بررسی گوشی Google Nexus One

[Mohamad]

تمامی گوشی های مجهز به آندروید اشتراکاتی با یکدیگر دارند اما برخی از آن ها تقریبا یکسان به نظر می رسند.در حال حاضر حدود پنجاه گوشی هوشمند و تبــلت که به آندروید مجهز هستند ،وجود دارند.بعد از پذیرفته شدن این سیستم عامل توسط OHA ،اکنون Google تصمیم گرفته است با افتخار محصول مبتنی بر آندروید خودش را هم به بازار عرضه کند.
گوشی هایی که تابحال از آندروید استفاده می کرده اند ، گوشی های چندان توانمندی نبوده اند اما به نظر می رسد که Nexus One قصد انقلابی در این زمینه را دارد. این گوشی نخستین گوشی مبتنی بر آندروید است که از پردازنده Snapdragon استفاده می کند.Nexus One از سرعت بالایی بهره می برد.صفحه نمایش تمام لمسی این گوشی از رزولوشن WVGA پشتیبانی کرده و همین طور این گوشی دومین گوشی مبتنی بر آندروید است که از فناوری AMOLED بهره گرفته است.ضبط ویدیویی D1 و همین طور Live Wallpapers هم از قابلیت های جالب و جذاب این گوشی هستند.

بلافاصله بعد از رواج یافتن شایعات ،Google Nexus One در ژانویه 2010 به طور رسمی معرفی شد و در فاصله کمی به بازار عرضه شد.البته در ابتدا این گوشی تنها در تعداد معدودی از کشورها چون بریتانیا ، سنگاپور و هنگ کنگ در معرض فروش گذارده شد.
به هر حال Google فروش گوشی خود را در کشورهای اروپایی و تحت نام اپراتورهای مختلف چون Vodafone از بهار سال آینده آغاز خواهد کرد.کمی زمان خواهد برد تا مشترکین Verizon هم به نسخه CDMA این گوشی دست یابند.Google فروش گوشی خود را آغاز کرده و مسلما حق هر کسی است که نسخه ای از آن را بتواند تهیه کند.اما آیا همه چنین خواسته ای دارند ؟بهتر است تا انتهای این بررسی برای دستیابی به پاسخ این سوال منتظر بمانیم.

[Mohamad]

ویژگی های کلیدی

پشتیبانی چهاربانده از GSM و سه بانده از 3G
پشتیبانی از HSDPA با سرعت 7.2 مگابیت در ثانیه و HSUPA با سرعت 2 مگابیت در ثانیه
صفحه نمایش لمسی خازنی 3/7 اینچی AMOLED با قابلیت نمایش 16 میلیون رنگ و پشتیبانی از رزولوشن 800*480 پیکسل WVGA
سیستم عامل Android v2.1 به همراه پشتیبانی از پیمایش حرکتی و Pinch zooming
بدنه باریک و کیفیت ساخت عالی
پردازنده یک گیگاهرتزی Qualcomm Snapdragon QSD8250
512 مگابایت حافظه RAM و 512 مگابایت حافظه ROM
دوربین پنج مگاپیکسلی با فوکوس خودکار و فلاش LED و قابلیت برچسب گذاری جغرافیایی
ضبط ویدیویی D1(720 x 480 پیکسل) با نرخ 20 فریم در ثانیه
Wi-Fi و GPS با پشتیبانی از عملکرد AGPS
اسلات کارت حافظه microSD و عرضه یک کارت چهار گیگابایتی به همراه گوشی
برخورداری از سنسورهای مجاورت و شتاب سنج
سوکت صوتی استاندارد 3/5 میلی متری
پورت microUSB (با امکان شارژ گوشی از این طریق) و بلوتوث استریو نسخه 2.1
Trackball Navigation

