♥♥♥خلــوت دل♥♥♥

[P a R y A]

گرچه غمگینم ولی از عشق آرامم هنوز

عاشق و دلبسته و دلگیر از آن نامم هنوز

اشک در چشمم ـ تمنا در دلم درمانده ام

من نمی دانم چه خواهد شد سرانجامم هنوز

نیست او را اشتیاقی بر وصالم لحظه ای

در خیابان دلش یک عشق بد نامم هنوز

می خورم خون جگر تا او کند باور مرا

در حریم دام او یک عاشق رامم هنوز

خواب دیدم زیر باران خیالش گم شدم

همچو باران در خیالش بی سرانجامم هنوز

[emad176]

با درود به شما
نمی دونم این شعرها و نوشته ها مربوط به خودتون هست یا نه ؟
در هر حال زیباست . اما متاسفانه محبوس در زندان تنهایی است . با خوندن شون کمی محزون شدم بخاطر احاسی که از گفتن یا خوندن اونها دارید و یا بهتون دست می ده . امیدوارم این غم های تنهایی و این حزن جانفرسا فقط مربوط به همون لحظاتی باشه که از گفتن و خوندنشون بهتون دست می ده . چراکه اگر با این حزن و اندوه تمام لحظات شما سپری می شه , بسیار ناراحت کننده و غم آلوده . و به این شکل ادامه دادن بسیار سخت و طاقت فرساست . اگر کمکی , از من برای رسیدن به آرامشی اندک بر می آد از اون دریغ نمی کنم .

شاد باش و شاد زی مهر افزون در پناه یزدان پاک
ارادتمند شما عماد

[P a R y A]

شیشه ای می شکند. . .


یک نفر می پرسد


چرا شیشه شکست؟


مادر می گوید:


شاید این رفع بلاست


یک نفر زمزمه کرد. . .


باد سرد وحشی


مثل یک کودک شیطان آمد


شیشه ی پنجره را زود شکست!


کاش امشب که دلم


مثل آن شیشه ی مغرور شکست


عابری خنده کنان می آمد. . .


تکه ای از آن برمی داشت


مرهمی بر دل تنگم می شد


اما امشب دیدم


هیچ کس هیچ نگفت


غصه ام را نشنید


از خودم می پرسم


آیا ارزش قلب من


از شیشه ی پنجره هم کمتر است؟


دل من سخت شکست ، اما


هیچ کس هیچ نگفت


و نپرسید چرا ؟

[P a R y A]

ای شبانگاه،نوازشگر تو

تا سحر چشم تو درخواب،ولی

روز دیدار كه از راه رسد

به تماشای تو من بیدارم

من تو را خواهم یافت

من تو را خواهم دید.

من ولی منتظر حادثه دیدارم

همسفر پشت سرم اشك مریز

من برای شب تنهایی تو

گل شب بو،گل سرخ

قاصدك میچینم

تا بیایی به كنارم،هر روز

من برایت گلی از باغ خدا خواهم چید

چیست دلتنگی تو؟

[P a R y A]

چه میشد گر دل آشفته من

به شهر چشم تو عادت نمیكرد

وای كاش از نخست آن چشم هایت

مرا آواره غربت نمیكرد

چه زیبا بود اگر مرغ نگاهت

میان راز چشمان تو میماند

تو میماندی و او هم مثل یك كوچ

ز باغ دیده ات هجرت نمیكرد

تمام سایه روشنهای احساس

پر از آرامش مهتابیت بود

ولیكن شاعر آیینه ها هم

بخوبی درك این وسعت نمیكرد

زمانی كه تو رفتی پاكی یاس

خلوص سبز گلدان رارها كرد

چه زیبا بود اگر از اولین گام

نگاهم با دلت صحبت نمیكرد

تو پیش از آنكه دل دل پا گذاری

تمام فالهایم رنگ غم داشت

ولی تو آمدی و بعد از آن دل

بدون چشم تو نیت نمیكرد

هجوم لحظه های بی قراری

مرا تا عمق یك پرواز میبرد

و جز با آسمان دیدگانت

دلم با هیچكس خلوت نمیكرد

نگاهم مثل یك مرغ مهاجر

بدنبال حضورت كوچ میكرد

بغیر از انتظارت قلب من را

كسی اینگونه بی طاقت نمیكرد

تو میماندی كنار لحظه هایم

ولی این شادمانی زود میرفت

و تا میخواست دل چیزی بگوید

تو میرفتی و او فرصت نمیكرد

دلم از پشت یك تنهایی زرد

نگاهش را به چشمان تو میدوخت

ولی قلب تو قدر یك گل سرخ

مرا به كلبه اش دعوت نمیكرد

[P a R y A]

