آنچه كه بايد بدانيم
صدور حكم مرگ فرضي در صورت گذشت زماني مشخص از غيبت افراد
خبرگزاري فارس: طبق ماده 1019 قانون مدني، حكم موت فرضي غايب در موردي صادر مي‌شود كه از تاريخ آخرين خبري كه از حيات او رسيده است مدتي گذشته باشد كه عادتاً چنين شخصي زنده نمي‌ماند.
به گزارش خبرنگار اجتماعي باشگاه خبري فارس «توانا»، انسان گاهي با انگيزه و علل مختلف، خواسته يا ناخواسته از اقامتگاه خود دور مي‌شود و ديگر خبري از او به دست نمي‌آيد كه به چنين فردي غايب مفقودالخبر و قانون مفقودالاثر گفته مي‌شود.
طبق ماده 1019 قانون مدني، حكم موت فرضي غايب در صورتي صادر مي‌شود كه از تاريخ آخرين خبري كه از حيات او رسيده است مدتي گذشته باشد كه عادتاً چنين شخصي زنده نمي‌ماند.
غايب مفقودالاثر كسي است كه از غيبت او مدت بالنسبه مديدي گذشته و از او به هيچ وجه خبري نباشد.
چنانچه غايب مفقودالاثر براي اداره اموال خود تكليفي معين نكرده باشد و كسي نيز نباشد كه قانوناً حق تصدي امور او را داشته باشد، محكمه براي اداره اموال او يك نفر امين معين مي‌كند و تقاضاي تعيين امين فقط از طرف مدعي‌العموم و اشخاص ذي‌نفع در اين امر قبول مي‌شود.
بر اساس ماده 1013 محكمه مي‌تواند از اميني كه معيّن مي‌كند تقاضاي ضامن يا تضمينات ديگر داشته باشد.
همچنين بر اساس ماده 1020 نيز طبق 3 مورد عادتاً شخص غايب زنده فرض نمي‌شود.
* مواردي كه شخص غايب زنده فرض نمي‌شود
وقتي كه 10 سال تمام از تاريخ آخرين خبري كه از حيات غايب رسيده است گذشته و در انقضاء مدت مزبور سن غايب از هفتاد و پنج سال گذشته باشد، وقتي كه يك نفر به عنواني از عناوين جزء قشون مسلح بوده و در زمان جنگ مفقود و سه سال تمام از تاريخ انعقاد صلح بگذرد بدون اينكه خبري از او برسد هر گاه جنگ منتهي به انعقاد صلح نشده باشد مدت مزبور پنچ سال از تاريخ ختم جنگ محسوب مي‌شود و وقتي كه يك نفر حين سفر بحري در كشتي بوده كه آن كشتي در آن مسافرت تلف شده است سه سال تمام از تاريخ تلف شدن كشتي گذشته باشد بدون اينكه از آن مسافر خبري برسد.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)