شبهاي سپري شده ، با بارش شهاب‌هاي «برساوشي» كه دومين بارش بزرگ سال محسوب مي‌شود، لحظات خاطره‌انگيزي را براي منجمان آماتور و شيفتگان آسمان شب رقم زده است.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بارش شهابي «برساوشي» كه 27 تيرماه هر سال همزمان با برخورد زمين با توده ذرات فعال مي‌شود، 21 و 22 مرداد ماه به اوج خود رسيده و تا اوايل شهريور ماه ادامه دارد.
هنگام اوج بارش شهاب‌هاي برساوشي مي‌توان شاهد 40 تا 60 شهاب در ساعت بود. پس از آن تعداد شهاب‌ها به تدريج كاهش مي يابد تا اين كه در سوم شهريور فعاليت آن به پايان مي‌رسد.
اين بارش از دير باز مورد توجه بوده است، به گونه اي كه قديمي‌ترين گزارش از اين بارش، به بيش از دو هزار سال پيش بر مي‌گردد.
نام هر بارش از موقعيت قرارگيري كانون بارش در كره آسمان و در ميان صورتهاي فلكي منشا مي‌گيرد. منشاء بارش‌هاي شهابي، ذرات ميليمتري و ميكرومتري به جا مانده از دنباله‌دارها هستند.
عامل بارش، سالانه برساوشي نيز، دنباله‌دار «سويفت تاتل» است كه هر 120 سال يك دور به گرد خورشيد مي‌گردد. اين دنباله‌دار در سال 1862 توسط «لوييس سويفت» از نيويورك و «هورس تاتل» از رصدخانه هاروارد كشف شد.
چند سال پس از كشف اين دنباله دار بود كه «شياپارلي» با كمك محاسباتش نشان داد كه دنباله‌دار «سويفت- تاتل» منشاء بارش شهابي است.
اين دنباله‌دار هم اكنون از زمين دور شده ، اما آثار به جا مانده از دم پهن آن، عاملي براي ايجاد اين بارش شهابي است. سرعت اين ذرات 132 كيلومتر بر ساعت و بهترين بارش‌ها وقتي است كه زمين با توده بزرگي از اين ذرات برخورد مي‌كند.
عبور يك دنباله‌دار در آسمان شب بر فراز دهكده كوكوليچي در مقدونيه
به گفته ناسا، اين بارش شهابي حداقل در 2000 سال گذشته، هر سال توسط ستاره‌شناسان مورد مشاهده قرار گرفته است.
كانون اين بارش در صورت فلكي كاسيوپيا و در نزديكي مرز آن با صورت فلكي برساوش واقع شده است، ولي در گذشته كه اندازه‌گيري و سنجش دقيق مكان نورباران بارش‌هاي شهابي ميسر نبود، اخترشناسان مكان كانون اين بارش را در«برساوش» مي‌دانستند و به همين دليل آن را «برساوشي» نام‌گذاري كردند.
تصوير نمايشي از حركت دنباله‌دار در آسمان
هر ساله در ماه اوت كه مقارن با اواخر تير تا اواسط مرداد است، زمين در زمان گردش به دور خورشيد، وارد ابري از غبار مي‌شود كه دربردارنده دنباله‌دارها و قطعات پراكنده آنها است. بسياري از اين دنباله‌دارها بيش از 1000 سال عمر دارند كه با نزديك شدن در فاصله 205 هزار متري زمين در جو مي‌سوزند.
در بهترين حالت مي‌توان يك تا دو دنباله‌دار را در عرض يك دقيقه مشاهده كرد كه در كسري از ثانيه ناپديد مي‌شوند.
به گزارش سايت اسپيس‌ودر، رصدگران بين‌المللي تا 20 دنباله‌دار در ساعت را در زمان اوج بارش گزارش كرده‌اند.
- حركت يك دنباله‌دار بر فراز پارك طبيعي ال‌توركال در نزديكي مالاگاي اسپانيا
تصويري از بارش برساوشي در ليورپول در سال 2010
ناسا در شبهاي گذشته يك وب‌سايت زنده را با ستاره‌شناسان مركز پرواز فضايي مارشال براي گفت‌وگو با رصدگران ميزباني مي‌كرد.
رصدچيان آمريكايي همچنين قادر به مشاهده ايستگاه فضايي بين‌المللي در آسمان بودند كه در هفته گذشته بارها از روي آمريكاي شمالي عبور كرده است.
- مردي با دوربين دوچشمي در حال مشاهده ماه در زمان بارش شهابي برساوشي - اسپانيا
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)