نقاط ضعف اصلی

عدم پشتیبانی از پخش فرمت های ویدیویی DivX/XviD
عدم پشتیبانی از فایل های فلش در مرورگر وب (که قرار است با یک بسته به روز رسانی نرم افزاری حل شود)
عدم پشتیبانی از قابلیت های شماره گیری صوتی و شماره گیری هوشمند
رابط شلوغ و به هم ریخته دوربین و قابلیت های محدود آن
عدم تعبیه کلید اختصاصی شاتر دوربین
امکان تعویض سریع کارت های حافظه وجود ندارد
عدم پشتیبانی از رادیو FM
کلیدهای کنترلی قرار گرفته در زیر صفحه نمایش از پاسخدهی خوبی برخوردار نیستند
ردپای HTC در همه جای گوشی Google دیده می شود.ما از دیدن HTC Desire در کنگره جهانی موبایل که محصولی دوست داشتنی بود هیجان زده شدیم . هیچ دلیلی ندارد که انتظارات کمتری از Nexus One داشته باشیم که به نظر می رسد اشتراکات بی حدی با Desire دارد.

البته Google Nexus One به همراه رابط کاربری Sense عرضه نمی شود اما نباید چنین انتظاری هم از آن داشته باشیم.به هرحال نوآوری های صورت گرفته در Android 2.1 شما را تا حدی به خود مشغول خواهند کرد اما نخستین پرسشی که به ذهن هر فردی می رسد این است که آیا قابلیت ویژه ای از Google به همراه Nexus One عرضه می شود یا خیر؟
آخرین گوشی مجهز به آندروید را بنا به دلایلی میتوان بهترین آن ها دانست.نام این گوشی نه تنها وظیفه گشودن در های جدیدی را در دنیای آندروید بر عهده دارد بلکه هدف خاص دیگری را هم دنبال می کند.
آیا Nexus One خواهد توانست جایگاهی در بین آندرویدی های بازار برای خود دست و پا کند و یا اینکه مغلوب دیگر گوشی های پیشرفته بازار خواهد شد؟این همان پرسشی است که در قسمت های آتی این بررسی به دنبال یافتن پاسخی برای آن هستیم.امیدواریم شما هم در این مسیر ما را همراهی کنید .در قسمت بعد خواهیم دید که Google Nexus One از چه ساخته شده است و چه لوازمی را به همراه خود دارد.

[Mohamad]

محتویات جعبه

شاید تابحال پایه رومیزی Nexus One را دیده باشید اما باید بدانید که این پایه در بین محتویات جعبه این گوشی جایی ندارد ولی به هر حال تقریبا همه چیز در این جعبه قرار داده شده است. غیر از خود گوشی ، یک شارژر USB ، یک کابل استاندارد microUSB و یک کتابچه کار با گوشی در درون این جعبه دیده می شود.
یک هدست یک تکه با کنترل های موسیقی نیز در این جعبه جای داده شده است.باید خوشحال باشید که مجبور نیستید از این هدست بعنوان تنها گزینه موجود استفاده کنید و به دلیل پشتیبانی Google Nexus One از سوکت صوتی استاندارد 3/5 میلی متری گزینه های جایگزین بسیاری در اختیار شما قرار می گیرد.

یک کارت حافظه microSD با گنجایش چهار گیگابایت و یک کیف بسیار شیک و زیبا دیگر لوازم عرضه شده به همراه گوشی هستند.

[Mohamad]

نمای 360 درجه ای از Google Nexus One

اندازه کاربرپسند یکی از مشخصه های کلیدی هر گوشی لمسی و مخصوصا گوشی هایی است که صفحه نمایش نسبتا بزرگی دارند.Nexus One از یک صفحه نمایش 3.7 اینچی برخوردار است اما ابعاد مورد انتظار ما را برآورده می کند.این گوشی با ابعاد 11.5*59.8*119 میلی متر براحتی در جیب جای می گیرد.وزن این گوشی 130 گرم است و طراحی انحناوار آن باعث می شود که گوشی از آنچه هست کوچکتر به نظر بیاید.

