یک اورولوژیست ایتالیایی، که می گوید عاشق کفش های "پاشنه بلند" است، ثابت کرده که پوشیدن کفش های پاشنه بلند بر خلاف نظر برخی کارشناسان بهداشتی ضرر زیادی برای سلامت زنان ندارد.


تحقیقات قبلی نشان داده که پوشیدن کفش پاشنه بلند با مشکلاتی جسمی مانند میخچه و مشکلات روانی مانند شیزوفرنی مرتبط است.

اما دکتر ماریا چروتو، در نامه ای به انجمن اورولوژی اروپا گفته که تحقیقاتش ثابت می کند که محققان بالاخره می توانند از فواید پاشنه بلند دفاع کنند.

او گفته است که در تحقیقاتش 66 زن زیر پنجاه سال شرکت داشته اند و آنهایی که کف پاهایشان با زمین پانزده درجه زاویه داشته - برابر پوشیدن کفش با پاشنه 5 سانتی - طرز ایستادن و راه رفتنشان در مقایسه با گروهی که کفش ته صاف پوشیده بودند، مناسب تر بوده است؛ از این موضوع مهم تر این که فعالیت الکتریکی در عضلات لگنی آنها کمتر بوده است.

وقتی فعالیت الکتریکی در عضلات لگنی حین راه رفتن و ایستادن کمتر است به این معنی است که عضلات در بهترین حالت خود قرار دارد و قدرت و همچنین توانایی انقباض آنها بهتر است.

عضلات لگنی بخش مهمی از ساختار بدن زن است چون به غیر از کمک به عملکرد جنسی و میزان ارضای جنسی او،

از اندامهای مهم داخل لگن خاصره، از جمله مثانه، روده و رحم نیز حمایت می کند.

اما این عضلات بعد از پشت سرگذاشتن دوره بارداری و زایمان و همچنین بالا رفتن سن زن، ضعیف می شود.

دکتر چروتو گفت: "زنان معمولا ورزش های مناسب عضلات لگنی را انجام نمی دهند و پوشیدن کفش پاشنه بلند احتمالا

چاره این معضل است. من هم مثل خیلی از زنان دیگر دوست دارم کفش پاشنه بلند بپوشم. خیلی خوشحالم که این علاقه من ممکن است فواید بهداشتی نیز برای من داشته باشد."

جیل بروک، فیزیوتراپیست در شهر برادفورد انگلستان، تاکید دارد که در این تحقیق ثابت نشده که پوشیدن کفش های

دارای پاشنه خیلی بلند (پاشنه صناری) برای کسانی که می خواهند عضلات لگنی خود را سالم کنند، مفید است.

او گفت: "اما برای خانم هایی که دوست دارند کفش آنها کمی پاشنه داشته باشد نتیجه این تحقیق خبر خوشی است. البته

هنوز هم کارشناسان معتقدند که ورزش بهترین راه برای حفظ سلامت این بخش از بدن زنان است."