اگرچه سندرم ری می تواند در هر سنی ایجاد شود ولی این بیماری اساساً مخصوص کودکان است. این بیماری تمام ارگان های بدن را تحت تاثیر قرار می دهد اما عارضه اصلی آن بر روی مغز و کبد پدیدار می شود. سندرم ری باعث افزایش حاد فشار در مغز و تجمع چربی در کبد و سایر اندام ها می شود.سندرم ری به صورت یک بیماری دو مرحله ای آغاز می شود زیرا این بیماری به طور معمول همراه با یک عفونت ویروسی از قبیل آنفلوانزا یا آبله مرغان ایجاد می شود. این بیماری معمولاً در خلال دوره بهبودی عفونت های ویروسی ایجاد می شود ولی با وجود این سندرم ری می تواند 3 تا 5 روز پس از بیماری های ویروسی نیز ایجاد شود. سندرم ری غالباً با آنسفالیت، مننژیت، دیابت، افزایش مصرف بیش از حد دارو، مسمومیت، سندرم ناگهانی مرگ نوزادان یا بیماری های روانی اشتباه می شود.
نشانه های سندرم ری چه هستند؟
نشانه های سندرم ری شامل موارد زیر هستند:

تهوع ادامه دار یا عود کننده
بی حالی
تغییرات شخصیتی شامل تحریک پذیری یا حالت تهاجمی
اختلال در جهت یابی یا گیجی
هذیان
تشنج
از دست دادن هوشیاری


اگر این نشانه ها در طول بیماری های ویروسی یا اندکی پس از بروز آن ها پدیدار شوند بیمار باید تحت نظارت و توجه قرار گیرد. نشانه های سندرم ری در نوزادان از یک الگوی معمول پیروی نمی کند به عنوان مثال تهوع همیشه ایجاد نمی شود.


چه عواملی باعث سندرم ری می شوند؟

عوامل به وجود آورنده سندرم ری در هاله ای از ابهام باقی مانده اند. با وجود این بررسی حاکی از آنند که مصرف آسپرین یا سایر سالیسیلات های حاوی داروهایی که برای درمان بیماری های ویروسی به کار می روند باعث افزایش بروز سندرم ری می شوند. یک پزشک قبل از تجویز هر گونه آسپرین یا داروهای ضد تهوع به کودکان در خلال بیماری های ویروسی باید جانب احتیاط را رعایت کند زیرا این داروها می توانند نشانه های سندرم ری را بپوشانند.


آیا درمانی برای سندرم ری وجود دارد؟

متاسفانه درمانی برای سندرم ری وجود ندارد. عملکرد موفق که بستگی به تشخیص زودهنگام علایم اولیه بیماری دارد اساساً می تواند از طریق کاهش تورم مغز از آسیب های غیر قابل برگشت مغزی جلوگیری کند. اقدامات اولیه هم چنین می تواند آسیب متابولیک را معکوس کرده، از آسیب های ریه ممانعت به عمل آورده و از ایست قلبی قابل انتظار نیز جلوگیری کند. تصور بر این است که پاره ای از اختلالات متابولیسمی در بدو تولد که از نشانه های سندرم ری پیروی می کنند ممکن است تظاهرات آنسفالوپاتی همراه با اختلال کبدی باشند. این نشانه ها در تمام موارد مشکوک به سندرم ری باید مورد توجه قرار گیرند. بعضی از شواهد حاکی از آنند که درمان سندرم ری در مراحل پایانی به وسیله محلول گلوکز هیپرتونیک به صورت وریدی ممکن است از پیشرفت این سندرم جلوگیری کند.


چشم انداز و دورنمای مربوط به سندرم ری چیست؟

بهبودی از سندرم ری به طور مستقیم با شدت تورم مغز ارتباط دارد. بعضی از افراد به طور کامل بهبود می یابند در حالی که دیگران ممکن است درجات متغیری از آسیب های مغزی را با خود به همراه داشته باشند. تشخیص بیماری در مواردی که در آن ها این اختلال به سرعت پیشرفت کرده و بیمار به سمت کما می رود نسبت به بیماران با شرایط بهتر ضعیف تر بوده است. آمار ها نشان داده اند زمانی که سندرم ری تشخیص داده می شود و در مراحل آغازین تحت درمان قرار می گیرد تغییرات بهبودی و رهایی از بیماری عالی است. زمانی که تشخیص و درمان به تعویق می افتد شانس بهبودی موفقیت آمیز و زنده ماندن به شدت کاهش می یابد. در صورت عدم تشخیص و درمان موفق سندرم ری مرگ پس از گذشت چند روز به وقوع می پیوندد.


منبع: انیستیتو ملی بیماری های نورولوژیکی و سکته مغزی، انیستیتو ملی سلامت


چه نوعی از آسپرین ایمن و بی خطر است؟


در واقع مصرف هیچ نوعی از آسپرین بی خطر نیست. تمام داروها با برچسب آسپرین یا محصولات دارای آسپرین چه به صورت نام تجاری یا به صورت ژنریک نباید مورد استفاده قرار گیرند. نام شیمیایی آسپرین استیل سالی سیلات یا استیل سالی سیلیک اسید است.


آیا سایر داروهای بدون نسخه یا داروهای نسخه ای ایمن هستند؟


نمی توان به طور قطع نظری در این خصوص اظهار داشت زیرا داروهای بدون نام آسپرین اساساً نمی توانند فاقد آسپرین باشند. بسیاری از داروهای بدون نسخه شامل آسپرین (استیل سالی سیلیک اسید)، سدیم یا بیسموت سالی سیلات هستند که از نظر شیمیایی به آسپرین وابسته هستند. هم چنین برخی از محصولات موضعی ممکن است شامل آسپرین باشند.


چه داروهایی برای درمان تب کودکان توصیه می شود؟


ارجح ترین داروها برای کودکان مبتلا به تب شامل استامینوفن (تایلنول)، ایبوپروفن (ادویل، موترین) و ناپروکسن سدیم (Aleve ) هستند.

سندرم ری در یک نگاه

* سندرم ری واکنش خطرناک کودکان به عفونت های ویروسی مشخص است.
*
* عفونت هایی که با سندرم ری قرابت بسیار نزدیکی دارند شامل آبله مرغان (واریسلا) و آنفلوانزا هستند.
*
* دادن آسپرین به کودکان مبتلا به این بیماری ها خطر ابتلا به سندرم ری را افزایش می دهد.
*
* سندرم ری باعث تورم مغز و بیماری کبد و کلیه های چرب می شود.
*
* سندرم ری می تواند تحت درمان قرار گیرد ولی با این حال همه آن ها غالباً کشنده هستند.
*
* از بروز سندرم ری می توان به وسیله عدم تجویز آسپرین یا سایر محصولات آسپرین به کودکان ممانعت کرد.