بيشتر متخصصان پوست و مو، مواد موجود در لاك ناخن را مخل سلامت ناخن ها مي دانند
شما خانم محترم، اگر از لاك براي ناخن تان استفاده كرده ايد، آيا تا به حال دربارهِ موادي كه در آن وجود دارد از كسي پرسيده ايد؟ مي دانيد چه مواد شيميايي در آن وجود دارد؟
شايد بسياري تصور مي كنند كه رنگ آميزي و آرايش ناخن مخصوص بانوان سال هاي اخير است و گذشتگان ما حداكثر از حنا و رنگ هاي طبيعي معدودي براي زيبا ساختن ناخن هاي خود استفاده مي كردند اما خوب است بدانيم كه تاريخچه رنگ كردن ناخن ها به حدود سه هزار سال پيش از ميلاد مسيح بازمي گردد.
آن سوي ديوار چين
چيني ها براي اين كار از رنگي استفاده مي كردند كه از مخلوط صمغ عربي، سفيده تخم مرغ، ژلاتين و موم زنبور عسل ساخته شده بود. آنها گل رز كوبيده شده را نيز به اين مخلوط اضافه مي كردند تا به آن رنگ دهند. چنين مخلوطي وقتي براي چند ساعت روي ناخن گذاشته مي شد، رنگي قرمز يا صورتي ايجاد مي كرد.
سرزمين اهرام ثلاثه
مصري ها نيز از رنگ هاي قهوه اي- قرمز گياه حنا براي رنگ كردن ناخن ها و نيز نوك انگشتان خود استفاده مي كردند. در آن روزگار، وضعيت ناخن ها، وضعيت اجتماعي و مالي افراد را مشخص مي كرد. به طور مثال تزيين يا براق كردن ناخن ها، تنها از عهده اشراف زادگان ثروتمند برمي آمد. چنين افرادي، گاهي ناخن هاي خود را با طلا و نقره نيز مي آراستند و اين امر را نشانه اشراف زادگي خود به حساب مي آوردند. مصري ها نيز براي نشان دادن رتبه اجتماعي خود، از رنگ هاي گوناگوني در ناخن هاي خود استفاده مي كردند. نفرتي تي، ملكه معروف مصري، ناخن هاي دست و پايش را به رنگ قرمز درمي آورد و جالب اينكه در آن زمان، زنان ديگر حق استفاده از رنگ قرمز را در ناخن هايشان نداشتند و تنها مي توانستند از انواع كم رنگ تر استفاده كنند.
عصر حاضر
بعدها در حدود قرن 19 ميلادي، افراد ناخن هاي خود را توسط روغن هاي معطر قرمز مي كردند و سپس با يك تكه چرم آنها را براق مي كردند. لاك هايي با شكل و شمايل كنوني در حدود سال هاي 1920 به بازار عرضه شد و با استقبال زنان از آنها، بازار پر رونقي در اين صنعت شكل گرفت.
مواد تشكيل دهنده لاك هاي ناخن، عموما فتالات ها، حلال ها و فرمالدييد هستند كه به اين مواد، رنگ ها و ساير نگه دارنده ها نيز افزوده مي شوند. بسياري از سازمان هاي بهداشتي، اين مواد را براي سلامت انسان ها خطرناك مي دانند و بعضي ديگر، مردم را مطمئن مي سازند كه آنها سالم هستند و هيچ خطري ندارند.
فتالات ها
فتالات ها گروهي از مواد صنعتي هستند كه در سال 1930 اختراع شدند و امروزه در صنايع بسياري كاربرد دارند. از معروف ترين آنها، دي بوتيل فتالات يا است كه باعث انعطاف پذيري لاك ها و جلوگيري از لب پر شدن آنها مي شود.
دي بوتيل فتالات در لوسيون ها، بعضي شامپوها و بسياري از محصولات آرايشي بهداشتي به كار مي رود و درباره ايمني آن تحقيقات زيادي صورت نگرفته است. البته در سال هاي اخير تحقيقات تازه اي روي آن انجام شده است و در حيوانات آزمايشگاهي كه در معرض دي بوتيل فتالات قرار مي گرفتند، نقايص جنيني به خصوص در سيستم تناسلي حيوانات نر ديده شد. به همين علت در جواب اينكه آيا مصرف لاك در دوران حاملگي ضرر دارد يا نه، به تازگي عنوان شده است كه زنان به خصوص در دوران حاملگي و شيردهي بهتر است از مصرف لاك هايي كه در آنها از دي بوتيل فتالات استفاده شده، خودداري كنند.
