صداي سنگين سکوت در ذهن خسته ام مي شکند ,از خويش دور افتاده ام ليک , چراغي دو دوردست وجودم سو سومي زند , کسي فرياد مي زند , باصداي بي صدا , آري اين صدايسکوت است که مي شنوي. !زماني که دست زندگي سنگين و شب بي ترانه است , هنگامعشق و اعتماد است , و دست زندگي چه سبک مي شود و شبچه پر ترانه , آن هنگام که به هم عشق مي ورزيم و اعتمادداريم .زندگي ما همواره داراي دو نيمه اند , نيمه اي سرد و يخ آجين , نيمهاي سوزان و آهنگين , عشق آن نيمه سوزان زندگي است . !از مرز خوابم مي گذشتم , سايه تاريکي يک نيلوفر , روي همه اينويرانه ها فرو افتاده بود .کدامين باد بي پروا , دانه اين نيلوفر را به سرزمين خواب من آورد .نيلوفر روييد , ساقه اش از ته خواب شقا هم سر کشيد , سيلاببيداري رسيد چشمانم را در ويرانه خوابم گشودم .نيلوفر به همه زندگي ام پيچيده بود , در رگهايش من بودم کهميدويدم , هستي اش در من ريشه داشت و همه من بود , کدامينباد بي پروا دانه اين نيلوفر را به سرزمين خواب من آورد !؟؟؟.سکوت بند گسسته است .
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)