کونگفو کنگ فو یا گانگ‌فو (به انگلیسی: kung fu) (به چینی: 功夫) یک عبارت مشهورچینی است که اغلب توسط انگلیسی زبان‌ها و برای اشاره به هنرهای رزمی چینی بکار می‌رود. معنای اصلی کونگ فو تا حدی از آنچه که این روزها از این لغت برداشت می‌شود متفاوت است.کونگ فو در اصل به معنای تخصص فرد در هر مهارتی - نه لزوماً رزمی- می‌باشد.کونگ فو دارای سبکهای مختلفی می‌باشد که از آنها می‌توان جیت کاندو،جیت ساندو،کونگ فو توآو... را نام برد.
کونگفو توآ یک هنر رزمی ایرانی و یکی از سبکهای ورزش کونگفو است که بر بدن و روان ورزش با بهره‌گیری از تجربهٔ استاد پروفسور ابراهیم میرزایی در زمینه‌های رشته‌های مختلف رزمی و جنگ‌های چریکی، در سال1351 بنیان‌گزاری پس از گذراندن مراحل آزمایش در باشگاه سرباز (پهلوی سابق) فعالیت رسمی خود را با تاسیس دانشکده انشاء تن و روان در سال 1352 آغاز نموده است. سالم‌تر تاکید می‌کند. این
کونگفو توآ دارای هفت مایگاه (بخش) است که به غیر از مایگاه اول که به حرکات فیزیکی و فعالیت‌های بدنی می‌پردازد، بقیه به جنبه‌های علمی، عرفانی و پزشکی در خصوص تن و روان اشاره دارد.
اصول اساسی کونگفو توآ توسط ابراهیم میرزایی در کتابی به عنوان کاراته و ذنانتشار یافته است.
هم‌اکنون هزاران کونگفو توآکار درایران و چندین کشور از جمله آمریکا، کانادا، هلند، ترکیه، آذربایجان، سوریه، لبنان، پاکستان، افغانستان، سوئد و بلژیک فعالیت می‌نمایند.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)