ادعيه ى آن حضرت در زوال اندوهها ...

[R A H A]

دعاؤها للخلاص من المهالک

روى انّ رجلاً کان محبوساً بالشام مدّه طویله مضیّقاً علیه، فرأى فی منامه کأنّ الزّهرا علیهاالسلام اتته، فقالت له: ادع بهذا الدعاء، فتعلّمه و دعا به، فتخلّص و رجع الى منزله، و هو:
اَللَّهُمَّ بِحَقِّ الْعَرْشِ وَ مَنْ عَلاهُ، وَ بِحَقِّ الْوَحْیِ وَ مَنْ اَوْحاهُ، وَ بِحَقِّ النَّبِیِّ وَ مَنْ نَبَّأَهُ، وَ بِحَقِّ الْبَیْتِ وَ مَنْ بَناهُ.
یا سامِعَ کُلِّ صَوْتٍ، یا جامِعَ کُلِّ فَوْتٍ، یا بارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ الْمَوْتِ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ، وَ اتِنا وَ جَمیعَ الْمُؤْ مِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ، فی مَشارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغارِبِها،فَرَجاً مِنْ عِنْدِکَ عاجِلاً.
بِشَهادَهِ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ، وَ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ، صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلی ذُرِّیَّتِهِ الطَّیِّبینَ الطاَّهِرینَ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً.
درود و برکات و رحمتت بر آنان باد- برسانى، تا برایم نزد تو شفاعت کنند درود و برکات و رحمتت بر آنان باد- برسانى، تا برایم نزد تو شفاعت کنند و آنان را شفیعم گردانى، و مرا ناامید ننمائى، بحقّ آنکه خدائى جز تو نیست، و بحقّ آنکه خدائى جز تو نیست، و بحقّ محمد و خاندانش، این حاجاتم را روا ساز، اى بخشنده.
(۲۲) دعاى آن حضرت براى رهائى از مهالک
روایت شده که مردى در شهر شام مدتى طولانى زندانى بود، در خواب حضرت زهرا علیهاالسلام را دید که نزد او آمده و فرمود: این دعا را بخوان، آنمرد دعا را آموخته و خواند و رها شد و به منزلش برگشت، آن دعا اینست: پروردگارا! سوگند به عرش و کسى که آنرا را برافراشت، سوگند به وحى و هر که آنرا نازل کرد، و بحقّ پیامبر و هر که او را به نبوت رسانید، و بحقّ خانه کعبه و هر که آنرا ساخته است.
اى شنونده هر صدا، اى جمع کننده هر گمشده، اى خالق جانها بعد از مرگ، بر محمد و خاندانش درود فرست، و بما و تمامى زنان و مردان مؤمن در شرق و غرب زمین، بزودى از جانب خود گشایش عنایت فرما،به شهادت آنکه خدائى جز تو نیست، و محمد- که درود خدا بر او و بر فرزندان پاکش باد- بنده و فرستاده توست.

[R A H A]

