&@*@& متن و ترجمه دعاي سمات &@*@&

[R A H A]

دعاي سمات

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظيمِ الاْعْظَمِ الاْعَزِّ الاْجَلِّ الاْكْرَمِ

خدايا از تو مى خواهم به حق نام بزرگ و بزرگترت و آن عزيزتر و برجسته تر وگراميترت

الَّذى اِذا دُعيتَ بِهِ عَلى مَغالِقِ اَبْوابِ السَّماَّءِ لِلْفَتْحِ بِالرَّحْمَةِ انْفَتَحَتْ

همان نامى كه هرگاه بخوانندت بدان نام براى گشودن درهاى بسته آسمان بهرحمت گشوده شود

وَ اِذا دُعيتَ بِهِ عَلى مَضاَّئِقِ اَبْوابِ الاْرْضِ لِلْفَرَجِ انْفَرَجَتْ

و هرگاه بخوانندت بدان نام براى باز شدن تنگناهاى درهاى زمين بازشود

وَ اِذا دُعيتَ بِهِ عَلَى العُسْرِ لِلْيُسْرِ تَيَسَّرَتْ

و هرگاه بخوانندت بدان نام براى آسان شدن سختى آسان گردد

وَ اِذا دُعيتَ بِهِ عَلَى الاْمْواتِ لِلنُّشُورِ انْتَشَرَتْ

و هرگاه بخوانندت بداننام براى زنده شدنمردگان زنده

وَ اِذا دُعيتَ بِهِ عَلى كَشْفِ الْبَاْساَّءِ وَالضَّرّآءِ انْكَشَفَتْ

شود و هرگاه بخوانندت بدان نام براى برطرف شدن دشواريهابرطرف گردد

وَ بِجَلالِ وَجْهِكَ الْكَريمِ اَكْرَمِ الْوُجُوهِ وَ اَعَزِّ الْوُجُوهِ الَّذى عَنَتْ لَهُ الْوُجُوهُ

و سوگند به عظمت ذات بزرگوارت كه بزرگوارترين و عزيزترين ذواتاستو تمام روها دربرابرش خوار گشته

وَ خَضَعَتْ لَهُ الرِّقابُ وَ خَشَعَتْ لَهُ الاْصْواتُ

و گردنها در مقابلش خم شده و صداها از هيبتش خاموش گشته

وَ وَجِلَتْ لَهُ الْقُلُوبُ مِنْ مَخافَتِكَ

و دلها همه از ترس او هراسان

وَ بِقُوَّتِكَ الَّتى بِها تُمْسِكُ السَّماَّءَ اَنْ تَقَعَ عَلَى الاْرْضِ اِلاّ بِاِذْنِكَ

گشته و سوگند به نيرو وقدرتت كه بدان آسمان را نگهداشته اى از اينكه بر زمين افتد جز به اجازه خودت

وَ تُمْسِكُ السَّمواتِ وَالاْرْضَ اَنْ تَزُولا وَ بِمَشِيَّتِكَ الَّتى دانَ لَهَا الْعالَمُونَ

و نگهداشته اىآسمانها و زمين را از اينكه از جاى خود بروند و سوگند به مشيت و اراده ات كه جهانيان دربرابرش خوار گشته

وَ بِكَلِمَتِكَ الَّتى خَلَقْتَ بِهَا السَّمواتِ وَ الاْرْضَ وَ بِحِكْمَتِكَ الَّتى صَنَعْتَ بِهَا الْعَجاَّئِبَ

و به حق آن كلمه ات كه آسمانها و زمين را بدان آفريدى و به حق آنحكمتت كه بوسيله آن موجوداتشگفت ساختى

وَ خَلَقْتَ بِهَا الظُّلْمَةَ وَ جَعَلْتَها لَيْلاً وَ جَعَلْتَ اللَّيْلَ سَكَناً

و تاريكى را بدان خلق فرمودى و آن را شب قرار دادى و شب را نيز وقتآرامش قرار دادى

وَ خَلَقْتَ بِهَا النُّورَ وَ جَعَلْتَهُ نَهاراً وَ جَعَلْتَ النَّهارَ نُشُوراً مُبْصِراً

