اين گياهان در محيط هاي نمكي خشك مي رويند چنين محيط هايي معمولا در داخل حوضه هاي با تبخير بالا و اراضي پست بيابانهاي توپوگرافي ديده مي شوند.خاكها در اين مناطق تا حدود 6 درصد نمك داشته و سطح آب زيرزميني پايين تر از يك متر است. گزروهالوفيت ها بر خلاف هيگرو هالوفيت ها سيستم ريشه اي عميق ندارند بنا براين نمي تواتند از آب زيرزميني استفاده كنند از اين رو آنها به يك سيتم ريشه اي كم عمق خاصي مجهز شده اند كه بتوانند نيازهاي خود را از آب باران، شبنم و ساير آبهاي موجود در خاك[1] بدست آورند. نوع اخير يك منبع عمده آب براي پايداري گزروهالوفيت ها محسوب مي شود. افزايش اندازه و تراكم گزروهالوفيت ها از لحاظ موقعيت مكاني نسبت به پلايا، كمي دورتر از ساحل پلايا شكل مي گيرد اما در ساحل پلايا بطور متناوب و معمولا روي پشته هاي خاكي ديده مي شوند. حضور اين گونه ها در ساحل پلايا به واسطه وجود مواد بادبزني شكل درشت دانه اي است كه از كوهستان بطرف ساحل پلايا امتداد يافته اند. در اين نواحي كه سطح آب زيرزميني عمق تر است گزروهالوفيت ها رونق بيشتري دارند. برخي گونه هاي شناسايي شده در بيابانهاي جنوبي آمريكا به شرح زير است.
Ambrosia dumosa Artemisia arbuscula Artemisia spinescens Artemisia tridentata Atriplex canescens Atriplex confertifolia Atriplex corrugata Atriplex cuneata Atriplex falcata Atriplex hymenelytra Atriplex polycarpa Atriplex gardneri Atriplex parryi Atriplex polycarpa Atriplex spinosa Atriplex tridentata Baccharis viminea Bromus tectorum Ceratoides lanata Chrysothamnus nauseosus Coleogyne ramosissima Elymus cinereus Encelia farinosa Eriogonum inflatum Euphorbia prostrata Grayia spinosa Halogeton glomeratus Hymenoclea salsola Kochia american Larrea tridentata Lepidum perfoliatum Lycium andersonii Menodora spinescens Oryzopsis hymenoides Purshia glandulosa Purshia tridentata Salsola kali Sitanion hystrix Sphaeralcea ambigua Suaeda fruticosa auct Suaeda suffrutescens Tetradymia axillaris Tidestromia oblongifolia Wyethia mollis
[1] Vadose
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)