دعاءها فی تفریج الهموم و الغموم بعد صلاتها

عن الصادق علیه السلام: کان لامی فاطمه علیهاالسلام صلاه تصلّیها علّمها جبرئیل، رکعتان تقرء فی الاولی الحمد مره، و «اِنَّا اَنْزَلْناهُ فی لَیْلَهِ الْقَدْرِ»، و فی الثانیه الحمد مره و مائه مره «قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ» فاذا سلّمت سبّحت تسبیح الطاهره علیهاالسلام، و هو التسبیح الذى تقدّم،[المراد به التسبیح الذى ذکرناه تحت الرقم: ۱.]
تکشف عن رکبتیک و ذراعیک على المصلّی، و تدعو بهذا الدعاء، و تسأل حاجتک تعطها ان شاءاللّه تعالى، الدعاء:
(۲۱) دعاى آن حضرت در برطرف شدن غم و اندوه
از امام صادق علیه السلام روایت شده: مادرم فاطمه علیهاالسلام نمازى داشت که از جبرئیل فرا گرفته بود و آنرا مى خواند، و آن دو رکعت بود: در رکعت اول یک بار سوره ى حمد و سوره ى قدر، و در رکعت دوم یک بار سوره ى حمد و صد بار سوره ى توحید و بعد از سلام و تسبیح حضرت زهرا علیها السلام را مى خواند، [مراد دعاى شماره ى یک این مجموعه مى باشد]
سپس زانوها و پاها را روى سجّاده قرار داده و این دعا را خوانده و حاجتش را مى خواهد.
ترفع یدیک بعد الصلاه على النبی صلى الله علیه وآله و تقول:
اَللَّهُمَّ اِنّی اَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِهِمْ، وَ اَتَوَسَّلُ اِلَیْکَ بِحَقِّهِمُ، الَّذى لا یَعْلَمُ کُنْهَهُ سِواکَ، وَ بِحَقِّ مَنْ حَقُّهُ عِنْدَکَ عَظیمٌ، وَ بِاَسْمائِکَ الْحُسْنی وَ کَلِماتِکَ التَّامَّاتِ الَّتی اَمَرْتَنی اَنْ اَدْعُوَکَ بِها.
وَ اَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ الَّذى اَمَرْتَ اِبْراهیمَ عَلَیْهِ السَّلامُ اَنْ یَدْعُوَ بِهِ الطَّیْرَ فَاَجابَتْهُ، وَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ الَّذى قُلْتَ لِلنَّارِ کُونی بَرْداً وَ سَلاماً عَلی اِبْراهیمَ، فَکانَتْ.
وَ بِاَحَبِّ اَسْمائِکَ اِلَیْکَ، وَ اَشْرَفِها عِنْدَکَ، و اعظمها لدیک و اسرعها اجابه، و انجحها طلبه و بما انت اهله و مستحقه و مستوجبه.
دستهایت را بعد از صلوات فرستادن بلند کرده و مى خوانى:
پروردگارا! با نام آنان- ائمه علیهم السلام- بتو روى مى آورم، و بحقّ آنان، که جز تو کسى از ژرفاى آن آگاه نیست، بتو توسل مى جویم، و نیز بحق کسى که حق او نزد تو بسیار بزرگ است، و به نامهاى نیکویت و موجودات کامل تو، که مرا امر فرمودى با نام آنان تو را بخوانم، بتو متوسّل مى شوم.
و به نام بزرگت که به ابراهیم امر فرمودى که با آن پرنده را صدا کند و پرنده او را پاسخ گفت: و بنام بزرگت که به آتش فرمان دادى که بر ابراهیم سرد و سلامت باشد، و آتش چنین شد.
و به محبوبترین نامهایت و شریفترین آنها در پیشگاهت و بزرگترین آنها نزد تو و به نامهایت که اجابت دعا با آنها سریعتر انجام مى پذیرد و به مقصود بهترى نائل مى شویم و به آنچه تو شایسته ى آنى تو را مى خوانم.
و اتوسل الیک و ارغب الیک، و اتصدق منک، و استغفرک و استمنحک،
[استمیحک (خ ل)] و اتضرع الیک و اخضع بین یدیک و اخشع لک و کَ، وَاَخْشَعُ لَکَ، وَاُقِرُّ لَکَ بِسُوءِ صَنیعَتی، وَ اَتَمَلَّقُ وَ اُلِحُّ عَلَیْکَ.
وَ اَسْأَلُکَ بِکُتُبِکَ الَّتی اَنْزَلْتَها عَلی اَنْبِیائِکَ وَ رُسُلِکَ، صَلَواتُکَ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ، مِنَ التَّوْراهِ وَ الْإِنْجیلِ وَ الْقُرْانِ الْعَظیمِ، مِنْ اَوَّلِها اِلی اخِرِها، فَاِنَّ فیهَا اسْمَکَ الْأَعْظَمَ، وَ بِما فیها مِنْ اَسْمائِکَ الْعُظْمی اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ.
وَ اَسْأَلُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اَنْ تُفَرِّجَ عَنْ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ تَجْعَلَ فَرَجی مَقْرُوناً بِفَرَجِهِمْ، وَ تُقَدِّمَهُمْ
فی کُلِّ خَیْرٍ وَ تَبْدَءَ بِهِمْ فیهِ، وَ تَفْتَحَ اَبْوابَ السَّماءِ لِدُعائی فی هذَا الْیَوْمِ، وَ تَأْذَنَ فی هذَا الْیَوْمِ، وَ هذِهِ اللَّیْلَهِ بِفَرَجی، وَ اِعْطائی سُؤْلی فی الدُّنْیا وَ الْأَخِرَهِ.
فقَدْ مَسَّنِیَ الْفَقْرُ، وَ نالَنی الضُّرُّ، وَ سَلَّمَتْنِی الْخَصاصَهُ، وَ اَلْجَأَتْنِی الْحاجَهُ، وَ تَوَسَّمْتُ بِالذِّلَّهِ، وَ غَلَبَتْنِی الْمَسْکَنَهُ، وَ حَقَّتْ عَلَیَّ الْکَلِمَهُ، وَ أَحاطَتْ بِیَ الْخَطیئَهُ.