و نور و روشنى را بدان آفريدى و روزش قرار دادى و روز را هم هنگام كار و جنبشو مايه بينش قرار دادى

وَ خَلَقْتَ بِهَا الشَّمْسَ وَ جَعَلْتَ الشَّمْسَ ضِياَّءً وَ خَلَقْتَ بِهَا الْقَمَرَ

و بدان خورشيد را آفريدى و خورشيد را نيز فروزان كردى ، و بدان ماه را خلقكردى

وَ جَعَلْتَ الْقَمَرَ نُوراً وَ خَلَقْتَ بِهَا الْكَواكِبَ وَ جَعَلْتَها نُجُوماً وَ بُرُوجاً

و آن را نور و روشنايى قرارش دادى و بدان ستارگان را آفريدى و قرارشان دادىاخترانى تابناك و برجها

وَ مَصابيحَ وَ زينَةً وَ رُجُوماً وَ جَعَلْتَ لَها مَشارِقَ وَ مَغارِبَ

و چراغهايى و زيور بخش آسمان و وسيله راندن شياطين و قرار دادى براى آنهاخاورها و باخترها

وَ جَعَلْتَ لَها مَطالِعَ وَ مَجارِىَ وَ جَعَلْتَ لَها فَلَكاً وَ مَسابِحَ

و نيز برايش طلوع گاهها و گردشگاهها مقرر ساختى و براى هريك از آنها مدار حركت و شناگاهىقرار دادى

وَ قَدَّرْتَها فِى السَّماَّءِ مَنازِلَ فَاَحْسَنْتَ تَقْديرَها وَ صَوَّرْتَها فَاَحْسَنْتَ تَصْويرَها

و روى اندازه هاى معين در آسمان منزلشان دادى و به خوبى اندازه گرفتى و صورتشان دادى و نيكو صورتشاندادى

وَ اَحْصَيْتَها بِاَسْماَّئِكَ اِحْصاَّءً وَ دَبَّرْتَها بِحِكْمَتِكَ تَدْبيراً

و آنها را بنامهاى خويش دقيقا برشمردى و با حكمت خويش با كمال تدبير ادارهنمودى

فَاَحْسَنْتَ تَدْبيرَها وَ سَخَّرْتَها بِسُلْطانِ اللَّيْلِ وَ سُلْطانِ النَّهارِ وَالسّاعاتِ

و به نيكى تدبير كردى و بوسيله تسلط شب و روز براى تنظيم ساعتها

وَ عَدَدَ السِّنينَ وَالْحِسابَ وَجَعَلْتَ رُؤْيَتَها لِجَميعِ النّاسِ مَرْئً واحِداً

و شماره سالها و برقرارى حساب تسخيرشان كردى و ديدنشان را بر همه مردم يكنواختكردى

[R A H A]

وَ اَسْئَلُكَ اللّهُمَّ بِمَجْدِكَ الَّذى كَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ وَ رَسُولَكَ

و از تو مى خواهم خدايا به حق آن بزرگوارى و مجدت كه سخن گفتى بدان با بنده وفرستاده ات

مُوسَى بْنَ عِمْرانَ عَلَيْهِ السَّلامُ فِى الْمُقَدَّسينَ فَوْقَ اِحْساسِ الْكَرُّوبينَ

موسى بن عمران عليه السلام در ميان قدسيان برتر از احساس كروبيان

فَوْقَ غَمآئِمِ النُّورِ فَوْقَ تابُوتِ الشَّهادَةِ فى عَمُودِ النّارِ

بالاتر از ابرهاى نور و بالاتر از صندوق شهادت كه در ميان ستونى از آتشبود

وَ فى طُورِ سَيْناَّءَ وَ فى جَبَلِ حُوريثَ فِى الْوادِ الْمُقَدَّسِ فِى الْبُقْعَةِ الْمُبارَكَةِ

و هم در طور سيناء و در كوه حوريث در وادى مقدس در بقعه مبارك

مِنْ جانِبِ الطُّورِ الاْيْمَنِ مِنَ الشَّجَرَةِ وَ فى اَرْضِ مِصْرَ بِتِسْعِ اياتٍ بَيِّناتٍ

