شرایط جسمی و روانی فضانوردان آژانسهایی فضایی بزرگ دنیا به منظور تربیت فضانورد پیش از هرچیز داوطلبان را تحت آزمایشات روانشناسی و پزشکی قرار می دهند و سپس کسانی که این آزمایشات را با موفقیت پشت سر می گذارند می توانند تحت آموزشهای فضانوردی قرار گیرند.
اولین سفر انسان به فضا 50 سال قبل در 12 آوریل 1961 (23 فروردین 1340) انجام شد. پس از این موفقیت بزرگ، آژانسهای فضایی بزرگ دنیا به انتخاب و آموزش فضانوردان روی آوردند و در این کار استانداردهای پزشکی و روانشناسی مختلفی را در نظر گرفتند.
آموزشهای لازم برای فضانورد شدن
اولین فضانوردانی که ناسا آموزش داد در سال 1959 انتخاب شدند. در این برنامه فضایی، داوطلبان تست خلبانی و مهندسی هواپیماهای جت جنگی می دادند و بعد به عنوان فضانورد ناسا انتخاب می شدند.
درحقیقت ناسا در ابتدا فضانوردان خود را تنها از میان خلبانان نظامی انتخاب می کرد و به طوریکه هم در آمریکا و هم در روسیه برای فضانورد شدن باید خلبان هواپیمای جت بود.
زمانی که فضانوردان انتخاب می شوند، ناسا آنها را در لابراتوار نیروی رانش بی اثر به مدت 20 ماه تحت آموزشهای مختلف قرار می دهد. همچنین ممکن است داوطلبان تجربه یک دوره کوتاه از بی وزنی در هواپیما را داشته باشند.
در گذشته، این آزمایش بی وزنی در دو هواپیمای دستکاری شده مدل KC-135s انجام می شد که به ترتیب در سالهای 2000 و 2004 بازنشسته شدند و در سال 2005 یک فروند C-9 جایگزین آنها شد.
شرایط لازم برای داوطلب شدن فضانوردی در ناسا
شهروندی آمریکا
قبول در آزمایشات فیزیکی و برخورداری از قدرت نزدیک بینی و دوربینی 20/20
فشار خون درحالت نشسته نباید بیشتر از 14 روی 9 باشد
شرایط فیزیکی و سلامتی فضانوردان در اسا
یک فضانورد آژانس فضایی اروپا (اسا) به تعداد زیادی از مهارتها، تواناییها و خصوصیات نیاز دارد. یکی از مهمترین این خصوصیات، برخورداری از شرایط سلامتی فیزیکی و روحی مطلوب است.
به همین منظور اسا برای انتخاب فضانوردان خود از استانداردهای عادی سلامت پزشکی و روانشناسی استفاده می کند. این استانداردها شامل مدارک پزشکی پایه و مطالعات بالینی می شود.
یک داوطلب پیش از هر چیز باید تستهای پزشکی JAR-FCL 3 و کلاس 2 و یا تست پزشکی نیروی هوایی کشور خود را با موفقیت پشت سر بگذارد.
یک داوطلب باید عاری از هر نوع بیماری باشد.
یک داوطلب باید عاری از هر نوع اعتیاد به مواد مخدر، الکل و سیگار باشد.
یک داوطلب باید دارای اندامهای حرکتی و مفاصل با عملکرد نرمال داشته باشد.
یک داوطلب باید بینایی 20/20 داشته باشد.
یک داوطلب باید عاری از هر نوع اختلال روانی باشد.
یک داوطلب باید تست تواناییهای ذهنی، شخصیتی و شناختی را با موفقیت پشت سر بگذارد و در محیطهای سخت به طور موثری به صورت خردمندانه و اجتماعی کار کند.
تستهای پزشکی
در مدت انجام تستهای پزشکی، داوطلبان باید در فضاهای مختلف سلامت تحت آزمایشات پزشکی قرار گیرند. بعضی از تستها مثل دوچرخه سواری و یا تمرینات "ترید میل" فیزیکی هستند و بعضی دیگر می توانند تنها شامل یک پرسشنامه باشند.
فضانوردان زن
از دیدگاه فیزیکی فضانورد شدن برای زنان سخت تر از مردان نیست و آزمایشات روانشناسی و پزشکی که از زنان گرفته می شود با آزمایشات مربوط به مردان یکسان است. هرچند نتایج این آزمایشات پزشکی برپایه شاخصها و اندازه های مربوط به هر جنس به صورت مجزا ارزیابی می شود.
ویژگیهای لازم برای فرمانده و خلبان فضاپیما
برای اینکه یک فضانورد بتواند فرماندهی و یا خلبانی یک ماموریت فضایی وابسته به ناسا را عهده بگیرد باید در یکی از رشته های مهندسی، زیست شناسی، فیزیک و یا ریاضی مدرک لیسانس داشته باشد. هرچند کسانی که در نیروی هوایی آمریکا کار می کنند می توانند استثناء باشند.
همچنین حداکثر باید سابقه هزار ساعت پرواز با یک هواپیما جت را داشته باشد و در تست خلبانی امتیاز خوبی کسب کند.
قد داوطلب فرماندهی فضاپیما باید بین 1.63 تا 1.93 متر باشد.
قدرت دوربینی داوطلب باید برای هر چشم 20/20 باشد. انجام عمل جراحی چشم و عمل لیزیک مجاز است، اما باید حداکثر یکسال از تاریخ عمل گذشته باشد.
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)