و به تو توسّل جسته، و به تو روى مى آورم، و از تو کمک خواسته، و طلب بخشش گناه و احسان و فضل تو را دارم، و در پیشگاهت زارى کرده و خضوع و خشوع مى نمایم، و به کردار زشتم اقرار کرده، و بر تو اصرار مى نمایم.
و بحق کتابهایى که بر پیامبران و رسولانت- که درود تو بر تمامى آنان باد- فرستادى، از تورات و انجیل و قرآن بزرگ و دیگر کتب، که اسم اعظم تو در آنهاست، و بحق نامهاى بزرگ تو که در آنست، بتو نزدیکى مى جویم.
و از تو مى خواهم، که بر محمد و خاندانش درود فرستاده و بر آنان گشایش عطا فرمایى، و گشایش کار مرا مقرون به گشایش کار آنان قرار دهى، و آنان را در هر کار نیکى مقدم کرده و از ایشان آغاز نمائى، و در این روز درهاى آسمان را براى دعایم بگشایى، و در این روز و این شب به گشایش کارم و دادن حاجتم در دنیا و آخرت، اجازه صادر فرمایى.
بدرستیکه فقر و بیچارگى مرا در خود فرو برده، و پریشانحالى بر من تسلط یافته، و نیاز و حاجت مرا به تو پناهنده ساخته، و ذلت و مسکنت بر چهره ام نقش بسته، و درماندگى بر من غالب شده، تو رافت و رحمت بر من واجب گردیده، و گناه مرا احاطه نموده است.
و هذا وقت الذى وعدت اولیاءک فیه الاجابه، فصل على محمد و آله و امسح مابى بیمینک الشافیه، و انظر الى بعینک الراحمه، و ادخلنى فى رحمتک الواسعه.
و اقبل الى بوجهک، الذى اذا اقبلت به على اسیر فککته و على ضال هدیته، و على غائب
[ حائر، جائر (خ ل)] ادیته، و على مُقْتَرٍّ اَغْنَیْتَهُ، وَ عَلی ضَعیفٍ قَوَّیْتَهُ، وَ عَلی خائِفٍ امَنْتَهُ، وَ لا تُخْلِنی لِقاءَ عَدُوِّکَ وَ عَدُوّى، یا ذَاالْجَلالِ وَ الْاِکْرامِ.
یا مَنْ لا یَعْلَمُ کَیْفَ هُوَ، وَ حَیْثُ هُوَ وَ قُدْرَتَهُ اِلاَّ هُوَ، یا مَنْ سَدَّ الْهَواءَ بِالسَّماءِ، وَ کَبَسَ الْأَرْضَ عَلَی الْماءِ، وَ اخْتارَ لِنَفْسِهِ اَحْسَنَ الْاَسْماءِ، یا مَنْ سَمّی نَفْسَهُ بِالْإِسْمِ الَّذى بِهِ یَقْضی حاجَهَ کُلِّ طالِبٍ یَدْعُوهُ بِهِ.
وَ اَسْأَلُکَ بِذلِکَ الاِْسْمِ، فَلا شَفیعَ اَقْوى لی مِنْهُ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، اَسْأَلُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَقْضِیَ لی حَوائِجی، وَ تَسْمَعَ مُحَمَّداً وَ عَلِیّاً وَ فاطِمَهَ، وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ، وَ عَلِیّاً وَ مُحَمَّداً، وَ جَعْفَراً وَ مُوسی، وَ عَلِیّاً وَ مُحَمَّداً وَ عَلِیّاً، وَ الْحَسَنَ وَ الْحُجَّهَ، صَلَواتُکَ عَلَیْهِمْ
و این زمان زمانى است که به دوستانت وعده اجابت دعا را داده اى، پس بر محمد و خاندانش درود فرست، و آنچه از فقر و بیچارگى مرا در خود گرفته، را با قدرتت از من دور دار، و با چشم رحمتت بر من نظر افکن، و مرا در رحمت واسعه خود داخل ساز.
و به من توجّه بنما، توجّهى که هرگاه بر اسیرى افتد او را آزاد سازد، و آنگاه که بر گمراهى افتد هدایت شود، و آنهنگام که بر حیران و سرگردانى افتد او را از حیرت رها سازد، و وقتى بر فقیرى افتد او را بى نیاز گرداند، و آنزمان که بر ناتوانى افتد نیرومند گردد، و هرگاه بر خائفى افتد او را ایمنى دهد، و مرا در معرض دشمنان خود و دشمنانم قرار ندهى، اى صاحب جلالت و بزرگوارى.
اى کسى که هیچکس جز خودش به کیفیّت و جایگاه و قدرتش آگاه نیست، اى کسى که هوا را با آسمان بست، و زمین را بر روى آب گستراند، و بهترین نامها را براى خود برگزید،اى کسى که خود را بنامى نامید، که حاجت هر که با آن نام او را بخواند مستجاب مى شود.
از تو مى خواهم به آن نام، که براى من شفیعى نیرومندتر از او وجود ندارد، و بحق محمد و خاندانش، از تو مى خواهم که بر محمد درود فرستى، و حاجتهایم را روا فرمائى، و صدایم را به گوش محمد، على، فاطمه، حسن، حسین، على، محمد، جعفر، موسى، على، محمد، على، حسن، حجّت- که
وَ بَرَکاتُکَ وَ رَحْمَتُکَ، صَوْتی، فَیَشْفَعُوا لی اِلَیْکَ وَ تُشَفِّعُهُمْ فِیَّ، وَ لا تَرُدَّنی خائِباً، بِحَقِّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، وَ بِحَقِّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ افْعَلْ بی کَذا وَ کَذا یا کَریمُ.

