معيارها و ضوابط در فرم و شكل لباس مطلوب چيست و آيا لباس شيك و زيبا مانعي دارد؟
پاسخ : ترديدي نيست كه لباس بايد با نيازهاي انسان هماهنگ باشد امّا اين نياز اگر به دست مد روز و تنوع طلبي بيفتد هم نشتت روحي و رواني ايجاد مي‏كند و هم مخارج سنگين را به عهده مي‏آورد. به همين دليل در دين مترقّي ما حتّي براي رنگ در لباس تمحيداتي در نظر گرفته شده، مثلاً رنگ سفيد ممدوح و رنگ سياه مكروه است مگر در جاهايي كه استثناء شده باشد(مثل عزاداري امام حسين«عليه السلام») ولي از آن جا كه جنس، سن، فضا و خيلي از شرايط در نوع پوشش اثر دارد براي مثال زنان به خاطر حساسيّت اندام بايد لباس‏هاي تيره را در اجتماع انتخاب كنند امّا در مجالس خودماني و خانوادگي به ويژه براي همسر، هرگز انتخاب رنگهاي جذاب و با نشاط مانعي نداشته بلكه تشويق شده است. پوشيدن لباس مردان براي زنان و بالعكس تحريم شده است. لباسهايي كه با فرهنگ و سنّت‏هاي حاكم بر جامعه اسلامي در تضاد است اشكال دارد. لباس شهرت، كه چشم‏ها را به خويش جلب مي‏كند و مورد نكوهش شديد است. و در بعضي موارد محرّم. اين مرزها به خاطر مباني معرفتي دين است.

دين مي‏خواهد انسان به سوي خدا برود كه بهترين و بالاترين جهت زندگي و سعادت اوست. و هيچ كس حق ندارد با لباس يا اندام خويش دلها را منحرف كند و از رشد باز دارد. و در اين باره كتابهايي از دكتر پاك‏نژاد (اولين دانشگاه و آخرين پيامبر، بهداشت لباس) و دكتر اردوباري مراجعه گردد. در استفتائات مراجع گرامي نيز احكام لباس تبيين شده است. در نهايت اسلام با انواع لباس پوشيدن مخالفتي ندارد لباس زيبا و شيك پوشيدن از نظر اسلام گناهي نيست ولي مدپرستي و هواپرستي و به دنبال شهوات حركت كردن مذموم است و مال را بيهوده در راه مد پرستي‏ها و غربزدگي‏ها مصرف كردن از نظر اسلام ممنوع است، آري انسان سرمايه مملكت و محصول زحمات خود را بي‏جهت به جيب مدسازان اروپايي بريزد صحيح نيست البته لباسهايي كه زنان يا جوانان مي‏پوشند كه باعث برانگيختگي شهوت يكديگر مي‏شود به هر صورتي كه باشد حرام است و گناه دارد زيرا فساد و خطري كه از اين جهت جامعه را تهديد مي‏كند بسيار و غيرقابل جبران است البته زن براي شوهر خود آن هم در داخل خانه به هر جوري كه مايل باشد خود را زينت دهد و آرايش كند اشكال ندارد بلكه از نظر اسلام ثواب هم دارد.