به تازگي تحقيقي روي 300 نفر مرد و زن 20 تا 60 ساله انجام شد و جالب اينكه در بدن تمام اين افراد دي بوتيل فتالات پيدا شد. ميزان اين ماده به خصوص در زنان 15 تا 45 ساله بالاتر بود. اين امر احتمالا به دليل مصرف بيشتر لوازم آرايش و لاك ها در اين گروه سني از زنان است.
فرمالدييد
فرمالدييد يكي از مواد شيميايي است كه در فرمول بيشتر لاك ها به عنوان نگه دارنده به كار مي رود و ممكن است براي سلامت انسان ها مضر باشد.
فرمالدييد يك تركيب شيميايي آلي فرار با بوي قوي است كه در صنعت به خصوص در ساخت پلاستيك ها و چسب هاي صنعتي مثل چسب هاي كاغذ ديواري يا چسب هاي پاركت ها به كار مي رود. تنفس اين ماده، مشكلات تنفسي شبيه به آسم، سرگيجه و گيجي ايجاد مي كند و از آنجا كه باعث ايجاد حساسيت مي شود، آب ريزش چشم، سردرد و تهوع را نيز در افراد به وجود مي آورد.
حلال ها
تولوئن يكي از حلال هاي معروف در لاك ها است كه باعث يكنواختي لاك مي شود. گفته شده كه اين ماده شيميايي كه از مشتقات نفتي است، ممكن است سرطا ن زا باشد. اين ماده نيز بر اثر استنشاق و يا تماس با پوست، گيجي يا حساسيت پوستي ايجاد مي كند.
در بسياري از افراد كه در سالن هاي زيبايي به طور دايم با لاك ها سروكار دارند، مشكلات زياد حساسيتي يا ريوي ديده شده است. توصيه شده كه در اين سالن ها حتما از تهويه هاي قوي استفاده شود و اين افراد در هنگام بارداري تا حد ممكن به اين محيط ها نروند. البته بعضي لاك هاي سالم هم وجود دارند كه در ساختمان آنها از دي بوتيل فتالات يا فرمالدييد استفاده نشده است. يكي از آنها لاكي با پايه آب و مخلوطي تهيه شده از عسل است. اين لاك، مواد شيميايي بحث انگيز را ندارد اما اشكال آن، اين است كه چند ساعت وقت مي برد تا خشك شود و اگر اين زمان را صرف نكنيم، زود از روي ناخن كنده مي شود. مصرف چنين لاكي وقت گير است ولي شايد ارزش امتحان كردن را داشته باشد.
در سال هاي اخير با اعتراضاتي كه مصرف كننده ها و گروه هاي گوناگون و فشاري كه اين گروه ها بر كارخانه هاي سازنده لاك و ساير محصولات آرايشي وارد كردند، بعضي سازنده ها اعلام كردند كه تولوئن و فرمالدييد را از محصولات خود حذف كرده و دي بوتيل فتالات را نيز به زودي حذف خواهند كرد. البته اين مساله فعلا به طور داوطلبانه و تنها از سوي بعضي كارخانه هاي معروف اعلام شده و بسياري كارخانه ها هنوز از همين مواد در محصولات خود استفاده مي كنند و متاسفانه در بسياري موارد حتي نام اين مواد را نيز روي برچسب محصول درج نمي كنند.
اتحاديه اروپا به تازگي استفاده از فرمالدييد و دي بوتيل فتالات را در محصولات آرايشي ممنوع كرده است اما در آمريكا هنوز قانوني در اين مورد وضع نشده است. Fda در آمريكا بر مواد شيميايي موجود در لوازم آرايشي، كنترل چنداني ندارد و نمي تواند كارخانه ها را مجبور كند كه قبل از فروختن كالاهايشان روي مواد تشكيل دهنده آنها آزمايش هاي ايمني را انجام دهند و تنها پس از مصرف، اگر مشكلي پيش بيايد، محصول موردنظر را از بازار جمع آوري خواهد كرد. در هر صورت پس از اطلاع از وجود چنين موادي در لاك ها، استفاده از آن را به عهده خودتان مي گذاريم. شايد ارزش داشته باشد كه پول بيشتري صرف كنيم و از محصولاتي استفاده كنيم كه از مواد شيميايي كمتر يا كم خطرتري براي توليدشان استفاده مي شود
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)