[Mohamad]

طراحی

Nexus One توسط HTC ساخته شده است و اینگونه به نظر می رسد که Google واقعا از آن ها نخواسته است تلاش بیشتری کرده و ظاهری متفاوت برای گوشی طراحی کنند.و یا شاید این HTC بوده است که از طراحی Google بهره برداری کرده و آن را در گوشی های دیگری به کار برده است.به هر حال، Google Nexus One گوشی مستحکم ، متوازن و زیبایی از کار درآمده است.البته شباهت غیرطبیعی این گوشی به HTC Touch2 به هیچ وجه قابل توجیه نیست.

یکی دیگر از گوشی هایی که ظاهری به شدت مشابه با این گوشی دارد ، HTC Desire است . اما هیچ چیز غیرمعمولی در این بخش وجود ندارد:Desire نسخه خود HTC از Nexus One است که از رابط کاربری Sense استفاده می کند و به جای استفاده از گوی از پد لمسی برخوردار است.Desire از کنترل های سخت افزاری هم استفاده می کند اما در Nexus One به جای این کنترل ها ، از کنترل های لمسی استفاده شده است.
همانند اغلب گوشی های لمسی ، Nexus One هم جای زیادی برای مانور بر روی طراحی نداشته است اما ما خوشحالیم که Google از موادی با کیفیت و مستحکم در ساخت آن بهره گرفته است.بدنه باریک و زیبای گوشی از استحکام آن نکاسته است و علاوه بر آن از رنگ های جذابی در بدنه گوشی بهره گرفته شده است.
عنصر کلیدی طراحی به کار رفته در Nexus One قاب فلزی جلوی گوشی است که به طور متوازنی تا پشت آن ادامه می یابد.سطح پشت گوشی لاستیکی است و لمس آن بسیار لذت بخش است.اثرات انگشت به ندرت بر روی بدنه گوشی باقی می مانند اما در نهایت این بخش لکه دار می شود و پاک کردن لکه ها از آن هم بسیار دشوار است.
به نظر می رسد که در Nexus One همانند iPhone 3GS از لایه Oleophobic استفاده نشده است و صفحه نمایش به راحتی اثر انگشت را به خود جذب می کند.البته مشکل عمده تری که نظر ما را به خود جلب کرد سطح بالای بازتاب صفحه نمایش بود که استفاده از گوشی را در فضاهای باز تقریبا غیرممکن می کرد.
به هر حال در فضاهای بسته این گوشی عملکردی خارق العاده دارد و آنچه را که انتظار دارید از یک صفحه نمایش AMOLED ببینید عرضه می دارد.AMOLED بر خلاف TFT از نور پس زمینه چندانی استفاده نمی کند که علاوه بر کیفیت عالی تصاویر باعث صرفه جویی در مصرف انرژی می شود.Nexus One نمی تواند با گوشی خارق العاده مجهز به AMOLED شرکت سامسونگ یعنی Wave برابری کند اما هنوز هم در فضای بسته عملکرد تاثیرگذاری از خود به جا می گذارد.بازتابندگی بالا و نور پس زمینه ضعیف عواملی هستند که اجازه استفاده از آن را در فضاهای باز به کاربر نمی دهند.

