مرضیه اکبرآبادی را دیگر همه می شناسید. معاون بانوان وزارت ورزش که کارش را با گیر دادن به نخستین بانوی محجبه ایرانی که با پوشش کامل اسلامی رکورددار شنا در آبهای آزاد بوده شروع کرد و او را به دلیلی عجیب و غریب از ثبت رکوردش باز داشت
بعد از آن در تصمیمی خودسرانه طلا را از ایران گرفت. آن داستان معروف زنگ زدن از تهران به تیم ملی کاتای تیمی بانوان ایران که به دیدار پایانی بازیهای کشورهای اسلامی صعود کرده بود و تذکر دادن به لباس و پوشش آنها و در نهایت باقی ماجرا که همه می دانیم
خبر سوم هم دردناک بود. قهرمان سنگنوردی زنان آسیا از شرکت در مسابقات سئول منع شد. مرضیه اکبرآبادی معاون امور بانوان وزارت ورزش اجازهی سفر فرناز اسماعیلزاده به عنوان تنها دختر شرکت کننده از ایران را لغو کرده است.
داستان جدید چیست؟
سولماز عباسی بانوی قایقران ایران در المپیک امروز در مصاحبه ای اعلام کرد:
من به شخصه مورد بازجویی و تخطئه مرضیه اکبرآبادی قرار گرفته ام
او گفت جلسه ای با این خانم برای حل مشکلاتمان داشتیم. بانوان ورزشکار خوشحال بودند از اینکه میتوانند مشکلاتشان را مطرح کنند. اما در دفتر خانم اکبرآبادی متوجه میشوند که باید منتظر مانده و تک تک به اتاق او بروند.
وقتی نوبت به سولماز میرسد، مرضیه اکبرآبادی ابتدا او را محکوم میکند که چرا هنگام اعزام به لندن، مربی و سرپرست تیم زن و شوهر بودند؟ عباسی هم که بهت زده شده، نمیداند این موضوع چه ارتباطی به او دارد. اکبرآبادی سپس میپرسد: «چرا کاورت در قایق، داخل شلوارت بود؟»
بانوی قایقران المپیکی پاسخ میدهد: «خانم اکبرآبادی، کاش میآمدید قایق ما را میدیدید. صندلی ما در قایق روی ریل حرکت میکند و اگر من کاورم را داخل شلوار نگذارم، کاورم زیر صندلی میرود و باید در طول مسیر بایستم و دوباره کاور را از زیر صندلی بیرون بکشم.»
مرضیه اکبرآبادی قانع نشده و میگوید: «شما نباید این موضوع را تشخیص دهید.»
سولماز عباسی: «کاش خودتان میآمدید و میگفتید ما چه بپوشیم.»
مرضیه اکبرآبادی: «اصلاً چرا روز مسابقه کاورت را از وسط پایت ندوختی؟»
سولماز عباسی: «ورزشکاری که برای اولین بار به المپیک رسیده، توی قایق بنشیند و کاورش را از وسط پایش بدوزد؟»
مرضیه اکبرآبادی در پاسخ میگوید: «میآمدی و لباست را از من میگرفتی.»
سولماز عباسی: «اما خانم، این لباس را فدراسیون در اختیارم گذاشته؛ من که از کمد شخصیام لباس برنداشتم. لباس رسمی مسابقه است و سالهاست ملیپوشان با آن مسابقه میدهند.»
به این ترتیب، جلسه تک نفره به پایان رسیده و ورزشکار المپیکی از اتاق بیرون میآید. سولماز میگوید: «وقتی از اتاق بیرون آمدم گریه کردم. دیدم نمیتوانم با فردی که چنین مسئولیت بزرگی دارد درباره موضوعات بدیهی صحبت کنم. حتی مسائلی را که مطرح میکردم نمیپذیرفت. مقابل بسیاری از حرفهای خانم اکبرآبادی سکوت کردم چون فنی نبود و اصلاً نپرسید که در المپیک چکار کردهایم، تمریناتمان چگونه بود؟ مشکلی داشتیم یا نه؟
و حرف آخر
مرضیه اکبرآبادی ! تو باید از حق بانوان ایرانی دفاع کنی . اما با تعصب کورکورانه خود تا به حال مانع پیشرفت صدها بانوی ورزشکار شده ای .
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)