تپه باباجان، گنجينهاي از هويت و ميراث کهن ايراني
جام جم آنلاين: در پهن دشت سبز دلفان لرستان تپه باستاني باشکوه "باباجان" قد برافراشته که به عنوان بزرگترين تپه باستاني منطقه، گنجينه اي ارزشمند از هويت و ميراث کهن ايراني است.
شهرستان دلفان با قدمت ديرينه در جاي جاي آن يادگارهايي کهن از قرون متمادي دارد که هرگاه پرده از اسرار شگفت انگيز آن برداشته شود آثاري از فرهنگ غني ايراني نمايان مي شود.
از جمله اين يادگارهاي کهن، تپه باباجان است که شهرت و آوازه جهاني دارد، معماري و آثار بدست آمده از آن، پيش درآمد و مرجعي در مطالعات تمدن ايران است.
اين محوطه باستاني در پنج کيلومتري غرب نورآباد مرکز شهرستان دلفان واقع شده و نخستين بار توسط "گلر گاف ميد" از دانشگاه لندن در فاصله سال هاي 1344 تا 1347 مورد کاوش قرار گرفت که در نتيجه اين کاوش نتايج درخشاني از تاريخ ايران زمين به دست آمد.
اين اثر ارزشمند تاريخي از يک تپه مرکزي و چندين تپه در غرب و شرق تشکيل شده است که تاکنون تنها تپه مرکزي وشرقي آن مورد برسي باستان شناسي قرار گرفته است.
در بررسيهاي اوليه چهار دوره تاريخي و پيش از تاريخ مربوط به دوره هاي ماد، هخامنشيان، قرن نهم تا هشتم قبل از ميلاد و هزاره سوم قبل از ميلاد شناسايي شد.
فرضيه مربوط به کوچ ساکنان فلات ايران براثر کاوش هاي خانم گاف در اين تپه تائيد شد و نشان داد که ساکنان اين ناحيه در دو سده نهم و هشتم پيش از ميلاد مهاجران آريائيهاي بوده اند که از شمال متوجه لرستان شده و در ده کوچکي از خانه هاي کوچک سنگي در دامنه تپه باباجان مستقر شدند.
منطقه باباجان در گذشته از اهميت سوق الجيشي برخوردار بوده که از وسعت و زيادي ابنيه آن در هزاره قبل از ميلاد ،مرکز اداري منطقه و مقر رؤساي محلي بوده است.
محل هاي مسکوني باستاني از يک پشته مرکزي و تپه هاي کوچکتر تشکيل شده است.
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)