از جانب راست كوه طور از درخت و در سرزمين مصر با نُه معجزه آشكار بمجد و بزرگواريت

وَ يَوْمَ فَرَقْتَ لِبَنى اِسْرآئيلَ الْبَحْرَ

و در روزى كه دريا را براى بنى اسرائيلشكافتى

وَ فِى الْمُنْبَجِساتِ الَّتى صَنَعْتَ بِهَا الْعَجاَّئِبَ فى بَحْرِ سُوفٍ

و نيز در روز چشمه هاى جوشيده و جارى از سنگ كه از آن عجايبى ساختى در درياى سوف

وَ عَقَدْتَ مآءَ الْبَحْرِ فى قَلْبِ الْغَمْرِ كَالْحِجارَةِ

ودر دل آندرياى عظيم آب آن دريا را مانند سنگ منجمد كرده و بستى

وَ جاوَزْتَ بِبَنى اِسْراَّئيلَ الْبَحْرَ

و بنى اسرائيل را ازدريا عبور دادى

وَ تَمَّتْ كَلِمَتُكَ الْحُسْنى عَلَيْهِمْ بِما صَبَرُوا

و وعده نيكت را به خاطر صبرى كه كردند بر ايشان تمام كردى

وَ اَوْرَثْتَهُمْمَشارِقَ الاْرْضِ وَ مَغارِبَهَا الَّتى بارَكْتَ فيها لِلْعالَمينَ

و آنان را بر شرق وغرب سرزمينى كه براى جهانيان مبارك گردانده بودى وارث و مالك كردى و فرعون

وَ اَغْرَقْتَفِرْعَوْنَ وَ جُنُودَهُ وَ مَراكِبَهُ فِى الْيَمِّ

و سپاهيانش را با مركبهاشان در دريا غرق كردى

و بِاسْمِكَ الْعَظيمِ الاْعْظَمِالاْعَزِّ الاْجَلِّ الاْكْرَمِ

و به حق نام بزرگ و اعظم و عزيزترو برتر و گرامى ترت سوگند

وَ بِمَجْدِكَ الَّذى تَجَلَّيْتَ بِهِ لِمُوسى كَليمِكَ عَلَيْهِ السَّلامُ فى طُورِ سَيْناَّءَ

و به حق آن مجد و بزرگيت كه بدان بر موسى كليم خود عليهالسلام در طور سيناء تجلى كردى

وَ لاِِبْراهيمَ عَلَيْهِ السَّلامُ خَليلِكَ مِنْ قَبْلُ فى مَسْجِدِ الْخَيْفِ

و پيش از آن نيز براى ابراهيم عليه السلام خليل خود درمسجد خيف تجلى كردى

وَ لاِِسْحقَ صَفِيِّكَ عَلَيْهِ السَّلامُ فى بِئْرِ شِيَعٍ

و براى اسحاق برگزيده ات عليه السلام در بئر شيع تجلى كردى

وَلِيَعْقُوبَ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ السَّلامُ فى بَيْتِ ايلٍ

و براى يعقوب پيامبرت عليه السلام دربيت ايل خانه خدا تجلى كردى ،

وَ اَوْفَيْتَ لاِِبْراهيمَ عَلَيْهِالسَّلامُ بِميثاقِكَ

و به مجد و بزرگواريت كه براىابراهيم عليه السلام به پيمان خود وفا كردى

وَ لاِِسْحقَ بِحَلْفِكَ وَ لِيَعْقُوبَ بِشَهادَتِكَ

و براى اسحاق به سوگندت و براى يعقوب به گواهيت

وَ لِلْمُؤْمِنينَبِوَعْدِكَ وَ لِلدّاعينَ بِاَسْماَّئِكَ فَاَجَبْتَ

و براى مؤ منان به وعدهات و براى خوانندگان به نامهايت كه اجابتشان كردى ،

وَ بِمَجْدِكَ الَّذى ظَهَرَ لِمُوسَىبْنِ عِمْرانَ عَلَيْهِ السَّلامُ عَلى قُبَّةِ الرُّمّانِ

