زندگی

در 30شهریور ماه سال 1305در تهران متولد شد. پدر و مادر او هر دو از ادبیات و شعر سررشته داشتند و پدربزرگ مادری او میرزا جوادخان مؤتمن‌الممالک از شاعران روزگار ناصری بود.
مشیری دوره آموزشهای دبستانی و دبیرستانی را در مشهد و تهران به پایان رساند و سپس وارد دانشگاه شد و در رشته زبان ادبیات فارسی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت، اما آن را ناتمام رها کرد و به سبب دلبستگی بسیاری که به حرفه روزنامه‌نگاری داشت از همان جوانی وارد فعالیت مطبوعاتی در زمینه خبرنگاری و نویسندگی شد و بیش از سی سال در این حوزه کار کرد.
مشیری سالها عضویت هیات تحریریه مجلات سخن، روشنفکر، سپید و سیاه و چند نشریه دیگر را داشت. از سال 1324 در وزارت پست و تلگراف و تلفن و سپس شرکت مخابرات ایران مشغول به کار بود و در سال 1357بازنشسته شد.
او در سال ۱۳۳۳ با خانم اقبال خان ازدواج کرد و اکنون دو فرزند به نام‌های بابک و بهار از او به یادگار مانده‌است.
مشیری سال‌ها از بیماری رنج می‌برد و در بامداد روز جمعه3 آبان ماه 1379 خورشیدی در سن ۷۴ سالگی درگذشت.

دفترهای شعر
تشنه طوفان
گناه دریا
نایافته
ابر
ابر و کوجه
بهار را باور کن
پرواز با خورشید
از خاموشی
۱۳۴۹برگزیده شعرها
۱۳۶۴گزینه اشعار
مروارید مهر
آه باران
سه دفتر
از دیار آشتی
با پنج سخن سرا
لحظه ها و احساس
آواز آن پرنده غمگین
تا صبح تابناک اهورایی