Google Nexus One با استفاده از فناوری خازنی ،حتی به کوچکترین تماس های با صفحه هم پاسخ می دهد.صفحه نمایش 3.7 اینچی AMOLED تصاویر را با رنگ هایی زنده و عمیق و همین طور درخشندگی بالا به نمایش می گذارد.
کنترل های معمول آندروید (کلیدهای back ، Home ،Menu و Search) درست در پایین صفحه نمایش قرار گرفته اند.این کلیدها حساس به لمس هستند و بنابراین اگر گوی لمسی گوشی را در نظر نگیرید ، تنها می توانید از صفحه نمایش گوشی برای کنترل آن استفاده کنید.
یکی از مشکلاتی که ممکن است با آن روبرو شوید این است که به دلیل استفاده از فناوری خازنی در گوشی امکان استفاده از آن با دستکش وجود ندارد.کلید ها گاهی اوقات آنگونه که باید عمل نمی کنند،البته شاید این مشکل تنها در نمونه ای که ما استفاده می کردیم وجود داشته باشد اما به هر حال پاسخدهی در بهترین سطح ممکن خود نبود.برخی از ضربات به صفحه نمایش گوشی اصلا توسط آن تشخیص داده نمی شدند.
گوی لمسی گوشی در زیر صفحه نمایش قرار داده شده است و تنها کنترل سخت افزاری در Google Nexus One به شمار می آید.گرچه واقعا تعبیه آن هم ضروری نبوده است و استفاده از صفحه نمایش برای کار با رابط کاربری کفایت می کرده است.گرچه این گوی بسیار دوست داشتنی است و پاسخدهی دقیقی به حرکات شما دارد.
این گوی در مواقعی همانند مرور صفحات وب برای کلیک آسان تر بر روی لینک ها بسیار مفید واقع می شود.نرم افزار دیگری که استفاده زیادی از این گوی می کند ، دوربین است.Nexus One کلید اختصاصی شاتر دوربین ندارد و کاربران مجبورند از میان دو گزینه کلید شاتر مجازی روی صفحه و همین طور گوی یکی را انتخاب کنند.اگر از گوی استفاده کنید با فشردن آن می توانید عمل فوکوس را انجام داده و با رها کردن آن عکس را ثبت نمایید.
در بالای صفحه نمایش گوشی خروجی صدای مخاطب و دو سنسور مجاورت و محدود کننده نور(که البته پنهان شده اند) جای داده شده اند.

در کناره سمت چپ Google Nexus One کلیدهای کنترل صدای باریک و طویلی جای گرفته اند.در سمت راست گوشی هیچ چیزی دیده نمی شود.

در کناره بالایی گوشی سوکت صوتی استاندارد 3/5 میلی متری که بدون محافظ است و کلید روشن/خاموش/قفل گوشی قرار گرفته اند.

مثل همیشه در پایین گوشی دهنی آن دیده می شود.پورت MicroUSB که هم برای شارژ گوشی و هم برای انتقال داده به کار می رود هم در این قسمت دیده می شود.زائده های کوچک هم برای قرار دادن گوشی روی پایه رومیزی در این قسمت طراحی شده اند.

پشت گوشی Google Nexus One تنها لنز دوربین پنج مگاپیکسلی گوشی و همین طور اسپیکر آن را در خود جای داده است .یک فلاش LED کوچک هم در این بخش دیده می شود که برای بهبود کارآیی دوربین در نور کم تعبیه شده است اما نباید از آن انتظار معجزه داشته باشید.

لنز دوربین ، فلاش LED و اسپیکرها با برداشتن کاور باتری ، اسلات کارت حافظه microSDو همین طور باتری 1400 میلی آمپری گوشی نمایان می شوند.آنگونه که به گوش می رسد باتری Nexus One ده ساعت در حالت مکالمه و 290 ساعت در حالت آماده به کار در شبکه های 2G و هفت ساعت در حالت مکالمه و 250 ساعت در حالت آماده به کار در شبکه های 3G دوام می آورد.

چیزی که باید به آن توجه کنید این است که اسلات کارت حافظه در زیر باتری جای داده شده است و به همین دلیل نمی توانید کارت حافظه را بدون خاموش کردن گوشی ، تعویض کنید.
نخستین چیزی که می توان در مورد Google Nexus One به آن اشاره کرد ، کیفیت ساخت عالی این گوشی است.ترکیب عناصر سنگین و باریک ، احساس خوبی در هنگام در دست گرفتن گوشی به کاربر می دهد.در نخستین استفاده از گوشی ، قسمت بالایی آن کمی سنگین تر جلوه می کرد اما این مشکل چندان جدی نیست.عدم امکان تعویض سریع کارت حافظه و پاسخدهی نه چندان مناسب کنترل های لمسی را شاید بتوان مشکلات عمده این گوشی تلقی کرد.صفحه نمایش AMOLED هم در فضاهای بسته عملکردی خارق العاده دارد اما خوانایی آن در زیر نور آفتاب بسیار ضعیف است.
ما احساس استحکام Nexus One را بسیار دوست داشتیم.طراحی ساده و هدفمند برای یک گوشی قدرتمند مطمئنا تصمیمی هوشمندانه بوده است.