و به همان مجد و بزرگيت كه براى موسى بن عمران عليه السلام در قبة الرمان عبادتگاهش آشكار گرديد

وَ بِآياتِكَ الَّتى وَقَعَتْ عَلى اَرْضِ مِصْرَ بِمَجْدِ الْعِزَّةِ

و به آن معجزات ونشانه هايت كه واقع شد كه در سرزمين مصر با مجد و عزت

وَالْغَلَبَةِ بِآياتٍ عَزيزَةٍ وَبِسُلْطانِ الْقُوَّةِ

و غلبه و به آن معجزات باشكوه و به آن تسلط نيرومند

وَ بِعِزَّةِ الْقُدْرَةِ وَ بِشَأنِ الْكَلِمَةِ التّاَّمَّةِ

و قدرت با عزت و به مقام آن كلمه كاملت

وَ بِكَلِماتِكَالَّتى تَفَضَّلْتَ بِها عَلى اَهْلِ السَّمواتِ وَالاْرْضِ وَ اَهْلِ الدُّنْيا وَ اَهْلِ الاْخِرَةِ

و به حق آن كلماتى كه تفضل كردىبدانها بر اهل آسمانها و زمين و اهل دنيا و آخرت

[R A H A]

وَ بِرَحْمَتِكَ الَّتى مَنَنْتَ بِها عَلى جَميعِ خَلْقِكَ

و به آن رحمتت كه بدان بر همه مخلوقاتت مِنّت نهادى

وَ بِاسْتِطاعَتِكَ الَّتى اَقَمْتَبِها عَلَى الْعالَمينَ

و به آن توانائيت كه جهانيان را بدان برپاداشتى

وَ بِنُورِكَ الَّذى قَدْ خَرَّمِنْ فَزَعِهِ طُورُسَيْناَّءَ

و بدان روشنى و نورت كه درافتاد از دهشت آن طور سيناء

وَ بِعِلْمِكَ وَ جَلالِكَ وَ كِبْرِياَّئِكَ وَ عِزَّتِكَ وَجَبَرُوتِكَ الَّتى لَمْتَسْتَقِلَّهَا الاْرْضُ

و بدان علم و جلال و بزرگوارى و عزت و جبروتت كه زمين قدرت كشيدن آن را نداشت

وَ انْخَفَضَتْ لَهَا السَّمواتُ وَ انْزَجَرَ لَهَا الْعُمْقُ الاْكْبَرُ

و آسمانها در برابرش به زانو درآمد و عمق اكبر زمين در مقابلش خود را واپس كشيد

وَرَكَدَتْ لَهَا الْبِحارُ وَالاْنْهارُ وَ خَضَعَتْ لَهَا الْجِبالُ

و درياها و نهرها از جنبش ايستاد و كوهها در برابرش فروتن گشت

وَ سَكَنَتْ لَهَاالاْرْضُ بِمَناكِبِها وَاسْتَسْلَمَتْ لَهَا الْخَلاَّئِقُ كُلُّها

و زمين باهمه پست و بلنديهايش براى او ساكن شد و تمام مخلوقات در برابرش تسليم گرديدند

وَ خَفَقَتْ لَهَاالرِّياحُ فى جَرَيانِها وَخَمَدَتْ لَهَا النّيرانُ فى اَوْطانِها

وبادها بخاطر آن در جريان خود مضطرب گرديد و آتشها بواسطه آن در جاهاى خود خاموش شد

وَ بِسُلْطانِكَ الَّذى عُرِفَتْ لَكَ بِهِ الْغَلَبَةُ دَهْرَ الدُّهُورِ

و به فرمانروايى مطلق يا حجت و برهانت كه به واسطه آن هميشه به پيروزى و غلبه معروف گشتى

وَ حُمِدْتَ بِهِ فِى السَّمواتِ وَالاْرَضينَ

و بواسطه آن در آسمانها وزمينها ستايش شدى

وَ بِكَلِمَتِكَ كَلِمَةِ الصِّدْقِ الَّتى سَبَقَتْ لاِبينا ادَمَ عَلَيْهِالسَّلامُ وَ ذُرِّيَّتِهِ بِالرَّحْمَةِ

