نقش مادران در الگوهای زیبایی شناختی دختران

[R A H A]

وقتی در نشستها و مهمانی های زنانه دایما بحث از تناسب اندام، غذاهای پر کالری و کم کالری و یا فلان متخصص تغذیه خوب و یا رژیمهای غذایی می کنید فراموش نکنید که چشمان و گوشهایی تیز مراقب صحبتها و رفتارهای شما مادران است و این گوشها و چشمها تعلق ندارد مگر به دختران شما .....
وقتی سارا 14 ساله در برنامه تغذیه روزانه خود یک سیب را می گنجاند، مادرش خوشحال از این است که فرزندش به غذاهای سالم روی آورده است، اما وقتی از خود سارا سوال می کنی او به شما خواهد گفت که سیب را به این خاطر انتخاب کرده که نمی خواهد کیک و شیرینی بخورد چون او را چاق می کند و باعث اضافه وزن و بدشکلی اندام وی می گردد. مادر سارا احتمالا از تبلیغات و تغییر نگرش نسل امروز شکایت دارد ولی اگر به رفتارهای خود این مادر هم توجه کنیم می بینیم خود وی نیز جلوی بچه ها بارها و بارها به چاق بودنش و اینکه باید خودش را لاغر کند اشاره کرده...... .
به طور قطع کنترل وزن برای سلامتی همه انسانها حیاتی و مهم است این مساله هم در جذابیت جسمانی تاثیر دارد و هم باعث افزایش کیفیت زندگی افراد می گردد. اما از طرف دیگر مشاهده می شود که اشتیاق مادران برای کاهش وزن می تواند تاثیر بزرگی را بر روی سلامت ذهن و جسم فرزندان در آینده به خصوص بر روی دخترها بگذارد. از طرف دیگر فشار همسالان، تصاویر رسانه ای، ارزشهای والدین و ... همه و همه بر روی تصاویر جسمانی که کودکان و به خصوص نوجوانان از خودشان دارند، تاثیر می گذارد.
امروزه نوجوانان ما از جانب تبلیغات، تغییر نگرشهایی که میان همسالان ایجاد شده، تصاویر مجلات و رسانه ها و ... ساعت به ساعت و لحظه به لحظه مورد هجوم قرار می گیرند و بیشتر و بیشتر به این نتیجه می رسند که زیبا نیستند، اضافه وزن دارند، صورتشان زیاد جوش می زند، قدشان کوتاه است و یا خیلی بلند هستند و ....
حال اگر در این جو، مادری انتقاد گر وجود داشته باشد که دایما بر ظاهر فرزندش تاکید داشته باشد و از طرف دیگر همیشه نگران ظاهر و اضافه وزن خود باشد، وضعیت وخیم تر و بدتر می شود به خصوص که این مساله تاثیر چند برابری بر روحیه دختران که بر زیبایی ظاهر بسیار تاکید دارند، می گذارد. مطالعات متعدد در دانشگاه "کنیون" نشان داده است که حساسیت بچه ها به ظاهر فیزیکی شان از همان سالهای کودکی شروع می شود. مثلا دختران دبستانی که مادرانشان همیشه نگران افزایش وزن و نحوه کم کردن آن صحبت می کنند، بیشتر به وزن و ظاهرشان حساسند. حتی دختران میزان اشتهایشان به غذا، تحت تاثیر نظر مادران است یعنی هر قدر مادر نسبت به مصرف انواع مواد غذایی علاقه نشان دهد، دخترش هم معمولا به همان اندازه از خوردن مواد غذایی لذت می برد.

