آسیای میانه (یا آسیای مرکزی) سرزمین پهناوری در قاره آسیا است که هیچ مرزی با آبهای آزاد جهان ندارد. اگر چه مرزهای دقیقی برای این سرزمین تعریف نشده اما معمولاً آن را دربرگیرنده کشورهای امروزی افغانستان ، ازبکستان، تاجیکستان، ترکمنستان، قرقیزستان و قزاقستان میدانند.
آسیای میانه در طول تاریخ با عشایر و جادهٔ ابریشم یادآوری شده است و مانند جادهای برای پیوند مردم، جابجایی کالاها و اندیشهها بین اروپا، خاورمیانه، آسیای جنوبی و آسیا شرقی بوده است.
به بخشی از آسیای میانه که در میان دو رود آمودریا و سیردریا جای دارد در منابع کهنتر عربی و فارسی «ماوراءالنهر» گفته میشد. به بخشی از شمال آسیای میانه «ترکستان» هم میگفتهاند
زبانهازبانهای مهم
آسیای میانهزبانهای ترکتبار
- ترکمنی
- قزاقی
- قرقیزی
- تاتاری
- ازبکی
- اویغوری
زبانهای ایرانی
- فارسی
- فارسی دری
- فارسی تاجیکی
- پشتو
زبانهای مهم دیگر
- مغولی
- تبتی
زبانهای میانجی
روسی- چینی
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)