حنجره (Larynx) بخشی از مجرای تنفسی و عضو اصلی توليد صدا است که در جلوی گردن و پايين زبان قرار دارد و متشکل از چندين غضروف است که در تنفس، تکلم و بلع نقش مهمی را ايفا می*کند. سرطان حنجره نوعی بيماری است که حاصل رشد خارج از کنترل و نامنظم ياخته*های بدخيم در حنجره و بافت*های اطراف اين عضو است. اين بيماری اغلب در افراد بالای ۴۰ سال شايع است و تظاهر آن در افراد زير ۲۵ سال بسيار نادر است. مردان تقريباً به ميزان ۴ برابر زنان به اين بيماری مبتلا می* شوند. علائم هشدار دهنده سرطان حنجره • گرفتگی طولانی مدت صدا و يا تغييرات *آهنگ صوتی بدون وجود علت بارز • احساس وجود توده ای در گلو • برآمدگی در ناحيه گردن • تنگی نفس در اثر فعاليت • سرفه مزمن • سختی و يا احساس درد هنگام بلع • سرفه همراه با خلط خونی • غده*های لنفاوی متورم و سفتی در گردن • احساس درد در هنگام لمس گلو • تنفس صدادار • بوی بد دهان • گوش درد ( بدون وجود علت عفونت ) • کاهش وزن سبب شناسی: سرطان *زايی سرطان حنجره عامل مستعد در تظاهر سرطان حنجره مانند هر سرطان ديگری تداخل در نظم تقسيم ياخته*ها است. تحقيقات *آماری و بالينی روند بدخيمی بيماری سرطان حنجره با عوامل زير ارتباط می دهند: • استعمال دخانيات • زياده روی در نوشيدن مشروبات الکلی • استنشاق گرد وغبار فلزات و چوب • تماس با آلاينده**های شغلی مانندآزبست،( پنبه نسوز)، اسيد سولفوريک ، نيکل • پوليپ*ها (ضايعات) تارهای صوتی • التهاب مزمن تارهای صوتی • سن - افراد بالای ۴۰ سال بيشتر در معرض ابتلا به سرطان حنجره هستند • جنس - مردان تقريباً به ميزان ۴ برابر زنان به اين بيماری مبتلا می*شوند • نژاد- سياه *پوستان درصد بالاتری را نسبت به سفيد پوستان در ابتلا به سرطان حنجره نشان می*دهند الگوهای تشخيص سرطان حنجره با توجه به وضيعت عمومی سلامت فرد، بررسی های تشخيص سرطان حنجره ممکن است شامل: • معاينه ساده حنجره ، غده*های لنفاوی و ناحيه گردن توسط پزشک • پرتو نگاری از حنجره با تابش اشعه X • راديوگرافی از حنجره توسط دستگاهی بنام فلورسکوپ ( fluoroscope) جهت بررسی شکل و حرکت ساختار حنجره • معاينه سطح داخلی حنجره با استفاده از دستگاهی بنام لارنگوسکوپ (لارنگوسکوپی- laryngoscopy) • عکسبرداری ساده قفسه سينه • سی تی اسکن (Computerised tomography scan)- در اين روش دستگاه سی تی اسکن با گرفتن تعدادی عکس توسط اشعه ايکس، تصويری سه بعدی از بدن را نشان می دهد و از اين طريق محل و اندازه دقيق ضايعه و پراکندگی تومور به بخش های ديگر مشخص می شود. •پرتونگاری با استفاده از تشديد ميدان مغناطيسی (MRI Scan) – اين آزمايش مشابه سی تی اسکن است با اين تفاوت که به جای تابش اشعه X از مغناطيس جهت عکسبرداری از اعضای بدن استفاده می شود. در اين آزمايش بيمار به مدت ۳۰ دقيقه به طور ساکن درون اتاقک اين دستگاه می ماند و تصاوير مقطعی از بدن او تهيه می شود. •نمونه برداری يا بيوپسی (biopsy)- بررسی ميکروسکوپی از نمونه بافت مورد نظر. اين آزمايش بسيار مهم است زيرا مطمئن ترين روش برای تشخيص سرطان به حساب می آيد. الگوهای درمانی سرطان حنجره انتخاب نوع الگوی درمان بستگی به سابقه بيماری شخص، نوع و محل سرطان حنجره و وضعيت سلامت عمومی بيمار دارد. معمول*ترين الگوی درمان سرطان حنجره پرتو درمانی است. درمان در مراحل پيشرفته بيماری مستلزم جراحی و خارج کردن ضايعه بدخيم و بافت*های درگير و يا پرتو درمانی پس از جراحی است. در عمل جراحی بخشی يا تمام حنجره (لارينژکتومی laryngectomy-) برداشته می*شود. در شرايطی که تمام حنجره به طور کامل برداشته می*شود، گلوگاه را می*بندند تا عمل بلع به طور طبيعی انجام شود و بالای نای به منفذی از پوست بخيه زده می*شود (تراکئوستومی tracheostomy) تا هوا از اين راه وارد ريه شود. در چنين شرايطی تنفس به جای دهان و بينی از طريق اين منفذ يا شکاف صورت می*گيرد. در صورت برداشتن کامل حنجره روش صحبت کردن از راه مری به بيمار آموزش داده می*شود و يا از حنجره مصنوعی (مکانيکی يا الکتريکی ) استفاده می شود. هنگامی که سرطان حنجره مهاجم شده و به ديگر بافتهای بدن و غدد لنفاوی سرايت کرده باشد غده*های لنفاوی و بافت*های تراريخته اطراف گردن هم برداشته می*شود. سرطان مهاجم و پيشرفته حنجره بيشتر نواحی گردن را در بر می*گيرد تا نقاط دورتر بدن، از اين رو شيمی درمانی، الگوی معمول درمان سرطان حنجره به شمار نمی *آيد. معمولا پس از درمان، فعاليتهای طبيعی بدن به تدريج از سر گرفته می شود و رژيم غذايی خاصی ضروری نيست اگر چه پس از جراحی برای مدتی از رژيم درمانی مايعات استفاده می*شود تا التيام بافت آسان تر صورت گيرد. پس از درمان، مراقبت*های منظم پزشکی الزامی است تا پيشرفت احتمالی بيماری تحت کنترل باقی بماند.