ناوهای هواپیمابر کلاس Queen Elizabeth ناوهای هواپیمابر کلاس Queen Elizabeth
ناو هواپیمابر HMS Queen Elizabeth نخستین ناو هواپیمابر نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا از کلاس Queen Elizabeth است که بنابر برنامه‌ریزی‌های انجام شده در فاصله‌ی سال‌های 2014 تا 2016 وارد خدمت‌خواهد شد. این ناو دومین شناور انگلیسی است که HMS Queen Elizabeth نامگذاری می‌شود. بریتانیا پس از تجربه‌ی جنگ فالکلند به فکر ساخت ناوهواپیمابری شد تا بتواند به وسیله‌ی آن مستقل از ناتو به تامین امنیت خود بپردازد.
الیزابت و هم‌کلاسیش Prince of Wales نخستین سوپرکریر‌های اروپایی و بزرگترین شناورهای ساخته‌شده در کوچکترین قاره محسوب می‌گردند. این ناوها دارای قابلیت‌های چندگانه بوده و قادر به شرکت در انواع عملیات‌های دریایی خواهند بود. الیزابت قادر به حمل چهل فروند F35 و یا 25 فروند بالگرد شینوک است.
ناوها در چهار بخش واقع در Portsmouth، Rosyth، Barrow-in-Furness و Clyde و توسط شرکت‌های BAE Systems و VT Group ساخته‌می‌شوند و کار مونتاژ در حوضچه‌ی Rosyth Royal Dockyard انجام خواهد شد. هم‌اکنون برخی اصلاحات بر روی حوضچه‌ی Rosyth در حال انجام است تا این حوضچه بتواند از دو ناو عظیم‌الجثه‌ی Queen Elizabeth و Prince of Wales به خوبی پذیرایی کند.
هواپیمای منتخب جهت استفاده در این ناوها، هواپیمای عمودپرواز F-35 Lightning II است. در ضمن احتمالا در این ناوها از هواپیماهای بدون سرنشین X-47 Pegasus استفاده‌خواهدشد.
دبیر وزارت دفاع انگلیس Des Browne در 25 جولای 2007 هزینه‌ی ساخت دو ناو را 3.8 بیلیون پوند معادل 6.18 بیلیون دلار اعلام کرد. هر دو ناو در HMNB Portsmouth استقرار خواهند یافت. در 11 دسامبر 2008 وزارت دفاع اعلام کرد که دو ناو اندکی دیرتر از موعد مقرر وارد خدمت خواهند شد.
بنابر برخی گزارشات بروی ناوهای از سامانه‌های CWIS استفاده نخواهد شد و به جای آن ناو برای دفاع از خود از 16 سلول شلیک عمودی با قابلیت شلیک موشک‌های آستر بهره‌خواهد برد.
ناوهای کلاس الیزابت مجهز به سامانه‌ی راداری MRR خواهند شد ، این سامانه در واقع جانشین سامانه‌ی نظارت و رهگیری type 996 محسوب‌می‌گردد. رادار مورد استفاده‌ی سامانه، رادار سه‌بعدی باند E/F گونه‌ی ARTISAN خواهد بود.
با توجه به هزینه‌ی زیاد پیشران اتمی وزارت دفاع انگلیس سامانه‌ی الکتریکی IEP را برای استفاده در این ناوها برگزیده‌است. در این پیشران از دو توربین گازی MT30 با توان 70 مگاوات و چهار موتور دیزلی با توان 40 مگاوات استفاده‌خواهد شد. این سیستم در مجموع 110 مگاوات توان تولید خواهد کرد که این توان نیروی الکتریسیته‌ی موتور‌های الکتریکی را فراهم خواهد کرد. که این موتورها دو محور شفت را به چرخش در می‌آورند. پروانه‌های برنزی ناوها دارای قطر 6.7 متر و وزن 33 تن می‌باشند.
لنگر ناو دارای طول 3.1 متر و وزن 13 تن خواهد بود. الیزبت قادر به حمل 8600 تن سوخت جهت استفاده در هواپیماها و یا خود ناو خواهد بود.
خصوصیات
◊سازنده‌گان: BVT Surface Fleet، BAE Systems Submarine Solutions، Thales Group و Babcock Marine
◊متصدی: نیروی دریایی سلطنتی انگلستان
◊تعداد: 2 فروند
◊وضعیت: در دست ساخت جهت ورود به خدمت در 2014 تا 2016
◊تناژ جابجایی: 65.000 تن
◊طول: 284 متر
◊عرض: 73 متر
◊آبخور: 11 متر
◊سرعت: 25 گره
◊برد عملیاتی: 10.000 مایل دریایی (18.520 کیلومتر)
◊خدمه: 1500 نفر (900 نفر خدمه هوایی)
◊هواپیما: 40 فروند شامل 36 F-35 Lightning II
◊تسلیحات: (نامشخص)
16 سلول شلیک عمودی با قابلیت شلیک موشک‌های آستر
3 توپ سی میلیمتری CWIS
3 توپ بیست میلیمتری
◊حسگرها:
سامانه‌ی راداری MRR
رادار سه‌بعدی باند E/F گونه‌ی ARTISAN
◊پیشران:
دو توربین گازی MT30
چهار ژنراتور دیزلی
دو ژنراتور دیزلی اضطراری
دو موتور الکتریکی
دو محور شفت
تصاویر
اف35
ایکس47
رزم‌ناو HMS Queen Elizabeth
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)