حق از زوایای مختلفی قابل تعریف است، و به همین خاطر تعریف جامع و مانع آن سخت است.

حق در لغت و عرف همان راستی است، و شاید بتوان با همین معنا سؤال شما را پاسخ گفت؛ با این توضیح که راستی در مسائل ارزشی به معنایی، و در مسائل هستی شناختی به معنای دیگر است. شاید بتوان گفت راستی در مسائل ارزشی به مطابقت و سازگاری با خواست فطرت پاک انسانی ـ یعنی کیفیت خلقت حقیقت انسانی ـ است، و در مسائل هستی شناختی به مطابقت با عالم واقع.

آن چه در قرآن آمده بیان مصادیق و نمونه های این مفهوم است.
گاه وحی الهی و انزال از جانب خداوند، حق نامیده می شود ـ (بقره/91) ـ و گاه ایمان ـ (بقره/109) ـ و گاه خود قرآن ـ (بقره/144) ـ و گاه پیامبر ـ (آل عمران/86) ـ و همچنین وعده الهی ـ (نساء/122) ـ و گفتار صدق ـ (نساء/118) ـ و سنت قطعی الهی ـ (اعراف/118) ـ و .... حق نامیده شده است.