گنبد سلطانیه - سلطانیه گنبد سلطانیه در شهر سلطانیه در 35 کیلومتری شهرزنجان واقع شده و بنای آن به دستور سلطان محمدخدابنده از سال 704 هجری قمری شروع ودرمدت 9 سال درتاریخ 713 هجری قمری پایان یافته است
این گنبد با 5/48 مترارتفاع و 6/25 مترقطردهانه پس از کلیسای (کاتودرال سانتاماریا) فلورانس ایتالیا و مسجد ایاصوفیای استانبول ترکیه سومین بنای عظیم تاریخی جهان و اولین بنای عظیم آجری تاریخی ایران است .
آبشار شارشار - زنجان آبشار شارشار تنها آبشار شناخته شده در سطح شهرستان است که در منطقه تهم، در شمال باختری شهر زنجان واقع شده است.
این آبشار که به طرز بسیار زیبایی در میان سنگ های صخره ای قرار گرفته است، حدود 5 کیلومتر با دریاچه مصنوعی سد تهم فاصله دارد و دسترسی به آن با یک کوهنوردی یک ساعته امکان پذیر است
ابهر رود - ابهر مهم ترین رودخانه جاری در سرتاسر شهرستان ابهر و شریان حیاتی این منطقه است.
این رود شاخه *ای از رودخانه شور فشاپویه بوده و در شهرستان*های ابهر، تاکستان، قزوین، کرج، تهران و قم جریان دارد و از دو شاخه فصلی و دایمی تشکیل شده است. سرچشمه شاخه فصلی آن از کوه سرآهند در حوالی گردنه الله اکبر سلطانیه است. شاخه دایمی آن به نام کینه ورس نیز از کوه های رستم، سالارداغی و سندان سرچشمه می گیرد. این شاخه از شعبات متعددی تشکیل شده و با جهت شمال باختری به جنوب خاوری در نزدیکی ابهر به شاخه فصلی می پیوندد و با نام ابهررود جریان می یابد. این رودخانه در مسیر خود آب های ابهر، خرم دره، چالچوق و سیلاب های شناط و جندق را پذیرا شده و پس از مشروب ساختن مزارع روستاها و شهرهای مسیر خود در صایین قلعه، هیدج، خرم دره، ابهر، تاکستان، دو دانگه و قزوین به رودخانه شور و در آخر به دریاچه نمک قم می ریزد.
مقدار آبی که در رودخانه ابهر رود جریان دارد، در ایستگاه هیدرومتریک روستای قروه 316 میلیون متر مکعب در سال اندازه گیری شده است. این رودخانه در شهرستان ابهر و در پایین ترین سطح شهر قرار دارد. در بعضی از قسمت های مسیر آن، آب از زیر زمین بالا آمده و به آب رودخانه افزوده می گردد به همین خاطر این رودخانه نوعی زاینده رود به شمار می آید. اهالی در نقاط مختلف شهر، با بستن بندهایی آب را از مسیر خود منحرف کرده و به سمت مزارع شهرها و روستاها روانه می کنند، ولی آب رودخانه تا رسیدن به بند پایینی دوباره افزایش پیدا کرده و پرآب می گردد. در اطراف این رودخانه و دیگر رودخانه های منطقه، درختان تبریزی، بید، نارون و سپیدار توسط اهالی کاشته شده که مصارف صنعتی و ساختمانی دارند. این درختان پس از رشد کافی قطع شده و برای مصارف صنعتی به تهران و دیگر شهرهای مجاور حمل می شوند.
در دامنه بیش تر کوه های منطقه چشمه هایی وجود دارد که در فصل های بهار، پاییز، زمستان و تابستان آب در آن ها جاری است و دره های سبز و خرمی را در مسیر خود به وجود آورده اند و به واسطه آن ها، سراسر منطقه در فصل های مختلف به رنگ های گوناگون درمی آیند. زیباترین فصل آن ها در بهار است که حاشیه این چشمه ها، سرسبز، پرگل و زیبا است. قنات هایی نیز توسط اهالی منطقه حفر شده که از آن ها در آبیاری باغ ها و مزارع استفاده می شود. قنات های آخوند، خودآفرین، امام جمعه محمد بیک، خونین، آب قنات علی، گشنیز گلی، غازگلی، کاریز پاشا و... مشهورترین این قنات ها هستند که در آبیاری مزارع و باغ ها نقش مهمی را ایفا می کنند و در شهرها و روستاهای پیرامون شهرستان ابهر پراکنده شده اند.
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)