمه حـــس شـیــرین دارم ...


می تـــرســـم همه را با هم بخورم ...


مبـــادا دلم را بزند ...


بهتـــر است جیره بندی شان کنم ...


هـــشــــت ماه وقت لازم دارم تا تمام این شیرینی ها را بخورم ...


نگران نباش سعی می کنم مریض نشوم ...


مراقبم ...

تــــــــــو با من بــــــــاش ...


و سعی کن ، دردســــری درست نکنی ...


تا مجبور شوم مثل آشغال پرتت کنم بیرون ...


آخر می دانی ...


احســـاســــاتـــم نــــــم کشـــیـــده ...


می دانــــــی که ...

[R A H A]

آنها که می مانند ...

همیشه یک روز رفته اند ...


تا که امروز مانده اند ...



شاید رفته اند تا سقف آرزوهایشان را بلند کنند ...


شاید برای ارزش لبخندی کوتاه ...


شاید برای آویختن پنجره ای زیبا ...


و شاید برای خوشبختی ...


خوشبختی مگر چیست ...؟


جز تک تک ثانیه های زیبا از زندگی که تو را ...


غرق لذت می کند ...؟





گاهی باید رفت ...


تا بتوان ماند ...


مــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــن ...


می خواهم از سقف های بلند چراغ های بلند بیاویزم ...


می خواهم قشنگ ترین منحنی های دنیا را به صورت ها بنشانم ...


می خواهم بر دیوار های تاریک پنجره های روشن قاب کنم ...


می خواهم ثانیه های زیبا داشته باشم ...


از زندگی ...


که مرا ...


غرق در لذت کنند ...


گاهی باید رفت ...


تا بتوان باقی ماند ...

[R A H A]

من از روز ازل ديوانه بودم
ديوانه‌ی روي تو
سرگشته‌ی‌ كوي تو
سرخوش از باده‌ی مستانه بودم
در عشق و مستی افسانه بودم
نالان از تو شد چنگ و عود من
تار موي تو، تار و پود من
بی‌باده مدهوشم
ساغر نوشم
زچشمه‌ی نوش تو
مستي دهد مارا، گل رخسارا!
بهار آغوش تو
چو به مانگری
غم دل ببری
كز باده نوشين‌تری
سوزم همچو گل
از سوداي دل
دل، رسواي تو
من رسواي دل
گرچه به خاك وخون كشيدی مرا
روزي كه ديدی مرا
بازآ
درشام غم صبح اميدي مرا
صبح اميدي مرا

[R A H A]

تو ای بی بها شاخک شمعدانی
که بر زلف معشوق من جا گرقتی
عجب دارم از کوکب طالع تو
که بر فرق خورشید ماوا گرفتی
قدم از بساط گلستان کشیدی
مکان بر فراز ثریا گرفتی
فلک ساخت پیرایه زلف خودت
دل خود چو از خکیان واگرفتی
مگر طایر بوستان بهشتی ؟
که جا بر سر شاخ طوبی گرفتی
مگر پنجه مشک سای نسیمی ؟
که گیسوی آن سرو بالا گرفتی
مگر دست اندیشه مایی ای گل ؟
کخ زلفش به عجز و تمنا گرفتی
مگر فتنه بر آتشین روی یاری
که آتش چو ما در سراپا گرفتی
گرت نیست دل از غم عشق خونین
چرا رنگ خون دل ما گرفتی ؟
بود موی او جای دلهای مسکین
تو مسکن در آنحلقه بیجا گرفتی
از آن طره پر شکن هان به یک سو
که بر دیده راه تماشا گرفتی
نه تنها در آن حلقه بویی نداری
که با روی او آبرویی نداری

[R A H A]

چشم هايم را به آسماني که خدايت در آن است دوخته ام
و دستهای خسته ام را سوی او ‏دراز کرده ام
و از تو می خواهم که بیایی و مرا از عطر نفسهایت لبریز کنی بیایی
و مرا به ‏سرزمين آب هاي نقره اي ، به سرزمين آرزوها ببری
و امشب باز به گذشته مینگرم آنجا ‏که در اوج نا امیدی سر راهم قرار گرفتی
و با نگاهت قلب یخ بسته ام را گرما بخشیدی
و ‏امشب چون گذشته تمام حرفهایم برای توست
آه...پس کي مي آيي چشمهای خسته ام ‏انتظار آمدنت را می کشند

[R A H A]

جز من اگرت عاشق و شیداست بگو

ورمیل دلت هیچ به جانب ماست بگو

ورهیچ مرا در دل تو جاست بگو

گر هست بگو نیست بگو راست بگو

[R A H A]

دیگر دل شکسته راهی به تو ندارد
این ساز دل شکسته سوزی ز تو ندارد
دیگر نشان ز این عشق من پیش خود ندارم
دیگر تو را در این دل من پیش خود ندارم
می پرسم از دل خود شاید تو را بیابم
شاید تو را در این دل من پیش خود بیابم
رفتی تو از دل من دیگر تو را نخواهم
دیگر منم دل من دیگر تو را نخواهم
زین پس ز تو دل من دیگر نشان نگیرم
دیگر در این دل خود یادی ز تو نگیرم

[R A H A]

درخت که می شوم
تو پائیزی !
کشتی که می شوم
تو بی نهایت طوفانها !
تفنگت را بردار
و راحت حرفت را بزن !

[R A H A]

خیلی وقت که یه بغضی تو صدامه

خیلی وقت که یه آهی تو نگامه

خیلی وقت حتی اشک هم قهر با من

تک و تنها تو قفس اسیر این تن

خیلی وقت خنده هام خیال و رویاست

آرزوهام چون حبابی روی دریاست

خیلی وقت که شب هام نوری نداره

توی آسمون می گردم واسه دیدن ستاره

خیلی وقت گلدون ها بدون آب اند

ماهی ها انگاری عمریه تو خواب اند

خیلی وقت قلب من خسته و پیره

برای سوختن و ساختن دیگه دیره

خیلی وقت قابی خالی رو دیواره

قابی بی عکس که تورو یادم می اره

خیلی وقت عشق تو پاها مو بسته

تنها من موندم و گیتاری شکسته

[R A H A]

یه خداحافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد
لب تو میوه ممنوع ولی لبهایم
هرچه از طمع لب سرخ تو دل کند نشد
با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر
هیچکس!هیچ کس اینجا به تو مانند نشد
هر کسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سینه ...خداوند نشد
خواستند از تو بگویند شبی شاعرها ....
عاقبت با قلم شرم نوشتند نشد