[R A H A]

دعاءها لقضاء الحوائج

روى انّ النبى صلى الله علیه وآله علّم علیا و فاطمه علیهماالسلام و قال: یصلّى أحدکما رکعتین، یقرء فى کلّ رکعه فاتحه الکتاب وآیهالکرسى- ثلاث مرّات، و «قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَدٌ»- ثلاث مرات، و آخر الحشر- ثلاث مرات، من قوله: «لَوْ اَنْزَلْنا هذَا الْقُرْانَ عَلى جَبَلٍ» الى آخره، فاذا جلس فلیتشهّد و لیثن على اللّه و لیصلّ على النبى ۹ ولیدع للمؤمنین والمؤمنات، ثم یدعو على اثر ذلک فیقول:
اَللَّهُمَّ اِنّى اَسْأَلُکَ بِحَقِّ کُلِّ اِسْمٍ هُوَ لَکَ، یَحِقُّ عَلَیْکَ فیهِ اِجابَهُ الدُّعاءِ اِذا دُعیتَ بِهِ، وَ اَسْأَلُکَ بِحَقِّ کُلِّ ذى حَقٍّ عَلَیْکَ، وَ اَسْأَلُکَ بِحَقِّکَ عَلى جَمیعِ ما هُوَ دُونَکَ اَنْ تَفْعَلَ بى کَذا وَ کَذا.
(۲۰) دعاى آن حضرت براى قضاء حوائج
روایت شده که پیامبر به حضرت على و حضرت فاطمه علیهماالسلام این نماز را آموخت و فرمود: دو رکعت نماز خوانده، در هر رکعت یکبار سوره حمد و آیهالکرسى سه بار و سوره توحید سه بار، و آخر سوره حشر از «اگر این قرآن را به کوهها نازل مى کردیم.» تا آخر سوره را مى خوانى، آنگاه نشسته و تشهد خوانده و بر خداوند ثناء مى گوید و بر پیامبر درود مى فرستد و زنان و مردان با ایمان را دعا مى کند، آنگاه مى گوید:
پروردگارا! از تو مى خواهم بحق تمام نامهایى که براى توست، که هرگاه تو را با آنها بخوانم اجابت دعا با آن محقّق مى گردد، و از تو مى خواهم بحق هر صاحب حقّى که بر تو حق دارد، و از تو مى خواهم به حقّت بر تمامى آنانکه غیر تو هستند، که این کار را انجام دهى.

