سالیانه هزاران نفر در اثر بی‌نظمی ضربان قلب سكته می‌كنند. درمان این بیماری دشوار است و می‌تواند لخته‌های خون را مستقیم به مغز بفرستد، اما اكنون پزشكان راه تازه‌ای برای جلوگیری از این حملات مغزی یافته‌اند.
دستگاه «watchman» دستگاه كوچكی است كه بخش كوچكی از قلب را كه در آن لخته تشكیل شده، می‌بندد. این دستگاه در بدن شماری از بیماران قلبی قرار داده شده است و در صورتی كه كارایی آن به اثبات برسد، برای هزاران فرد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی كه بزرگ‌ترین امید آنان داروی رقیق‌كننده خون است، كمك بزرگی خواهد بود، زیرا بسیاری از بیماران قدرت تحمل این دارو را ندارند.
دكتر استیون المنی معاونت بخش قلب بیمارستان ویلیام بیومونت در میشیگان این دستگاه را تاكنون در بدن چند بیمار قرار داده است.
حدود 8 میلیون تن در آمریكا به فیبریلاسیون دهلیزی كه شایع‌ترین نوع بی‌نظمی ضربان قلب است، مبتلا هستند. بیشترین شیوع این بیماری در میان سالمندان است و با توجه به پیری جمعیت، این بیماری در حال افزایش است.
این بیماری زمانی بروز می‌كند كه حفره‌های بالای قلب یعنی دهلیز هماهنگی خود را با حفره‌های پایینی قلب از دست می‌دهند. گاهی اوقات فعالیت دهلیز بسیار سرعت می‌یابد و خون داخل یك حفره قلب جمع شده و باعث تشكیل لخته می‌شود.
حدود 20 درصد سكته‌ها ناشی از این بیماری است، حدود یك سوم قربانیان این نوع سكته جان خود را از دست می‌دهند و یك سوم نیز دچار ناتوانی جدی می‌شوند. داروی رقیق‌كننده خون وارفارین نام دارد و خطر سكته را بسیار كاهش می‌دهد. اما مصرف این دارو دشواری‌هایی به همراه دارد از جمله اینكه نباید با چندین داروی دیگر مصرف شود، رژیم غذایی خاص و آزمایش خون منظم ضروری است و خونریزی شدید و خطرناك از عوارض جانبی آن است.
دكتر ویلیام گری متخصص قلب می‌گوید حدود نیمی از بیمارانی كه مصرف این دارو برای آنها ضروری است نمی‌توانند یا نمی‌خواهند مصرف دارو را ادامه دهند. این دستگاه فرصتی برای این بیماران فراهم می‌كند.
در این بیماری 90 درصد لخته‌های خون كه باعث سكته می‌شوند داخل یك زبانه بافتی كه از لبه دهلیز چپ آویزان است، جمع می‌شود. این زبانه از تكامل دوران جنینی بر جای مانده است و بدن دیگر به آن نیازی ندارد. از این رو برخی به آن لقب ناف قلب داده‌اند. این دستگاه، زبانه بافت را می‌بندد و مانع از حركت لخته‌های خون به منطقه فعالیت آنها می‌شود.
برای ارزیابی كارایی این دستگاه پزشكان از صدها بیمار برای شركت در این مطالعه دعوت كرده‌اند.
پزشكان بست فلزی را از طریق سیاهرگ پا وارد قلب می‌كنند و در دهانه زبانه آن را بسته و با قلاب‌های كوچك در جای خود محكم می‌كنند تا زمانی كه بافت قلب رشد یافته و بست دایمی ایجاد می‌شود. 45 روز بعد برای اسكن دقیق قلب، یك لوله وارد حلق بیمار می‌شود. اگر زبانه واقعاً بسته شده بود، بیمار مصرف دارو را قطع می‌كند. از بین 250 بیمار كه تاكنون در این مطالعه شركت داشتند 97 درصد مصرف دارو را قطع كرده‌اند. این بیماران دستكم تا دو سال دیگر تحت نظر خواهند بود.
با این حال سخنگوی انجمن سكته آمریكا نسبت به نتیجه‌گیری زودهنگام در مورد كارایی این ایمپلنت و قطع مصرف دارو هشدار داد.
چنانچه این شیوه مؤثر واقع شود این ایمپلنت 12 هزار دلار هزینه در بر خواهد داشت كه نسبت به هزینه درمان سكته یا عوارض جانبی دارو كمتر است.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)