♥♥♥خلــوت دل♥♥♥

[P a R y A]

از غم عشق چه می باید کرد؟

می توان گریه جانسوزی کرد

می توان قصه نوشت

شعر سرود

می توان در غم عشق ماتم داشت

به دمی ...دیداری می توان راضی شد

با تمنای نگاهی میتوان تشنه جانبازی شد

از غم عشق چه می باید کرد؟

در خم و پیچ و خم جنگل گیسوی عزیز

می توان راه گشوددورادور

می توان با او بود

میتوان مست شد از عطر غرور

می توان دل خوش کرد

به کلامی که شنید

از دو خط نامه سرد می توان داغ شد وشعله کشید

از جهنم گذری کرد و گذشت

به گذرگاه رسید

وز عطش فریاد زد فریاد زد

می توان رفت در آن ستاره های چشم او

می توان نیست شد و هیچ ندید جز دو نقطه سیاه

می توان خود را دید

لحظه ای غربت خودرا حس کرد

ودر آن مرز غریبانه چه شیرین جان داد

من نمی دانم هیچ...توبگو!

تشنه ام ...تشنه ترین تشنه ها

از عطش می سوزم

تو بگو ازغم عشق چه می باید کرد؟

[P a R y A]

گفتی از ناله ی شبگیر کسی در قفسی ،
بنویسم سخنی ،
هر نفسی ،
باز بسی
گفتی از چهره ی ماتم زده ی غم بنویس !!
گفتی از ناله در این نامه فراوان بنویس !!
گفتی و رفتی و جستی و ندانستی تو
که من از روز ازل بسته به زنجیر تو ام ...
شبم از غم ، غمم از تو و تو گفتی بنویس !!!
غم از این غم که ندارد ثمری هر سخنی ...
و از این غم بسیار
که نخواندست کسی از ورقی ... !!
گفتی از آنچه تو داری بنویس ؛
گفتی از آنچه تو خواهی بنویس ؛
گفتی از آنچه تو دانی بنویس ؛
گفتم از غم بنویسم که چرا
کانچنین موج خموشی به تن آزرده مرا ؟؟!!
گفتم و رفتم و جستم و ندانستی تو ،
غم من آنچه تو می پنداری نیست !!!
در خاطره ام ...
هرگز نیست
آنچه در آینه ی چشم تو معنا شده است !
غم من راز خموش صدف دیده ی توست !!!
که ندارد پر و بالی و نداند گذری ...
غم من شعله ی لرزان دل خسته ی توست !!!

تو که در دیده ی صیاد به دام افتادی
چه بخواهی ...
چه نخواهی ...
تو بدان !!
بال و پری نیست که پرواز کنی !!!
غم من خواهش پرواز تو بود ...

[P a R y A]

چشم های من و تو آینه ی درد همند
شانه های من و تو شانه که نه!کوه غمند

چشم های تو عظیمند و پر از درد عمیق
از همین روی برای دل من محترمند

هر چه چشمان تو آواز صلابت بشوند
باز می خوانمشان باز عزیز دلمند

خنده ها را همه ققنوس شررساز بکن
تا به خاکستر من روح دوباره بدمند

تو هم از درد بگویی به کجا تکیه کنم؟
با ستون های خرابی که از اندوه خمند

چشم در چشم هم از راه بگوییم و امید
چشم های من و تو آینه تالار همند

[P a R y A]

سالها رفت وهنوز
یک نفر نیست بپرسد از من
که تو از پنجره عشق چه ها می خواهی
صبح تا نیمه ی شب منتظری
همه جا می نگری
گاه با ماه سخن می گویی
گاه با رهگذران
خبر گمشده ای می جویی
راستی گمشده ات کیست؟کجاست؟
صدفی در دریا است؟
نوری از روزنه فرداهاست؟
یا خدایی است که از روز ازل پنهان است؟
بارها آمد و رفت
بارها انسان شد
وبشر هیچ ندانست که بود
خود اوهم به یقین آگه نیست
چون نمی داند کیست
چون ندانست کجاست چون ندارد خبر از خود که خداست...

[P a R y A]

گاهی که روح را به تجسـم غم می سایم و دلم میهمان سـکوت می شــود "تو" را

می بینم پاکتر از نگاه یک نیلوفر بر دامن آب.

و عطر حضورت دلم را به ضیافتی سخاوتمندانه می خواند!

خوب من!

فرقی نمی کند که میان من و تو هزاران دیوار لجوج از جنس فاصله است و مهم نیست که چشم من از تو هیچ تصویری به یادگار ندارد با همه ی اینها هم از شمیم تو لبریزم.

تو ای تجسم رؤیاهای سپیدم!

گمان نکن که خیالم ثانیه ای از یادت فارغ است،چگونه باشم و بمانم و پر از ذکر نامت نباشم؟

تو ای آهنگ های های گریه های من!