[R A H A]

دعاءها للامر العظیم


بِحَقِّ یس وَ الْقُرْانِ الْحَکیمِ، وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرْانِ الْعَظیمِ، یا مَنْ یَقْدِرُ عَلى حَوائِجِ السَّائِلینَ، یا مَنْ یَعْلَمُ ما فِى الضَّمیرِ، یا مُنَفِّساً عَنِ الْمَکْرُوبینَ، یا مُفَرِّجاً عَنِ الْمَغْمُومینَ، یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ، یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغیرِ، یا مَنْ لا یَحْتاجُ اِلَى التَّفْسیرِ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بى.
(۱۹) دعاى آن حضرت براى کارهاى مهم
بحق یس و قرآن حکیم، و بحق طه و قران عظیم، اى آنکه بر حاجتهاى نیازمندان قادر است، اى آنکه اسرار را مى داند، اى برطرف کننده مشکل آنانکه دچارمشکل شده اند، اى گشاینده غم آنانکه دچار غم و اندوهند، اى رحم کننده به پیرمرد و اى روزى دهنده به طفل کوچک، اى آنکه نیازى به تفسیرندارد، بر محمد و خاندانش درود فرست و این کار را برایم انجام ده.

[R A H A]

دعاؤها لدفع الشدائد


روى أنّ النبى صلى الله علیه و آله علّم علیّاً و فاطمه علیهماالسلام هذا الدعاء و قال لهما: إن نزلت بکما مصیبه او خفتما جور السّلطان او ضلّت لکما ضاله، فأحسنا الوضوء و صلّیا رکعتین و ارفعا أیدیکما إلى السّماء و قولا:
(۱۸) دعاى آن حضرت براى دفع شدائد
روایت شده که پیامبر این دعا را به حضرت على و حضرت فاطمه علیهماالسلام یاد داد و فرمود: هر گاه مصیبتى بر شما وارد شد، یا از ستم پادشاهى ترسیدید، یا چیزى گم شد، نیکو وضو گرفته و دو رکعت نماز بخوانید و دستها را بلند کرده و بگوئید:
یا عالِمَ الْغَیْبِ وَ السَّرائِرِ، یا مُطاعُ یا عَلیمُ، یا اَللَّهُ یا اَللَّهُ یا اَللَّهُ، یا هازِمَ الْاَحْزابِ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ، یا کائِدَ فِرْعَوْنَ لِمُوسى، یا مُنْجِىَ عیسى مِنَ الظَّلَمَهِ، یا مُخَلِّصَ قَوْمِ نُوحٍ مِنَ الْغَرَقِ، یا راحِمَ عَبْدِهِ یَعْقُوبَ، یا کاشِفَ ضُرِّ اَیُّوبَ، یا مُنْجِىَ ذِى النُّونِ مِنَ الظُّلُماتِ، یا فاعِلَ کُلِّ خَیْرٍ، یا هادِیاً اِلى کُلِّ خَیْرٍ،یا دالاً عَلى کُلِّ خَیْرٍ، یا امِراً بِکُلِّ خَیْرٍ، یا خالِقَ الْخَیْرِ، یا اَهْلَ الْخَیْراتِ، اَنْتَ اللَّهُ رَغِبْتُ اِلَیْکَ فیما قَدْ عَلِمْتَ وَ اَنْتَ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ، اَسْاَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ.
ثم اسألا الحاجه تجاب ان شاءالله تعالى.
اى داناى غیب و اسرار، اى اطاعت شده اى دانا، اى خداوند، اى خداوند، اى خداوند، اى متفرق سازنده گروهها براى پیامبر، اى آنکه براى موسى فرعون را فریب داد، اى آنکه عیسى را از تاریکى نجات داد، اى آنکه قوم نوح را از غرق شدن رهانید، اى آنکه به بنده اش یعقوب رحم کرد، اى برطرف کننده ناراحتى ایوب، اى نجات دهنده حضرت یونس از تاریکیها، اى کننده هر کار نیک، اى هدایتگر به هر خیر و نیکى، اى راهنما به کار نیک، اى آنکه به کار نیک امر مى کند، اى آفریننده خیر و نیکى، اى اهل خیر، تو معبودم هستى، در آنچه مى دانى بسوى تو مشتاق شده ام و تو داناى پنهانیها هستى، از تو مى خواهم که بر محمد و خاندانش درود فرستى.