خوب این بخش از بررسی کاملا به HTC تعلق داشت و در ادامه به ماجرای گوگـلی این گوشی خواهیم پرداخت.در قسمت بعد به قلمروی Android 2.1 پا می گذاریم و به بررسی رابط و نرم افزار های گوشی می پردازیم.

[Mohamad]

پیشرفت آندروید

آندروید متناوبا به روز می شود. ما تنها یک گوشی مجهز به آندروید 2.0 را بررسی کردیم و اکنون نوبت به بررسی گوشی های مجهز به نسخه v2.1 این سیستم عامل رسیده است.
گزارش رسمی آندروید حکایت از آن دارد که قابلیت های کاربردی جدیدی برای کاربران در این نسخه افزوده نشده است اما اوضاع کمی بر وفق مراد توسعه دهندگان شده است.حقیقت این است که Google رابط های برنامه نویسی جدیدی منتشر کرده است که مطمئنا باعث جنب و جوش بیشتری در Android Market خواهد شد.
گزارش تغییرات صورت گرفته در Android 2.x افزونه های جدید این سیستم عامل Google را نمایش می دهد.گرچه این گزارش کاملا فنی نیست و تنها نکات مهم آن را برای شما ذکر کرده ایم.

[Mohamad]

پیام رسانی و درج متن

• می توان از حساب های کاربری چندگانه برای ایمیل و همگام سازی مخاطبین همانند حساب های Exchange استفاده نمود(سازندگان گوشی ها امکان انتخاب اینکه از Exchange در محصول شان پشتیبانی کنند یا خیر را در اختیار دارند)
• Quick Contact در آندروید امکان دسترسی سریع به اطلاعات مخاطبین و حالات برقراری ارتباط را فراهم می آورد.برای نمونه یک کاربر با ضربه زدن بر روی عکس مخاطب می تواند از میان گزینه های تماس ، ارسال پیام و ارسال ایمیل به وی یکی را برگزیند.نرم افزارهای دیگر چون Email ، بخش پیام رسانی و تقویم هم در صورتی که بر روی عکس یک مخاطب یا آیکن وضعیت کلیک کنید ، امکان نمایش ویجت Quick Contact را دارند.
• از یک Inbox مشترک برای مرور ایمیل های چند حساب کاربری در یک صفحه استفاده می شود.
• قابلیت جستجو در میان تمامی SMS ها و MMS های ذخیره شده
• طرح بندی بهتر صفحه کلید برای تایپ آسان تر حروف و کاراکتر ها و افزایش سرعت تایپ
• پشتیبانی از مالتی تاچ که باعث می شود در هنگام تایپ سریع با دو انگشت هیچ کدام از دستورات شما از دست نروند
• یک دیکشنری هوشمند که به طور خودکار از کلمات استفاده شده به یادگیری می پردازد و به طور خودکار نام های مخاطبین را بعنوان کلمات پیشنهادی ارائه می کند.

قابلیت های دوربین

• پشتیبانی از فلاش
• زوم دیجیتال
• حالت صحنه
• تراز سفیدی
• جلوه های رنگی
• فوکوس ماکرو

[Mohamad]

مرورگر وب

• رابط به روز رسانی شده با نوار URL که کاربران را قادر به ضربه زدن بر روی نوار آدرس کرده و اجازه جستجوی سریع را به آن ها می دهد
• Bookmark با پیش نمایش صفحات وب
• پشتیبانی از بزرگنمایی با ضربات دوگانه
• پشتیبانی از HTML5:

· پشتیبانی از API مربوط به مکان های جغرافیایی که اطلاعات محلی را در گوشی مهیا می سازد
· پشتیبانی از تگ Video در حالت تمام صفحه
قابلیت های چندرسانه ای

• معماری جدید گرافیکی برای کارآیی بهتر و عملکرد سریعتر

بلوتوث

• بلوتوث نسخه 2.1
• پروفایل های جدید بلوتوث :OPB و PBAP

به این لیست باید API های جدید را هم بیافزاییم. جالب ترین آن ها از دیدگاه کاربران بدون تردید Live Wallpapers است که به توسعه دهندگان امکان ساخت عکس های پس زمینه قابل تعامل و متحرک را می دهند.

