استفاده از مار لاستیکی برای تولید برق مار لاستیکی غول پیکر واقع در دریا می تواندآینده ی انرژی تجدیدپذیر را تشکیل دهد. مار لاستیکی «آناکوندا» که در داخل آب مانندموج حرکت می کند، هنگام عبور امواج، فشرده شده و جریان برق تولید می کند. به گفته یتولیدکنندگان آناکوندا، این مار لاستیکی می تواند انرژی بیشتری نسبت به دستگاه هایانرژی موجی موجود تولید کند و نگه داری آن ارزان تر است.


به گزارش سرویس علم و فناوری پایگاه اطلاع رسانی صبا و به نقل از نیوساینتیست، فرانسیس فارلی، فیزیک دان بازنشسته به همراه راد رینی، از

، در تدبیر ساخت یک لوله ی انعطاف پذیر بودند که با آب دریا پر شده و دو طرف آن، مانند یک سوسیس غول پیکر، بسته است. این ساختار در داخل آب، مانند بادنمایی که با نیروی باد حرکت می کند، با نیروی امواج نوسان می کند.
عبور هر موج باعث فشرده شدن لاستیک و تولید موج فشار برآمده می کند که در طول آن و به طرف پایین حرکت می کند. وقتی که قله ی موج به ته لاستیک می رسد، باعث چرخش توربین و تولید برق می شود.
انواع تمام مقیاس مار لاستیکی آناکوندا بایستی 7 متر عرض و 200 متر طول داشته باشد و در اعماق بین 40 متر و 100 متر، به یک طرف آن لنگری آویزان شود.
در حال حاضر،

و گرنت هرن، مهندسان دانشگاه ساتمپتون، آناکونداهای کوچک را که چند متر طول دارد، در داخل مخزن امواج آزمایش می کنند.
چاپلین در گفتگویی با نیوساینتیست گفت: "در دنیای مهندسی، این مار لاستیکی شبیه سایر ساختارهای دریایی نیست. این ساختار لاستیکی، یک ساختار جامد مانند سکوی نفت نیست و رفتار آن شبیه قایق نیز نیست."
به گفته ی چاپلین، نتایج اولیه نویدبخش هستند. با تنظیم قطر، انعطاف پذیری و ضخامت لوله ی لاستیکی این امکان به وجود می آید که امواج فشار داخل آن تقریباً با همان سرعت امواج بیرونی حرکت کنند. در نتیجه، برآمدگی موج فشار با حرکت به سمت پایین لوله به تدریج انرژی بیشتری را از امواج به دست می آورند.
مقیاس های مار
یک مار لاستیکی تمام مقیاس بایستی یک مگاوات برق تولید کند. این میزان برق قادر به تغذیه ی حدود 2000 خانه می باشد.
در مقایسه با مار لاستیکی آناکوندا، هر بندبند مار فولادی

، که اوایل سال 2007 ساخته شده و هم اکنون در پرتغال در حال آزمایش است، تنها 0.75 مگاوات برق تولید می کند.
طراحی منحصر به فرد آناکوندا همچنین بایستی به خوبی از پس حل بزرگ ترین چالش انرژی موجی بربیاید. چاپلین بیان کرد: "اقیانوس محیط خیلی سرسختی است. ساختار جدید بعد از بزرگ ترین طوفان های اقیانوس هنوز کار می کند." وی در ادامه گفت که آب شور اقیانوس باعث پوسیدگی ساختارهای فلزی می شود و هزینه های نگه داری را بالا می برد.
یک ساختار لاستیکی با تعداد اندکی بخش های مکانیکی که در معرض آب دریا قرار دارد بایستی انعطاف پذیرتر و مقاوم تر باشد. چاپلین امیدوار است که سال آینده یک سوم ساختار برای آزمایش در دریا آماده شود و همچنین ساختار تمام مقیاس آناکوندا می تواند ظرف پنج سال به صورت تجاری در دسترس باشد