واریس، تورم رگ‌های سطح پوست است که در برخی موارد نیز دردناک می‌شود.



این رگ‌ها معمولا در ناحیه ساق پا یا ران‌ها و به رنگ‌های آبی تیره یا بنفش دیده می‌شوند.


هم‌زمان با رشد کودک و افزایش وزن مادر، این واریس‌ها شدت پیدا می‌کند.



افزایش سطح هورمون پروژسترون در بدن مادر، باعث شل‌شدن دیواره رگ‌های خونی می شود.



علاوه بر این، افزایش حجم خون در بدن نیز باعث بزرگ شدن رگ‌ها می‌شود.



در ابتلا به واریس، عوامل دیگری مانند سابقه خانوادگی، چاقی و مدت زمان ایستادن نیز دخیل هستند.





اگر چه شیوه‌ای قطعی برای پیشگیری از این مشکل وجود ندارد، اما با رعایت مواردی می‌توان شدت آن را کاهش داد:

* ورزش: واریس بر اثر اختلال در جریان خون رخ می‌دهد، از این رو زنان باردار باید سعی کنند تا جریان خون را در بدن خود بهبود بخشند. پیاده‌روی، شنا، دوچرخه سواری، انجام حرکات ایروبیک و ... در این میان نقش مؤثری دارند.



* بالابردن پاها: با قراردادن پاها روی سطحی بلند (بالاتر از سطح قلب) جریان خون دوباره به سمت قلب باز می‌گردد.



* جوراب: کش تنگ جوراب مانع از جریان خون در رگ‌های میانی پا می‌شود. از این رو کش جوراب باید گشاد باشد تا خون به راحتی در پاها جریان داشته باشد.



* نشستن چهار زانو: اگرچه ممکن است نشستن در این وضعیت برای مادر راحت باشد، اما باید توجه داشت که این وضعیت، فشار بیشتری را بر رگ‌ها وارد آورده و جریان خون را قطع می‌کند.



* ایستادن طولانی مدت: ایستادن طولانی مدت باعث می‌شود تا خون در پاها جمع شود، اما در صورت حرکت دادن پاها، خون در پاها جریان پیدا می‌کند.



در موارد حاد، واریس باعث تشکیل لخته خون یا زخم در پاها می‌شود و اهی نیز این مشکل با تب همراه است که در این صورت باید سریعاً به پزشک مراجعه کرد.



اگر چه به طور طبیعی طی چند ماه پس از زایمان این مشکل از میان می‌رود، اما در صورت تداوم آن می‌توان از روش‌های دارویی با تجویز پزشک بهره گرفت.


زهرا شیدایی
روزنامه ایران