رابط کاربری

صفحه اصلی نخستین نوآوری است که Google Nexus One با خود در رابط کاربری آندروید به همراه آورده است.فضای در دسترس پیش فرض به پنج صفحه اصلی افزایش یافته است(در حالیکه HTC Desire هفت صفحه اصلی ارائه می دهد).البته هنوز هم می توان با دانلود صفحات اصلی جایگزین از Android market بر تعداد این صفحات افزود.

تغییر دیگر ، Application Launcher در منوی اصلی است.نوار پایین صفحه دیگر به چشم نمی خورد و به جای آن یک کلید مجازی در پایین صفحه قرار داده شده است.با فشاری بر روی این کلید ، نمای مشبکی از آیکن ها بر روی صفحه نمایان می شود.

منوی اصلی به صورت عمودی قابل پیمایش است و بدین وسیله می توانید به تمامی آیکن ها دست پیدا کنید.پیمایش جلوه سه بعدی جالبی دارد و ردیف آیکن های بالا به طرز جالبی کج شده و دور می شود.این جلوه کمی مشابه تیتراژ آغازین فیلم جنگ ستارگان است.
فضای صفحه اصلی را می توان با میانبرهایی به نرم افزار های دلخواه ، پوشه ها و ویجت ها پر کرد.پوشه ها به شما کمک می کنند تا میانبرها را سازماندهی کنید اما نمی توانید در درون این پوشه ها ، پوشه های دیگری هم بسازید. هنوز هم می توان از آن ها با استفاده از ترفندهایی کوچک برای منظور های دیگر همانند لیستی برای تماس سریع با مخاطبان استفاده کرد. عکس مخاطب بعنوان میانبری به آن عمل می کند و تنها باید تعدادی از این عکس ها را در یک پوشه جای دهید.
البته چیز خاصی در این مورد وجود ندارد. با وارد شدن پوشه های پویا یا Live Folders، این بازی وارد بخش هیجان انگیزتری می شود. تفاوت اصلی پوشه های معمولی با این پوشه ها این است که آنها به طور خودکار می توانند محتویات را در درون خودشان جا دهند. همه نوع لیستی را می توان در درون پوشه های پویا جای داد. برای مثال می توانید پوشه هایی از میانبرهای مخاطبان ، یا یک فید RSS داشته باشید و یا شاید پوشه ای داشته باشید که تمامی رستوران های موجود در یک منطقه را نشان دهد.

پوشه های پویایی که از قبل در گوشی وجود دارند ، Contact With Phone Numbers و Starred Contacts هستند. این پوشه ها با مخاطبانی که در لیست Gmail تان دارید که به آنها شماره ای تخصیص داده شده است یا با ستاره علامت زده شده اند ، پر می شود.
ایتم دیگری که در صفحه اصلی آندروید دیده می شوند ، ویجت ها هستند. سه ویجت جدید به همراه Android 2.0 عرضه می شوند:تقویمی که با حساب کاربری Exchange قابل همگام سازی است، ویجت Weather و ویجت Power Control (که یک مدیر ارتباطات توانمند در صفحه اصلی گوشی است) ،این ویجت ها را تشکیل می دهند. Power Control در Galaxy با نام Switchers عرضه شده بود و به همین دلیل نمی توان این ویجت را چیز جدیدی دانست اما در عوض آ ن ها ویجتی جدید برای کنترل نور صفحه نمایش به این رابط افزوده اند.

ویجت مخصوص جستجو تغییراتی داشته است و اکنون مثل صفحه اصلی خود Google ، با تایپ کاراکترهایی از سوی شما ، پیشنهادهایی به نمایش در می آورد. این ویجت می تواند در وب و یا در میان فایل های محلی گوشی به جستجو بپردازد . همچنین همانند نرم افزار Google در آیفون می توانید به جستجوی صوتی هم با استفاده از این نرم افزار بپردازید.
عکس های پویای پس زمینه ، صفحه اصلی را از پیش زیباتر می کنند.آن ها به ضربات شما بر روی صفحه و یا آهنگ در حال پخش واکنش نشان می دهند.جلوه های متفاوتی همانند امواج آب ، مکعب های رنگی و عقربه های الکتریکی در این بخش تعبیه شده است.گرچه این امکانات بر قابلیت کاربرد چندان تاثیری ندارند اما به هر حال زیبا هستند.

