قرآن كریم مسأله چشم زخم را با توجه به آیه 51 سوره قلم تأیید می نماید و چشم زخم از نظر عقلى امر محالى نیست چه این كه بعضى از دانشمندان امروزى معتقدند كه در بعضى از چشم‏ها نیروى مغناطیسى خاصى نهفته شده كه كارآیى زیادى دارد. حتى با تمرین و ممارست مى‏توان آن را پرورش داد. در روایات اسلامى نیز تعبیرات مختلفى دیده مى‏شود كه وجود چنین امرى را اجمالا تأیید مى‏كند. به طور مثال در حدیثى آمده كه امیرالمؤمنین (ع) فرمود: پیامبر اكرم (ص) براى امام حسن و حسین (ع) این دعا را خواند: اعیذ كما بكلمات التامه واسمأ الحسنى كلها عامه من شرالسامه والهامه و من شر كل عین لامه و من شر كل حاسد اذا حسد شما را به تمام كلمات و اسماى حسناى خداوند از شر مرگ و حیوانات موذى و هر چشم بد و حسود آن گاه كه حسد مى‏ورزد مى‏سپارم، (تفسیر نورالثقلین ج 5 ص 400) و در نهج ‏البلاغه آمده است:

العین حق والرقى حق چشم زخم حق است و توسل به دعا براى دفع آن نیز حق است و در روایات آمده است كه: هرگاه از چشم زخم دیگران ترسیدید یا به چیزى با اعجاب نگاه كردید با گفتن ذكر شریف ماشاءالله ولاحول ولاقوه الا بالله العلى العظیم خود را یا دیگرى را از آثار چشم زخم محافظت كنید و براى این منظور خواندن سوره‏هاى فلق ناس توحید حمد مناسب است. البته این به معناى آن نیست كه همه آنچه در میان مردم به عنوان چشم‏زخم، خوانده مى‏شود واقعاً درست باشد.