کن دو نوعی شمشیر بازی ژاپنی است .
برخی از فنون کلاسیک شمشیر بازی واقعی و در سایر قسمتهای خود آنچه را که خاص حالت ورزشی اش می باشد را بکار می گیرد .
کن دو هنری است نشاط انگیز و روح بخش و پر تحرک .
رزمیکاران این هنر زره های سبک مخصوصی به تن می کنند و شمشیرهایشان را از چهار نوار { بامبو } که با ریسمان و چرم نرم به هم بسته شده درست میکنند .
کلاه خود آنها نقابی فلزی دارد که جلوی صورت قرار میگیرد .
از میان تمامی هنرهای رزمی ژاپن با دورنمایه ورزشی که به غرب وارد شده
کن دو هنوز سنتی ترین صورتها را در خود حفظ کرده است .
بعضی از هنرهای رزمی ژاپنی در مواجه با سلیقه ها و کاربردهای غربی از جایگاه سنتی خود خارج شده اند .
اما کن دو اینگونه نبوده است .
این مطلب هنگامی قابل درک میشود که آدم به یاد بیاورد شمشیر آینه و جواهر مظاهر امتیازات سلطنتی ژاپن به حساب می آید .
شمشیر در آئینهای مذهبی هم جایگاه خاصی دارد و برای برخی از شمشیر ها نمیتوان قیمتی تائین کرد .
کن دو که امروزه تمرین میشود سابقه اش به اواخر قرن 18 بر می گردد .
یعنی زمانی که شمشیرهای { پامبو } یا { شینایی } و زره های محافظ برای اولین بار در جنگها و مبارزات بکار گرفته شدند .
قسمتی از جاذبه کن دو هر چند برخی از اهل فن این مسئله را انکار می کنند مدیون پوشیدن زره است .
نیم تنه یا { کن دوگی } از جنس { کتان سنگین آبی سیر } یا کتان سفید متقاطع با بخیه های الماسگون درست میشود .
این بخیه ها که کاملا جنبه تزئینی دارند دارای استفاده های عملی نیز هستند .
زیرا به جذب شدن عرق بدن و خشک شدن تدریجی آن کمک میکنند .
{ هاکاما } که دامن سیاه چاک داری پر از چینها و پلیسه ها است به دقت فشرده شده است / از کمر تا قوزک پا را در بر میگیرد و به پا آزادی کامل برای حرکت میدهد .
کلاه خود { یامن } از آهن تفته ای تشکیل شده که تیکه های سنگین کتان از آن آویخته / گردن - شانه و پشت سر را محافظت می کنند .
دستکشها که { کوته } نام دارد لایه های کلفت محافظتی را دور مچ ها تشکیل میدهند و کمر و کپلها توسط { تاره } محافظت میشوند که مثل کمربند کتان کلفتی است که زبانه هایی از آن آویخته باشد .
این لباس با یک پیش سینه تکمیل میشود که به { دو } معروف است و آنهم از کتان درست شده ولی قسمت عمده ای از آن نوارهای فراوان { بامبو } با پوششی از چرم است تا استحکام داشته از سینه به خوبی حفاظت کند .
از همان ابتدای کار نحوه تعظیم کردن آموزش داده میشود .
شاگرد به { سن سی } همکلاسیها و نیاکان و اساتید گذشته و حال بی آنکه حضور داشته باشند تعظیم میکند .
{ میا موتو مو ساشی } مشهورترین شمشیر باز ژاپنی و نویسنده کتاب پنج حلقه که فلسفه اش چند سال پیش { وال استریت } را به لرزه در آورد .
میگوید که آدم نباید خود را مشغول و درگیر ظاهر حریف کند بهتر است که شخص به چشم ذهن حریف نفوذ کرده مقصود درونی او را حتی پیش از خود او دریابد .
این درجه از آگاهی هرگز در مراحل تعلیم بدست نمی آید .
خصوصیات دیگر کن دو دست یابی به { ذان شین } است .
این کلمه را مشکل میتوان ترجمه کرد ولی معنی آن چیزی مانند داشتن ذهن روشن و آزاد اندیشی و روحی مصمم و تزلزل ناپذیر است .
برای بر پا کردن این مرحله با نیروی بیشتر { کن دو - کا } از فریاد خاصی استفاده میکند که { کیای } نام دارد و به هنگام حمله کشیده میشود .
{ کیای } در زبان ژاپنی به معنای مواجهه با روح است .
{ کی } به معنای روح و { ای } به معنی مواجهه است .