البته آنها بر عمر باتری هم تاثیر منفی می گذارند (چیزی حدود پنج درصد)اما اگر بخواهید امکان غیرفعال کردن آن ها هم در اختیار شما قرار دارد.
یکی از مزیت های عمده سیستم عامل Android ناحیه نمایش یادآورها یا Notification Area است. این بخش نوار کوچکی است که در بالای صفحه قرار می گیرد و اطلاعات مربوط به وضعیت گوشی از قبیل وضعیت باتری ، قدرت آنتن دهی و چیزهای دیگری چون بلوتوث یا رویدادهای از دست رفته را نمایش می دهد. اما اگر شما این بخش را به سمت پایین بکشید لیستی از یادآورهای قبلی را هم مشاهده می کنید. به همین دلیل است که این بخش را Notification Area نامیده اند. با ضربه زدن به هریک از ایتم های موجود در این لیست یک اتفاق مرتبط با آن روی می دهد. برای مثال با ضربه ای روی اعلان نصب موفقیت آمیز نرم افزار می توانید نرم افزار را اجرا نمایید. یا با ضربه زدن روی اعلان مربوط به پایان دانلود فابل می توانید فایل مورد نظر را باز کنید.

به دلیل اینکه می توانید Notification Area را از هرجایی که نوار آن قابل مشاهده است باز کنید ، رویدادهای جدید تداخلی در کار شما بوجود نخواهند آورد. می توانید این نوار را تا جایی که می خواهید به پایین بکشید و جزئیات بیشتری از رویدادهای رخ داده را مشاهده نمایید. اگر این رویداد به توجه فوری شما نیازی نداشته باشد می توانید آنرا به جای خود برگردانید و به کارتان ادامه دهید.
برای نمایش داده شدن task Switcher در Nexus One، همانند سایر گوشی های مجهز به آندروید باید کلید Home را فشرده و نگاه دارید.. Task Switcher امکان دسترسی به شش نرم افزاری که اخیرا استفاده شده اند را مهیا می سازد.

Android 2.1 به خوبی بر روی پردازنده یک گیگاهرتزی Snapdragon گوشی Nexus One اجرا می شود.نقص ها و اشکالات کمی علیرغم افزوده شدن جلوه های بصری(که البته اگر مایل باشید می توانید همه آن ها را غیرفعال کنید) در نرم افزار گوشی دیده می شود و به نظر می رسد که تنها وجود کلیدهای کنترلی نه چندان مناسب است که به تجربه کاربر صدمه می زند.

[Mohamad]

دفترچه تلفن

دفترچه تلفن Google Nexus One قابلیت ذخیره میزان زیادی اطلاعات را در خود داراست. این نرم افزار به شما اجازه می دهد که شماره هایی برای خانه و محل کار ذخیره کرده و حتی برچسب های اختصاصی ایجاد نمایید.فیلدی برای اختصاص دادن آهنگ اختصاصی به مخاطب و همچنین درج ایمیل وی نیز در نظر گرفته شده است.
دسترسی سریع به مخاطبین که از Android 2.0 به بعد عرضه شده است به شما اجازه می دهد به مخاطب مورد نظر عکسی تخصیص داده و سپس از آن برای تماس با وی ، ارسال پیام و یا ایمیل به شخص مورد نظر تنها با استفاده از یک کلیک استفاده کنید.

