♥♥♥خلــوت دل♥♥♥

[P a R y A]

نه از افسانه می ترسم، نه از شیطان

نه جنگی با کسی دارم، نه کس با من

نه از کفر و نه از ایمان

نه از دوزخ، نه از حرمان

نه از فردا، نه از مردن

نه از پیمانه می خوردن

خدا را می شناسم از شما بهتر

شما را از خدا بهتر

خدا را می شناسم من

خدایا بیم از آن دارم

مبادا رهگذاری را بیازارم

[P a R y A]

از صدایم اشک می بارد

آه من تنهاترین، تنهای این دنیام

هیچ یاری، مهربانی، هیچ همدردی

نیست حتی سایه ای اینجا

قلب من عمریست بغضش را فروخورده

اشک های تلخ من هم سخت، تکراریست

هستم اما از تهی هم نیست تر، گویا

بودنم همرنگ مرگی ممتد و جاریست

[P a R y A]

چشم در چشم هم

آخرین بوسه

آخرین نگاه

آخرین شعر ترم

آخرین قطره اشک

شعرم از چشم تو می جوشد

راه بر گونه ی تو می جوید

و نهایت به لبت می ریزد

آغوش آخر در تب و تاب

دست من سرد ، بی تاب

لب من می لرزد ،

از لبت می پرسد :

بازگشت را آیا

امید هست ؟

[P a R y A]

من در این نقطه دور

در بلا تکلیفی

در کش و قوسی خیالی جانکاه

به افق چشم بدوزم تا کی؟

بی سبب منتظر معجزه ام

بی ثمر دیده بر این راه کبود

می روم در پی تو

سالها آمد و رفت

بارها من دیدم

کوچ مرغان غزل خوان چمن

سفر چلچله ها

کوچ برف از دل کوهسار بلند

کوچ هر فصلی را

لیک یاد تو ز دل کوچ نکرد.

[P a R y A]

خسته ام ...
خسته ز فردایی دگر
از غزل از این غروب بی سحر
خسته ام از این به ظاهر مردمان
خسته از کابوس تکرار زمان

خسته ام از واژه ها از این غروب جمعه ها
خسته ام از روزگار از این سرای تنگ و تار

خسته ام از این همه فریاد اما بی جواب
تا سحر بیداری و نالیدن از بخت خراب

خسته ام از تیرگی از این سراپا کهنگی
خسته ام از بودنم از بی کسی سرودنم

خسته ام از غصه ها از این سقوط بی صدا
خسته ام از شکوه ها از خاکیان بی وفا
خسته ام از این خزان ازغربت تلخ زمان


خسته ام ...
از خلقتم از این عروسک بودنم
خسته ام از بند ها در دست این نامردها
خسته ام گنگم پریشانم دگر
در غروب تیرگی مردم دگر
آه من مردم دگر

[P a R y A]

قفسم را مشکن

تو مکن آزادم

گر رهایم سازی

به خدا خواهم مرد

من به زنجیر تو عادت دارم

بار ها در پی این فکر که در قلب توأم

با تو احساس سعادت کردم

به خدا خوش بختم

[P a R y A]

من هم شبی به خاطره تبدیل می‌شوم
خط میخورم زهستی و تعطیل می‌شوم

من هم شبی به خواب زمین میروم فرو
بر دوش خاک حامله تحمیل می‌شوم

من هم شبی قسم به خدا مثل قصه‌ها
با فصل تلخ خاتمه تکمیل می‌شوم

قابیل مرگ، نعش مرا میکِشَد به دوش
کم کم شبیه قصه هابیل می‌شوم

حک میکند غروب مرا شاعری به سنگ
از اشک و آه و خاطره تشکیل می‌شوم

یک شب شبیه شاپرکی میپرم ز خاک
در آسمان به آیینه تبدیل می‌شوم

[P a R y A]

دیشب تو را می ساختم
از پاره های تنم
تو را
واژه به واژه
از اندوه دلم می ساختم
تو
ذره
ذره
ظهور می کردی
من
تکه
تکه
زوال می رفتم
نگرانم ...
می شود اینقدر
چشم هایت را
روی کتاب و دفتر و اشیا نریزی
بگذار با آسودگی
خرده ریزه های دلم را
از زیر دست و پای نگاهت
جمع کنم ...

[P a R y A]

کاش میدانستم ... به چه می اندیشی ؟؟؟
که چنین گاه به گاه
میسرانی بر چشم.... غزل داغ نگاه !
می سرایی از لب.....شعر مستانه آه !

راز زیبایی مژگان سیاه
در همین قطره لغزنده غم ....پنهان است !
و سرودن از تو
با صراحت ! بی ترس ! .... باز هم کتمان است !

کاش میدانستم ... به چه می اندیشی ؟؟؟
رنج اندوه کدامین خواهش
نقش لبخند لبت را برده ؟؟؟
نغمه زرد کدامین پاییز ...
غنچه قلب تو را پژمرده ؟؟؟؟

کاش میدانستی .... به چه می اندیشم ؟
که چنین مبهوتم ....
من فقط جرعه ای از مهر تو را نوشیدم !!!
با تو ای ترجمه عشق "خدا" را دیدم !!!

آه ای میکده ام !!!
گاه بیداری را
از من و بیخبری هیچ مخواه !
که من از مستی خود هشیارم !

کاش میدانستی ... به چه می اندیشم !!!
کاش میدانستی!!!!
کاش ...

[P a R y A]

اگه مهتاب بشی به من بتابی منم رخت سیامو در میارم
اگه بارون بشی نم نم بباری منم یادم میره که شوره زارم
اگه آفتاب بشی تو باغ ابرا منم تو آتیشت پروانه میشم
اگه عاشق بشی حتی دروغی میمونم با غمت هم خونه میشم
میمونم تا نگی فکر سفر بود نگی مثل پرستو در به در بود
میشم کفتر میسوزم تا بدونی که پاسوز غمت آتیش به پر بود که پاسوز غمت آتیش به پر بود

میشینم کنج قصه شعر میسازم واسه ی ناز گل زیر بارون
میخوابم خواب چلگیسو ببینم به جای این همه خواب پریشون
میپوشم رخت بودن تا ته خط به عشق با تو بودن پا میگیرم
به جونم میخرم تنهاییاتو برای گریه هات آسون میمیرم
برای گریه هات آسون میمیرم

میمونم تا نگی فکر سفر بود نگی مثل پرستو در به در بود
میشم کفتر میسوزم تا بدونی که پاسوز غمت آتیش به پر بود که پاسوز غمت آتیش به پر بود

اگه مهتاب بشی به من بتابی منم رخت سیامو در میارم
اگه بارون بشی نم نم بباری منم یادم میره که شوره زارم
اگه آفتاب بشی تو باغ ابرا منم تو آتیشت پروانه میشم
اگه عاشق بشی حتی دروغی میمونم با غمت هم خونه میشم
میمونم تا نگی فکر سفر بود نگی مثل پرستو در به در بود
میشم کفتر میسوزم تا بدونی که پاسوز غمت آتیش به پر بود که پاسوز غمت آتیش به پر بود

لینك دانلود آهنگ