بر جان من ریشه دواندی و بالیدی و شکوفه دادی،تمام باغ جانم را نسیم غنچه های خنده ات در آغوش دارد.

نه...نه...میان من و تو لجاجت هیچ دیواری کارگر نیست، من از تو سرشارم!

[P a R y A]

من به دنبال کسی میگردم که نگاهش، نفسش بوی خدا را دارد.



همه جان مهتاب است؛مست آلوده به عشق؛بی صدا اما نه!



همه جانش فریاد؛ همه روحش بی تاب!



من به دنبال کسی میگردم که تقدس ز نگاهش جاریست!!



حسرت و سوختن وآه چه سود؟



تا خدا خواهم رفت؛درپی یافتنش من به دنبال کسی میگردم که نگاهش،

نفسش بوی خدا را دارد.



همه جان مهتاب است؛مست آلوده به عشق؛بی صدا اما نه!همه جانش فریاد؛
همه روحش بی تاب!



تا خدا خواهم رفت؛درپی یافتنش سر به افق خواهم کوفت.


اشک وآه و سخن وناله چه سود..


سر به افق خواهم کوفت.


اشک وآه و سخن وناله چه سود..

[P a R y A]

دلم برای تو و آن نگاه تنگ شده

برای مزه ی خوب گناه تنگ شده

دلم برای شب شعر چشم های تو آه

برای خنده ی گه گاه ماه تنگ شده

دلم برای لبان و بوسه و دوچشم مست

برای شیطنت گاه گاه تنگ شده

دلم برای خموشی انتظار و قرار

برای نیمکت رو به راه تنگ شده

دلم برای نفس های تند و دلهره ها

برای واژه ی خوشرنگ آه تنگ شده

غزل به قافیه ی آه و ماه و راه و گناه

دلم برای تو و آن نگاه تنگ شده

[P a R y A]

نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن ...

ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد ...

کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت میشد ...

کاش بودی تا سر به روی شانه های مهربانت می گذاشتم

و دردهایم را به گوش تو میرساندم... بدون تو عاشقی برایم عذاب است

میدانم که نمیدانی بعد از تو دیگر قلبی برای عاشق شدن ندارم...

کاش میدانستی که چقدر دوستت دارم و بیش از عشق بر تو عاشقم...

میدانی که اگر از کنارم بروی لحظه های زندگی برایم پر از درد و عذاب میشود

میدانم که نمیدانی بدون تو دیگربهانه ای نیست برای ادامه ی زندگی جزانتظار آمدنت ...

انتــــــــــــــــــــــ ـــــــظار ...

شش حرف و چهار نقطه ! کلمه کوتاهیه . اما

انتــــــــــــــــــــــ ـــــــظار ...

شش حرف و چهار نقطه ! کلمه کوتاهیه . اما معنیش رو شاید سالها طول بکشه تا بفهمی !

تو این کلمه کوچیک ده ها کلمه وجود داره که تجربه کردن هر کدومش دل شیر می خواد!

تنهایی ، چشم براه بودن ، غم ؛غصه ، نا امیدی ، شکنجه رو حی ،دلتنگی ، صبوری ، اشک بیصدا ؛

هق هق شبونه ؛ افسردگی ، پشیمونی، بی خبری و دلواپسی و .... !

برای هر کدوم از این کلمات چند حرفی که خیلی راحت به زبون میاد

و خیلی راحت روی کاغذ نوشته میشه باید زجر و سختی هایی رو تحمل کرد

تا معانی شون رو فهمید و درست درکشون کرد !!!

متنفرم از هر چیزی که زمان را به یاد من میاورد... و قبل از همه ی اینها متنفرم

از انتظار ... از انتـظار متنفرم

حجم صدایم در وادی سکوت
تلنگر لحظه هاست
و در واحد زمان
و افکار بد روی لوح سفید خاطرات
مثل قاصدکی است در انتظار باد
و قلب من در انتظار تو...

[P a R y A]

طرح عصیانی عشق

در لحظه ای آن سوی هماغوشی

در کالبد ذهنم شکل می گیرد ...

عریان می شوی در برابرم

و رد جادویی چشم های من است

که پیکرت را حکاکی می کند...

شرمم باد که پشیمان نیستم و

هر لحظه اراده کنی دوباره عاشقت می شوم ...

انگشتانم از لمس حسی از جنس جنون تاول می زند

و انگار تن تو از چهار سوی انگشتانم

شکرانه عشق را با اشعه های نور می پراکند

می نشینی در برابرم

به خود می خوانی ام

و من از آفتاب تنت دوباره لبریز می شوم ...

[P a R y A]

عقربه ها نیامدنت را تکرار می کنند و

زمان مانند دردی بر تنم جاری می شود

عادت نکرده ام به نبودنت

و تو سخت به ثانیه هایم چسبیده ای !