آه ای تمام هستیم از تو


ای شور و حال مستیم از تو


روزی مبادا قصه گوی دیگران گردی


روزی مبادا آرزوی این و آن گردی


روزی مبادا پا نهی بر آنچه می گویی


روزی مبادا بگذری،از آنچه میگویی


گر با دلم نامهربان گردی


گر آشنای دیگران گردی


میمیرم از وحشت


چون لاله در صحرای رسوایی


میسوزم از اندوه تنهایی


غمگین تراز مهتاب پاییزم


جام تهی از باده ام،از غصه لبریزم


با منم مدارا كن


جام دلم پر از شراب عاشقیها كن


در دست من،دست وفا بگذار


تا زیر پایت فرش سازم هستی خود را


من با تو میمانم


من بی تو میمیرم


بگذار تا همچون پرستوها


دركنج آن دل آشیان سازم


من آن قفس را دوست میدارم


بگذار تا خود را نهان سازم


ای قصه گوی دل


ای آرزوی من


با من مبادا بی وفا گردی


با دیگران پیمان ببندی آشنا گردی


آه ای تمام هستیم از تو


از پای دل مگشای زنجیرم


من بی تو میمیرم

[P a R y A]

می توانی تو بیا سر این قصه بگیر و بنویس
این قلم؛ این کاغذ؛ اینهمه مورد خوب!!!
راستش می دانی طاقت کاغذ من طاق شده...
پیکر نازک تنها قلمم ؛زیر آوار غم و درد ببین خرد شده!
می توانی تو بیا سر این قصه بگیر و بنویس...
می توانی تو از این وحشی طوفان بنویس!
من دگر خسته شدم
..
راست گفتند می شود زیبا دید؛ می شود آبی ماند!
اما ... تو بگو ؛گل پرپر شده را زیباییست؟! رنگ مرگی آبیست؟

می توانی تو بیا؛ این قلم ؛ این کاغذ
بنشین گوشه دنجی و از این شب بنویس
بنویس از کمر بید شکسته ؛ و یک پنجره ساکت و بسته!
ازمن! "آنکه اینگونه به امید سبب ساز نشسته"
هر چه می خواهی از این صحنه به تصویر بکش..
صحنه ی پیچش یک پیچک زشت؛ دور دیوار صدا!
حمله ی خفاشان !!
جرأتش را داری که ببینی قلمت می شکند؟
کاغذت می سوزد؟


من دگر خسته شدم. می توانی تو بیا
این قلم؛ این کاغذ؛ اینهمه مورد خوب
من دگر خسته ام از این تب و تاب .
تو بیا و بنویس

[P a R y A]

آه،ای مطلع فجر


کاش میشد که دل خسته من،


زندگی را ز نو آغاز کند،


چشم دیگر به جهان باز کند


دل نگنجد ببرم،


سینه تنگ است،دریغا قفسی


کاش میشد که رهی باز کند


بگشاید پر و پرواز کند


ای پرستو ها،ای چلچله ها،


کاش میشد که بهمراه شما


بپرم تا لب کشت


بپرم سوی بهشت


خالی از حسرت و ناکامیها،بی سرانجامیها


دور از این


چهره های همه آلوده به رنگ


رنگ پاکی وصفا


و به باطن دلها،همه سرد


همه خاموش و سیاه


سینه های همه لبریز ریا


آه، ای سنگ صبور


کاشکی در دل من صبر تو بود


کاش میشد که تحمل کنم این مردم را


زندگی چیست مگر،زندگی زندانیست


و درآن


زنده بودن بی عشق بی شوق


زنده بودن تهی از شورحیات


خیمه شب بازی بس مسخره ای ست


دردل یک زندان


آه،بازیچه شدن


چه غم جانکاهی ست.

[P a R y A]

تورو با تمام خوبی و بدی

تورو با هرچی که هستی دوست دارم

توی لحظه های بیداری و خواب

توی هوشیاری و مستی دوست دارم

حتی وقتی میگی دوستم نداری

تو رو با یه دنیا غصه دوست دارم

حتی وقتایی که شیرین نمیشی

من تو رو قصه به قصه دوست دارم

تو رو با تموم شادی و غمت

حالا از همیشه بیشتر میخوامت

تو رو تا وقتی نفس تو سینه هست

تو رو تا لحظه ی آخر میخوامت

تو رو حتی وقتی بی محبتی

حتی وقتی مثل سنگی دوست دارم

دیگه تنهام نمیذاری وقتی که

من تو رو به این قشنگی دوست دارم

دانلود آهنگ

[P a R y A]

با تو هستم ای قلم!


با تو ای همراه و ای همزاد من ...


سرنوشت هر دومان حیران بازی های زشت سرنوشت


شعرهایم را نوشتی دستخوش!


اشک هایم را کجا خواهی نوشت؟