آنگاه حاجتت را مى طلبى، که به یارى خدا اجابت میشود.

[R A H A]

دعاءها لقضاءالدین و تیسیرالامور

اَللَّهُمَّ رَبَّنا وَ رَبَّ کُلِّ شَیْ ءٍ، مُنْزِلَ التَّوراهِ وَ الْإِنْجیلِ وَ الْفُرْقانِ، فالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوى، اَعُوذُبِکَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دابَّهٍ، اَنْتَ اخِذٌ بِناصِیَتِها.
اَنْتَ الْأَوَّلُ فَلَیْسَ قَبْلَکَ شَیْ ءٌ، وَ اَنْتَ الْاخِرُ فَلَیْسَ بَعْدَکَ شَیْ ءٌ، وَ اَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَیْسَ فَوْقَکَ شَیْ ءٌ، وَ اَنْتَ الْباطِنُ فَلَیْسَ دُونَکَ شَیْ ءٌ.
صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ عَلی اَهْلِ بَیْتِهِ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ، وَ اقْضِ عَنِّی الدَّیْنَ، وَ اَغْنِنی مِنَ الْفَقْرِ، وَ یَسِّرْ لی کُلَّ الْأَمْرِ، یااَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.
و فی روایه: اَللَّهُمَ رَبَّ السَّماواتِ السَّبْعِ وَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ، رَبَّنا وَ رَبَّ کُلِّ شَیْ ءٍ، مُنْزِلَ التَّوْراهِ وَ الْاِنْجیلِ وَ الْفُرْقانِ، فالِقَ الْحَبِّ وَ النَّوى، اَعُوذُبِکَ مِنْ کُلِّ شَیْ ءٍ اَنْتَ اخِذٌ بِناصِیَتِهِ.
(۱۷) دعاى آن حضرت براى قضاء دین و آسان شدن کارها
خداوندا! پروردگار ما و پروردگار هر چیز، نازل کننده تورات و انجیل و قرآن، شکافنده دانه ها، از شرّ هر جنبده اى که زندگیش بدست توست، بتو پناه مى برم.
تو اوّلى هستى که قبل از تو چیزى نبوده، و آخرى هستى که بعد از تو چیزى نخواهد بود، و ظاهرى هستى که برتر از تو چیزى نیست، و باطنى هستى که نزدیکتر از تو چیزى وجود ندارد، بر محمد و خاندانش درود فرست و قرضم را ادا کن، و مرا از نیازمندى رهایى بخش، و تمامى کارها را برایم آسان فرما، اى بهترین رحم کنندگان.
این دعا در روایتى دیگر چنین آمده است:
خداوندا! اى پروردگار آسمانهاى هفتگانه و پروردگار فرمانروایى بزرگ، اى پروردگار ما و پروردگار هر چیز، نازل کننده تورات و انجیل و قرآن، شکافنده دانه، از هر چیز که زمام امورش بدست توست، بتو پناه مى برم.
اَنْتَ الْاَوَّلُ فَلَیْسَ قَبْلَکَ شَیْ ءٌ، وَاَنْتَ الْآخِرُ فَلَیْسَ بَعْدَکَ شَیْ ءٌ، وَ اَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَیْسَ فَوْقَکَ شَیْ ءٌ، فَاَنْتَ الْباطِنُ فَلَیْسَ دُونَکَ شَیْ ءٌ، اِقْضِ عَنِّی الدَّیْنَ وَ اَغْنِنی مِنَ الْفَقْرِ.
و فى روایه: اَللَّهُمَّ رَبَّ السماواتِ وَ رَبَّ الْاَرَضینَ وَ رَبَّ کُلِّ شَىْ ءٍ، فالِقَ الْحَبِّ وَ النَّوى، وَ مُنْزِلَ التَّوْراهِ وَ الْاِنْجیلِ وَ الْقُرْانِ، اَعُوذُ بِکَ مِنْ کُلِّ ذىشَرٍّ اَنْتَ اخِذٌ بِناصِیَتِهِ.
اَنْتَ الْاَوَّلُ فَلَیْسَ قَبْلَکَ شَىْ ءٌ، وَ اَنْتَ الْاخِرُ فَلَیْسَ بَعْدَکَ شَىْ ءٌ، وَ الظَّاهِرُ فَلَیْسَ فَوْقَکَ شَىْ ءٌ، وَ الْباطِنُ فَلَیْسَ دُونَکَ شَىْ ءٌ، اِقْضِ عَنِّى الدَّیْنَ، وَ اَغْنِنى مِنَ الْفَقْرِ.
تو اوّلى هستى که قبل از تو چیزى نبوده، و آخرى هستى که بعد از تو چیزى نیست،و تو ظاهرى هستى که برتر از تو چیزى نیست، و باطنى هستى که نزدیکتر از تو چیزى نیست، قرضم را ادا کرده و مرا از فقر و نیازمندى رهایى بخش.
و در روایتى دیگر اینگونه آمده است:
خدایا! اى پروردگار آسمانها و پروردگار زمینها و پروردگار هرچیز، شکافنده دانه و هسته، ونازل کننده تورات و انجیل و قرآن، بتو پناه مى برم از هر شرورى که زندگیش در اختیار توست.
تو اولى هستى که قبل از تو چیزى نیست، و تو آخرى هستى که بعد از تو چیزى نیست، و ظاهرى هستى که برتر از تو چیزى نیست، و باطنى هستى که غیر از تو چیزى نیست، قرضم را ادا کرده و مرا از فقر بى نیاز گردان.