و به حق آن كلمه صدق و راستت كه پيش از اين براى پدر ما آدم عليه السلام وفرزندانش به لطف و رحمت سبقت جست

وَ اَسْئَلُكَ بِكَلِمَتِكَ الَّتى غَلَبَتْ كُلَّ شَىْءٍ وَبِنُورِ وَجْهِكَ الَّذى تَجَلَّيْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ

و مى خوانمت به حق آن گفتارت كه بر هر چيز غلبه كرده وبه نور ذاتت كه بوسيله آن بر كوه تجلى فرمودى

فَجَعَلْتَهُ دَكّاً وَ خَرَّ مُوسى صَعِقاً

و آنرا از هم متلاشى ساختى و موسى مدهوش درافتاد

[R A H A]

وَ بِمَجْدِكَ الَّذى ظَهَرَ عَلى طُورِ سَيْناَّءَ فَكَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ وَ رَسُولَكَمُوسَى بْنَ عِمْرانَ

و به مجد و بزرگواريت كه آشكار شد بر طور سيناء و بوسيله آن با بنده و پيامبرت موسى بن عمران تكلم كردى

وَ بِطَلْعَتِكَ فى ساعيرَ وَ ظُهُورِكَ فى جَبَلِ فارانَ بِرَبَواتِ الْمُقَدَّسينَ

و به طلوع پرتوت در ساعير (جاى مناجات عيسى ) و به ظهورت دركوه فاران (جاى مناجات رسول خدا) در جايگاه مرتفع قدسيان

وَ جُنُودِ الْمَلاَّئِكَةِ الصّاَّفّينَ وَ خُشُوعِ الْمَلاَّئِكَةِ الْمُسَبِّحينَ

و صفوف لشگر فرشتگان و در ميان خشوع ملائكه تسبيح كننده

وَ بِبَرَكاتِكَ الَّتى بارَكْتَ فيها عَلى اِبْراهيمَ خَليلِكَ عَلَيْهِ السَّلامُ فى اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ

و به حق آن بركاتت كه بركت دادى در آنها بر ابراهيم خليلت عليه السلام در ميان امت محمد(ص ) بخاطر ارتباطى كه ميان رسول خدا(ص ) و ابراهيم برقرارساختى

وَ بارَكْتَ لاِِسْحقَ صَفِيِّكَ فى اُمَّةِ عيسى عَلَيْهِمَا السَّلامُ

و بركت دادى بر اسحاق برگزيده ات در ميان امت عيسى عليهم االسلام

وَ بارَكْتَ لِيَعْقُوبَ اِسْرآئيلِ كَفى اُمَّةِ مُوسى عَلَيْهِمَا السَّلامُ

و بركت دادى بر يعقوب اسرائيل در امت موسى عليهماالسلام

وَ بارَكْتَ لِحَبيبِكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فى عِتْرَتِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ وَ اُمَّتِهِ

و بركت دادى بر حبيبت محمد صلى الله عليه و آله در عترت و فرزندان و امتش

اَللّهُمَّ وَ كَما غِبْنا عَنْذلِكَ وَ لَمْ نَشْهَدْهُ وَ آمَنّا بِهِ وَ لَمْ نَرَهُ صِدْقاً وَ عَدْلاً

خدايا چنانچه ما در آن جريانات نبوديم و آنها رامشاهده نكرده و نديده از روى راستى و درستى بدان ايمان آورديم

اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

همانطور مى خواهيم درود فرستى بر محمدو آل محمد

وَ اَنْ تُبارِكَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَرَحَّمَ عَلى مُحَمَّدٍوَ آلِ مُحَمَّدٍ

و مبارك كنى بر محمد و آل محمد و رحمت فرست بر محمد و آل محمد

كَاَفْضَلِ ما صَلَّيْتَ وَ بارَكْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلى اِبْراهيمَ وَ آلِ اِبْراهيمَ

