بسم رب روش سرداب یکی از روشهای بسیار موفق در ضمینه تخلیه روحی است که به طور کامل براتون شرح میدم: در ذهن خود قویّا تصور کنید که بر بالاى یک زیرزمین عمیق یا سرداب تاریک ایستاده‏اید، این سرداب داراى پلّه‏هائى است (ده پلّه) که هر قدر به داخل آن فرو روید رخوت و رهائى جسمانى شما بیشتر مى‏شود، با توجّه به اینکه شما این جریان را در ذهن تصویرسازى مى‏کنید به خود چنین تلقین کنید: «اکنون من با وجود رخوت و سنگینى که در خود احساس مى‏کنم بر بالاى اوّلین پلّه‏ى ورود به سرداب ایستاده‏ام، مى‏خواهم با پیمودن پلّه‏ها یکى پس از دیگرى به اعماق سرداب وارد شوم». توجّه داشته باشید هر اندازه تلقینات با قاطعیّت و تجسّم ذهنى بیشتر همراه باشد تأثیر قویتر خواهد داشت و هر اندازه سرسرى و به دور از تجسّم ذهنى اجرا شود کمتر مؤثّر خواهد بود. در ذهن اوّلین پلّه‏ى سرداب را در نظر بگیرید و با پیمودن آن، یک پلّه به عمق سرداب طى کنید و به خود تلقین نمائید: «با پائین رفتن از هر پلّه به عمق سرداب نزدیکتر مى‏شوم و رخوت و رهائى بدنى‏ام بیشتر مى‏شود، هنگامى که به عمق سرداب به رسم استراحت مطلق و آرامش کامل بدن و روان مرا پر خواهد کرد». بعد از این تلقینات براى پیمون هر پلّه به عمق سرداب یک عدد در نظر بگیرید به عنوان مثال اگر براى سرداب خیالى ده پلّه در نظر دارید طىّ هر پلّه را به عمق سرداب از شماره‏ى نه شروع کنید و به صفر ختم کنید و عدد صفر نشانه‏ى رسیدن به عمق و رهائى بدن و روان است. تصوّر کنید پیمودن هر پلّه به داخل سرداب قسمتى از بدن شما را در سنگینى و رخوت فرو مى‏برد و همچنانکه پلّه‏ها را یکى پس از دیگرى طى مى‏کنید جسم شما در تاریکى و سکوت همراه با سنگینى و رخوت ناشى از فرو رفتن در اعماق را حس مى‏کنید. وقتى به انتهاى سرداب رسیدید و آرامش و رخوت را احساس کردید مى‏توانید براى مدّتى که در نظر گرفته‏اید فکر خود را از مسأله‏ى سرداب دور سازید و به استراحت بپردازید، چنانچه قصد شما از اقدام به «خودهیپنوتیزم» استراحت دادن به سیستم اعصاب و روان است مدّتى در همین حال بمانید و جسم و روان را به آرامش حاصله بسپرید و اگر به قصد روان درمانى یا مقصود دیگر به این کار پرداخته‏اید. چنانچه بعضى از تجسّم تاریکى هراس دارند مى‏توانند به جاى تجسّم سرداب، پلّه برقى یک فروشگاه را در نظر بگیرند که از طبقه‏اى به طبقه‏ى پائین‏تر فرود مى‏آیند یا پلّه‏هاى ساختمانى را مجسّم کنند. نکته‏ى مهم: هرگز در جلسات اوّلیه «سلف هیپنوتیزم» در صدد کنجکاوى و تعیین میزان عمق خواب خود نباشید زیرا توجّه و کنجکاوى به این مطلب کهاکنون در چه درجه‏اى از خواب هیپنوتیکى هستید مستلزم انقطاع فکر شما از شرایطى است که در آن قرار دارید و این انقطاع سبب سبک شدن و از بین رفتن شرایطى است که در آن هستید لذا توصیه مى‏شود حدّاقل حدود شش جلسه در صدد تعیین درجه‏ى عمق خواب نباشید و این کار را به زمان بیدارى و پرسش از ضمیر ناخودآگاه بوسیله‏ى پاندول، حرکت انگشت یا نوشتن بلااراده موکول کنید، هنگامى که پس از چند جلسه تمرین تا حدودى از لحاظ بدنى و روانى کانالیزه شدید و با شرایط و موقعیّت تطبیق یافتید، آن گاه مى‏توانید در ضمن خواب هیپنوتیکى آزمایشهائى از خود به عمل آورید تا به عمق خواب و میزان اثر بخشى خود تلقینى واقف شوید. نکته‏ى مهمّ دیگر: براى توفیق در کار «سلف هیپنوتیزم» ابتدا باید یک هدف مثبت داشت، تمرینات را باید مرتّب با آرامش و بدون فشار و به دور از شتاب و بى‏حوصله بودن انجام داد، نباید با اراده شدید به تمرین پرداخت و به زور و فشار خود را در چهارچوب شرایط و حالات فرو برد زیرا نتیجه‏ى این کوششها منفى خواهد بود، موفّقیّت با صبر و پشتکار و تمرین ملایم و مداوم همراه است و افراد با زمینه‏هاى استعدادى و حسّاسیّتهاى متفاوت بعضى سریعتر و بعضى کندتر به نتیجه مى‏رسند امّا در هر حال موفّقیت در سایه‏ى پشتکار و تمرین مداوم حاصل خواهد شد.