وظیفه ی کلیه ها،تصفیه خون با خارج کردن مقدار اضافی سدیم، به صورت نمک و دیگر مواد زائد و محلول در آب است. اگر ادرار به شدت اشباع و غلیظ شود مواد نامحلول در آن کلیه رسوب می کنند.همین رسوب ها سنگ کلیه را به وجود می آورند که قابل حل در ادرار نیست. در واقع اجزای غیر قابل حل با هم جمع و تبدیل به سنگ می شوند. اسیدی یا قلیایی بودن ادرار نیز می تواند به تشکیل سنگ کمک کند. سنگ کلیه غالبا در کلیه به وجود می آید ام می تواند در هر جای دیگری که مربوط به ادرار است نیز تشکیل شود.مثلا در مثانه یا در لوله های جمع کننده ادرار که به مثانه متصل هستند. در حالت طبیعی کلیه ها مواد ضد رسوب ترشح می کنند که مانع از تجمع کریستال ها و پیدایش سنگ در داخل بدن می شوند.اما گاه این مواد کارایی خود را از دست می دهند. اسید اگزالیک ، اسید اوریک و رسوبات کلسیم شایع ترین مواد تشکیل دهنده سنگ کلیه هستند. گاهی چگالی این مواد در ادرار فرد بالا می رود و بدن وی مستعد ساختن سنگ می شوند. با نوشیدن مایعات بیشتر، غلظت این مواد در ادرار کاهش یافته و شانس رسوب گذاری نیز کمتر می شود.