یک سازمان خیریه بهداشتی در بریتانیا می گوید که بالا رفتن آمار سرطان بدان معنی است که از هر ده نفر در بریتانیا ۴ نفر در مقطعی از زندگی مبتلا به سرطان می شوند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از بی بی سی ، گروه “حمایت از بیماران سرطانی مک میلان” می گوید که آمار سرطان در یک دهه اخیر رشد قابل توجهی در بریتانیا داشته است.
به گفته آن این افزایش چالشی بزرگ را متوجه نظام خدمات بهداشتی بریتانیا (ان اچ اس) می کند.
وزرای بریتانیایی می گویند که برای بهبود آمار بازماندگان سرطان و بهبود کیفیت زندگی بیماران پس از تشخیص و معالجه می کوشند.
گروه مکمیلان می گوید یک دهه پیش حدود یک سوم مردم، ۳۳ درصد، در مقطعی از زندگی مبتلا به سرطان شدند، اما این رقم اکنون به بیش از ۴۰ درصد افزایش یافته است.
این تخمین ها بر پیش بینی هایی که دو سال پیش در نشریه بریتانیایی سرطان منتشر شد استوار است. آن تخمین نتیجه گیری می کرد که تا پایان ۲۰۰۸ دو میلیون بازمانده سرطان در بریتانیا وجودداشت و این رقم هر سال افزایش می یابد.
مکمیلان همچنین موارد اخیر سرطان و مرگ ناشی از آن در بریتانیا را بررسی کرد که نشان می داد ۳۱۰ هزار نفر در سال ۲۰۰۸ مبتلا به سرطان تشخیص داده شدند.
حدود ۱۵۷ هزار نفر مستقیما در اثر سرطان درگذشتند و ۸۹ هزار بیمار سرطانی در اثر سایر عوامل مردند، که آمار مرگ بیماران سرطانی را به ۲۴۶ هزار نفر می رساند.
این گروه خیریه می گوید که این معادل ۴۲ درصد کل آمار مرگ در بریتانیاست.
مکمیلان می گوید که این افزایش تا حدودی ناشی از افزایش سن جمعیت است – افراد مسن بیشتر به سرطان مبتلا می شوند. به گفته این گروه عادات زندگی مثل تغذیه و میزان تحرک جسمی و علاوه برآن بهبود در زمینه تشخیص بیماری از دیگر عوامل است.
‘چالش بزرگ’
سیاران دیوان، مدیر گروه مکمیلان گفت که این محاسبات پیامدهای مهمی برای نظام خدمات بهداشتی دارد.
او گفت: “واقعا هشداردهنده است که شمار کسانی که سرطان می گیرند اکنون از ۳۳ درصد بالاتر رفته و شمار مبتلایان از ده سال پیش خیلی بیشتر است.”
“هم اکنون دو میلیون نفر در بریتانیا به سرطان مبتلا هستند و این رقم در ۲۰ سال آینده به ۴ میلیون نفر خواهد رسید. با این حال هیچ کس تصور نمی کند که این کشور می تواند برای مقابله با سرطان دو برابر مبلغ کنونی هزینه کند. بنابراین باید در چگونگی صرف این پول دو برابر موثرتر عمل کنیم.”
این سازمان خیریه می گوید شواهد فزاینده ای از مشکلات بهداشتی بیماران سرطانی مدت ها بعد از تشخیص و درمان وجود دارد.