ارتقا جدید دیگری که در نسخه جدید دیده می شود پشتیبانی از حساب های کاربری چندگانه برای ایمیل ها و همگام سازی با مخاطبان و از جمله همگام سازی با حساب های Exchange است.
می توانید اطلاعات مربوط به حساب کاربری IM هر مخاطب به همراه اطلاعات شخصی او چون آدرس پستی وی ، شغل و نام شرکت و یادداشت های اختصاصی برای وی را هم در دفترچه تلفن ذخیره نمایید .گزینه جالب دیگری هم وجود دارد که برای هدایت تماس های صوتی مخاطب به صندوق صوتی به کار می رود.
فیلدهای اطلاعاتی زیادی وجود دارد که به مخاطب می توان تخصیص داد و این گزینه ها با وجود تعداد زیادشان هنوز هم مرتب باقی می مانند. همه انواع این فیلدها بخوبی لیست شده اند و علامت + در کنار آنها برای افزودن یک فیلد از آن نوع به کار می رود. با فشردن علامت منفی موجود در زیر فیلد ، آن فیلد حذف خواهد شد.

در هنگام مشاهده مخاطبان جزئیات متنوعی در این بخش نمایش داده می شوند. در این بخش گزینه هایی چون برقراری تماس با مخاطب یا ارسال SMS/MMS به مخاطب هم به چشم می خورند. به دلیل اینکه هر شماره یک سطر را اشغال می کند ، براحتی می توان روی آن کلیک نمود.
ایمیل ها هم گزینه هایی چون گزینه های موجود برای شماره ها دارند. بقیه اطلاعات از هر نوعی که باشند در پایین آن نمایش داده می شوند.
می توانید یک مخاطب را با ستاره علامت بزنید تا در لیست مخاطبان مورد علاقه شما به نمایش درآید. در هر حساب کاربری Gmail هم گروه ویژه ای به چشم می خورد که Starred in Android نام دارد و مخاطبان علامت گذاری شده در آن جای می گیرند.
افزودن عکس به مخاطبان بسیار آسان است . هنگام انتخاب یک عکس یک ابزار برش نمایش داده می شود و می توانید عکس را از هرجایی که بخواهید برش بزنید. افزودن عکس به مخاطبان اثر جانبی دیگری نیز دارد. با قرار دادن میانبری از آن مخاطب روی صفحه اصلی ، عکس تخصیص داده شده به عنوان آیکن آن نمایش داده می شود.
جستجوی مخاطبین در دفترچه تلفن هم براحتی صورت می گیرد و تنها لازم است روی کلید search کلیک کنید . با کلیک بر روی این کلید ، جعبه مخصوص جستجو نمایان خواهد شد.

[Mohamad]

قابلیت های تلفنی

Google Nexus One هیچ مشکلی در دریافت سیگنال ها و یا کیفیت صدا در حین مکالمه ندارد. صدا به اندازه کافی بلند است و بنابراین همیشه نیاز نیست که اندازه بلندی صدا را در حداکثر خود قرار دهید.
متاسفانه ، Google Nexus One همانند سایر گوشی های مجهز به آندروید (البته غیر از HTC Hero) از شماره گیری هوشمند و یا شماره گیری صوتی پشتیبانی نمی کند.

در آندروید ، دفترچه تلفن ، گزارش تماس ها و شماره گیر همه جزئی از یک نرم افزار هستند. با استفاده از پیمایش حرکتی می توانید در میان آن ها به جستجو بپردازید.
با استفاده از سنسور نزدیکیGoogle Nexus One در هنگامی که در حین مکالمه گوشی را به گوش تان نزدیک می کنید ، به طور خودکار صفحه نمایش را خاموش می کند. به همین دلیل احتمال لمس کلیدهای مجازی روی صفحه با چانه و یا گوش تان به حداقل می رسد.
گزارش تماس ها ، تماس های گرفته شده ، دریافت شده و از دست رفته را در یک لیست نمایش می دهد.ما آزمون بلندی صدای معمول مان را بر روی Google Nexus One هم انجام دادیم. گرچه Nexus One نمایش خیره کننده ای در این بخش نداشت اما هنوز هم توانست امتیاز «خوب» را کسب کند که بدین معنی است که امکان از دست رفتن تماس ها در محیط های پر سر و صدا وجود دارد.