مانند بهترين درود و بركت و رحمتى كه بر ابراهيم و آل ابراهيم فرستادى

اِنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ فَعّالٌ لِما تُريدُ وَ اَنْتَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌشَهيدٌ

كه براستى تو ستوده و بزرگوارى و هر چه بخواهى انجام دهى و تو بر هر چيزتوانايى

پس حاجات خود را ذكر مى كنى و مى گوئى :

اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعاَّءِ وَ بِحَقِّ هذِهِ الاْسْماَّءِ الَّتى لا يَعْلَمُ تَفْسيرَها وَ لا يَعْلَمُ باطِنَها غَيْرُكَ

خدايا به حق اين دعا و به حق اين نامهايى كه نداند تفسيرش را و نداند باطن آنها را كسى جز تو

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و بجاى آر درباره من آنچه را تو شايسته آنى و انجام مده دربارهمن آنچه من سزاوار آنم

وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ لا تَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ

درود فرست برمحمد و آل محمد

وَاغْفِرْ لى مِنْ ذُنُوبى ما تَقَدَّمَ مِنْها وَ ما تَأَخَّرَ

و بيامرز گناهانم را آنچه گذشته و آنچه پس از اين سر زند

وَ وَسِّعْعَلَىَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ

و وسعت ده بر من ازروزى حلالت

وَاكْفِنى مَؤُنَةَ اِنْسانِ سَوْءٍ وَ جارِ سَوْءٍ وَ قَرينِ سَوْءٍوَ سُلْطانِ سَوْءٍ

و مرا از زحمت و شر انسان بد و همسايه بد و رفيق بد و سلطان بد كفايت فرما

اِنَّكَ عَلى ما تَشاَّءُ قَديرٌ وَ بِكُلِّ شَىْءٍ عَليمٌ آمينَ رَبَّ الْعالَمينَ

كه تو بر هر چيز توانايى و به هر چيز دانايى اجابت فرما اىپروردگار جهانيان

[R A H A]

مؤ لف گويد: كه در بعض نسخ است بعد از وَ اَنْتَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ كه هر حاجت دارى ذكر كن و بگو:

يا اَللّهُ يا حَنّانُ يا مَنّانُ يا بَديعَ السَّمواتِ وَالاَرضِ

اى خدا اى مهر پيشه و اى نعمت بخش اى پديد آورنده آسمانها و زمين

يا ذَاالْجَلالِ وَالاِكْرامِ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ

اى صاحب جلال و بزرگوارى اى مهربانترين مهربانان خدايا به حق اين دعا

تا آخر و علامه مجلسى از مصباح سيّد بن باقى نقل كرده كه بعد ازدعاى سمات اين دعا را بخواند:

اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعاَّءِ وَ بِحَقِّ هذِهِ الاْسْماَّءِالَّتى لايَعْلَمُ تَفْسيرَها وَ لا تَأويلَها وَ لا باطِنَها وَ لا ظاهِرَها غَيْرُكَاَنْ

خدايا بحق اين دعا و به حق اين نامهايى كه نداند تفسيرش را و نه تاءويلش را و نه باطنش را و نه ظاهرش را كسى جز تو

تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَرْزُقَنى خَيْرَالدُّنْياوَالاْخِرَةِ

از تومى خواهم كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و اينكه روزى من گردانى خير دنيا و آخرت را


پس حاجت خود را بطلبد و بگويد:

وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ لا تَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ

و انجام ده درباره من آنچه را تو شايسته آنى و مكن با من آنچه را م نسزاوار آنم

وَاْنتَقِمْ لى مِنْ فُلانِ بْنِ فُلانٍ

و نام دشمن رابگويد:

و براى من از فلان پسر فلان انتقام بگير

وَاغْفِرْ لى مِنْ ذُنُوبى ما تَقَدَّمَ مِنْها وَ ما تَأَخَّرَ وَ لِوالِدَىَّوَ لِجَميعِ الْمُؤْمِنين َوَالْمُؤْمِنات