امروزه نوجوانان ما از جانب تبلیغات، تغییر نگرشهایی که میان همسالان
ایجاد شده، تصاویر مجلات و رسانه ها و ... ساعت به ساعت و لحظه به
لحظه مورد هجوم قرار می گیرند و بیشتر و بیشتر به این نتیجه می رسند
که زیبا نیستند، اضافه وزن دارند، صورتشان زیاد جوش می زند،
قدشان کوتاه است و یا خیلی بلند هستند

در ادامه توصیه هایی به مادران ارایه می شود تا از طریق آن بتوانند تصایر مثبتی را در ذهن دخترشان ایجاد کنند:


* از ظاهر دخترتان انتقاد نکنید. دختران و به طور کلی نوجوانان به ظاهر و جسم خود بسیار حساس هستند آنها به کوچکترین نقص خود حساسند و حتی کوچکترین نقص و کمبودشان را بسیار بزرگ می بینند.* تحریفات شناختی نوجوانتان را روشن کنید. برای نوجوانتان مشخص کنید که مدلهای مجلات، هنر پیشه های فیلمها، ماهواره و .. آنچه دیده می شوند نیستند. این تصاویر تا حد زیادی ساختگی بوده و نمایانگر ظاهر واقعی این افراد نیست.
* به عنوان مادر به تصویر بدنی که خودتان از جسم تان دارید توجه کنید. گاهی اوقات مادران خودشان دارای تصویر منفی از بدنشان بوده و ناخود آگاه پیامهای منفی را ارسال می کنند که بر ذهنیت دخترشان تاثیر می گذارد. اگر شما جز این دسته از مادران هستید که تصویر منفی از ظاهرتان دارید(البته بدون قصد و غرض خاص) بهتر است که در نظرات و افکار خود تجدید نظر کنید.
* تعریف تان از زیبایی را گسترش دهید. به طور واضح و باز با دخترتان در مورد تعریف زیبایی، سلامت جسمانی، جذابیت ظاهری و.. صحبت کنید. برایش مشخص کنید که میان بزک و آرایش و زیبایی واقعی فرسنگها اختلاف وجود دارد همچنین مساله زیبایی نسبی بوده و مقایسه بردار نیست لذا توصیه می شود که اصلا به آنها اجازه مقایسه کردن خود با دیگران را نداده و خودتان هم از این کار خودداری کنید.

*جنبه های مثبت ظاهر دخترتان را به وی گوشزد کنید. هر انسانی در ظاهر خود دارای امتیازات و زیبایی های خاص خود است لذا حتما این موارد را مورد توجه قرار داده و به دخترتان گوشزد کنید. برای مثال " رنگ چشمهایت واقعا منحصر به فرد است" و یا " چه قد رعنایی داری" و .... البته منظور ما اغراق و بیان غیر واقعی زیبایی ها نیست بلکه به نکات مثبت و واقعی وی اشاره کنید و اجازه دهید که او این نکات مثبت را بشنود.
دختران میزان اشتهایشان به غذا، تحت تاثیر نظر مادران است یعنی هر قدر مادر نسبت به مصرف انواع مواد غذایی علاقه نشان دهد، دخترش هم معمولا به همان اندازه از خوردن مواد غذایی لذت می برد.
*به دخترتان بیاموزید که نکات مثبت و منفی ظاهرش را توام با هم بپذیرد. به او اجازه ندهید که جلوی آینه ایستاده و خود را به باد انتقاد بگیرد. اگر می بینید که دایما از ظاهر خود اعلام نارضایتی کرده و خود را مورد سرزنش قرار می دهد جلوی انتقادش را گرفته و عبارات و صحبتهای وی را با جملاتی مثبت ادامه دهید مانند:
" از تناسب اندام خوبی برخوردارم و نسبت به همسالان خود کمبود یا اضافه وزن ندارم، پوستی روشن دارم و یا دندانهای ردیف و منظمی دارم و ...."

فراموش نکنید که وقتی شما به عنوان مادر خانواده درباره فیزیک ظاهر بدن تان اظهار نارضایتی می کنید و خودتان را چاق اطلاق می نمایید، درست غذا نمی خورید، مواد غذایی را مواد چاق کننده می نامید و ... اینها همه احساس بدی در دخترتان حتی در سنین بسیار بسیار پایین ایجاد کرده و زمینه این گونه رفتارها را در نوجوانی برایشان ایجاد می کند پس تغییر دیدگاه را از خودتان که مادر هستید شروع کنید.