[R A H A]

دعاءها لقضاء الحوائج

یا رَبَّ الْاَوَّلینَ وَ الْاخَرینَ، وَ یا خَیْرَ الْاَوَّلینَ وَ الْاخِرینَ، یا ذَاالْقُوَّهِ الْمَتینِ، وَ یا راحِمَ الْمَساکینَ، وَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.
و فی روایه:
یا اَوَّلَ الْاَوَّلینَ، وَ یا اخِرَ الْاخِرینَ، وَ یا ذَاالْقُوَّهِ الْمَتینِ، وَیا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، اَغْنِنا وَ اقْضِ حاجَتَنا.
(۱۵) دعاى آن حضرت براى قضاء حوائج
اى پروردگار اولین و آخرین، و اى بهترین اولین و آخرین، و اى داراى نیروى قوى، و اى رحم کننده به بیچارگان، و اى مهربانترین مهربانان.
و در روایتى آمده:
اى آغاز هر آغاز، و اى پایان هر انتها، و اى داراى نیروى قوى، و اى مهربانترین مهربانان، مرا بى نیاز گردان و حاجتم را ادا کن.
دعاؤها لقضاء الحوائج
اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى لا یَنْسی مَنْ ذَکَرَهُ، وَ لا یَخیبُ مَنْ دَعاهُ، وَ لا یَقْطَعُ رَجاءَ مَنْ رَجاهُ.
ثم یسأل اللّه عز و جل ما یرید.
(۱۶) دعاى آن حضرت براى قضاء حوائج
سپاس خداى را سزاست که هر که او را یاد کند فراموش ننموده، و هرکه او را بخواند ناامید نمى سازد، و امید امیدوار بخود را زائل نمى کند.
آنگاه از خداوند آنچه مى خواهد بخواهد.