و بيامرز گناهانم را آنچه گذشته و آنچه از اين پس سرزند و بيامرز پدر و مادرمرا و همه مردان مؤ من و زنان مؤ منه

ِ وَ وَسِّعْ عَلَىَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ

را و وسعت ده بر من از روزى حلالت

وَاكْفِنى مَؤُنَةَاِنْسانِ سَوْءٍ وَ جارِ سَوْءٍ وَ سُلْطانِ سَوْءٍ وَ قَرينِ سَوْءٍ وَ يَوْمِ سَوْءٍوَ ساعَةِ سَوْءٍ

و مرا از زحمت و شرّانسان بد و همسايه بد و سلطان بد و رفيق بد و روز بد و ساعت بد كفايت فرما

وَانْتَقِمْ لى مِمَّنْ يَكيدُنى وَ مِمَّنْ يَبْغى عَلَىَّ وَ يُريدُبى وَ بِاَهْلى وَ اَوْلادى وَ اِخْوانى وَ جيرانى وَ قَراباتى مِنَ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ ظُلْماً
انتقام بگير از كسي كه به من نيرنگ زند وبرمن ستم كند و قصد ظلم به من وبه خاندان فرزندان وهمسايگان و نزديكان من از مردان مؤ من و زنان مؤ منه رادارد

اِنَّكَ عَلى ما تَشاَّءُ قَديرٌ وَ بِكُلِّ شَىْءٍ عَليمٌ

همانا تو بر هرچه خواهي توانائي و بر همه چيز آگاهي

آمينَ رَبَّ الْعالَمينَ

پس بگويد:

انتقام مرا بگير كه تو بر هر چه بخواهى توانايى و به هر چيز دانايى اجابت فرمااى پروردگار جهانيان

اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعاَّءِ تَفَضَّلْ عَلى فُقَرآءِالْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالْغِنى وَالثَّرْوَةِ

خدايا به حق اين دعاء تفضل كن بر فقراى مؤمنين و مؤ منات به ثروت و توانگرى

وَ عَلى مَرْضَى الْمُؤْمِنينَوَالْمُؤْمِناتِ بِالشِّفاَّءِ وَالصِّحَةِ

و بر بيماران از مؤ منين و مؤ منات به شفاء و تندرستى

وَ عَلىَّ اَحْياَّءِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِبِاللُّطْفِ وَالْكَرامَةِ

و بر زندگان مؤ منين و مؤ منات به لطف و بزرگوارى

وَ عَلى اَمْواتِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالْمَغْفِرَةِوَالرَّحْمَةِ

و بر مردگان مؤ منين و مؤ منات به آمرزش و رحمت

وَ عَلى مُسافِرِى الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالرَّدِّ اِلى اَوْطانِهِمْ سالِمينَ غانِمينَ

و بر مسافرين مؤ منين و مؤ منات به بازگشتن بسوى وطنهاى خويش به سلامتى و بهره مندى
بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ وَ صَلَّى اللّهُ عَلىسَيِّدِنا مُحَمَّدٍ

به رحمتت اى مهربانترين مهربانان و درود فرستد خداوند بر آقاى ما محمد

خاتَمِ النَّبِيّينَ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ وَ سَلَّمَ تَسْليماًكَثيراً

خاتم پيمبران و عترت پاكيزه اش و سلام فرستد بسيار

و شيخ بن فهدگفته كه مستحبّ است بعد از دعاء سمات بگوئى :

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِحُرْمَةِ هذَاالدُّعاَّءِ وَ بِمافاتَ مِنْهُ مِنَ الاْسْماَّءِ وَ بِما يَشْتَمِلُ عَلَيْهِ مِنَ التَّفْسيرِ وَالتَّدْبيرِ الَّذى لايُحيطُ بِهِ اِلاّ اَنْتَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَكَذا

خدايا از تو مى خواهم به حرمت اين دعا و به آنچه از نامهايت كه در آن ذكر نشده و به آنچه دربردارد ازتفسير و تدبيرى كه كسى جز تو بر آن احاطه ندارد كه درباره من چنين و چنان كنى

و بجاى كذا و كذا حاجت خود را بخواهد.