♥♥♥خلــوت دل♥♥♥

[P a R y A]

ندارم فرصتی تا لحظه مرگ
بود بر شاخه هایم آخرین برگ

تو پنداری که شب چشمم به خواب است

ندانی این جزیره غرق آبست

به حال گریه می خوانم خدا را

به حال دوست می جویم شما را

زبس دل سوی مردم کرده ام من

در این دنیا تو را گم کرده ام من

مرا در عاشقی بی تاب کردی

کجا هستی دلم را آب کردی

نه اکنون بلکه عمری، روزگاریست

که پیش روی ما غمگین حصاریست

بود روز تو بر ما چون شب تار

صدایت می رسد از پشت دیوار

کلام نازنینت مهر جوش است

صدایت در لطافت چون سروش است

بدا ن، روز و شب ما هم یکی نیست

شب ما بهر تو همگام روز نیست

به وقت صبح تو ما را شب آید

در آن هنگامه جانم بر لب آید

کویرم من، تو گلشن باش ای یار

به تاریکی،تو روشن بــاش ای یار

[P a R y A]

نمی دانم چه کردی با دل من

که این دل بی قرار بی قرار است

نمی دانم چه گفتی با نگاهت

که چشمانم چنین در انتظار است

فقط یک لحظه جانا در برم باش

که با تو چهار فصلم ،بهار است

به وقت دیدن آن روی ماهت

تپش های دل من بی شمار است

برای من فقط یک لحظه زیباست

و آن هم لحظه دیدار یار است

گر چه با تردید و ترس، همراست

ولی همانند بهار است.

[P a R y A]

فرمان بده بر غم ، به شب سركش ماتم

فرمان بده تا لحظه ای از من بگریزند

فرمان بده بی تاب ترین های تمنا

یك لحظه به پای من ِ دلخسته بریزند

فرمان بده بر واژه كه عاشق شود از نو

دلتنگ ِ كمی واژه ی احساس و نیازم

فرمان بده از عشق تو من زنده شوم باز

فصل دگری از سفر عشق بسازم

فرمان بده تا فاصله را چاره كند دل

تا كوچه ی دلتنگی ِ من وصل تو باشد

فرمان بده تا قصه ی دل را بنویسم

در قصه ی من حادثه ی غصه نباشد

فرمان بده در روز خودم از تو بگویم

از حرمت شیدائی و رویای حضوری

تا مست تمنای تو و عشق تو باشم

هرچند كه در سایه تبعیدی و دوری !

[P a R y A]

در را بگشا
ای مهربان
این کوچه سرد است
برای شکفتن بهار در دلم
فقط دستهای تو گرم است
در را بگشا
که من در این قوم غریبم
از ترنم باران بی نصیبم
در را بگشا
که برگی دیگر به شاخه نمانده
ستاره ای به آسمان شبم نمانده

[P a R y A]

ای هوای دیدنت در جان من
گوشه ابروی تو ایمان من
از چه پنهان میکنی رویت ز من ؟
روی تو داروی من درمان من
خلوتم را پر کن از این جلوه ات
ای حضورت جلوه دیوان من
بر گلوی خسته ام حرفی ز توست
ای گل حاضر ولی پنهان من
کی نهم بر دامنت سر تا ابد ؟
ای امید جان من جانان من
خلوت من را بیارا نازنین با جلوه ات
ای هوای دیدنت در جان من

[P a R y A]

ای ساقی آرامم کن دیوانه ام رامم کن
من خسته ایامم ساقی تو آرامم کن
گمگشته ای در خویشم ساقی تو پیدایم کن
با ساغر شیدایی سرمست و شیدایم کن
در سینه پنهان کردم فریاد آوازم را
محض خدا روزگار مشکن دگر سازم را
من مرغ خوش آواز این شهرم می دانم می دانی
کز رنج این خاموشی می گریم در خلوت پنهانی
از جان ما چه خواهی ای دست بیرحم زمونه
تا کی به تیر ناحق می گیری قلب ما نشونه
در سینه پنهان کردم فریاد آوازم را
محض خدا روزگار مشکن دگر سازم را
ای ساقی آرامم کن دیوانه ام رامم کن
من خسته ایامم ساقی تو آرامم کن
گمگشته ای در خویشم ساقی تو پیدایم کن
با ساغر شیدایی سرمست و شیدایم کن
سرمست و شیدایم کن

[P a R y A]

وقتی دل از نبود تو دلگیر می شود
بی طاقت از زمین و زمان سیر می شود
زل می زنم به شیشه ساعت بدون پلک
انگار پای عقربه زنجیر می شود
اشکم به روی نامه و پاکت نمی چکد
گویی کویر دیده و تبخیر می شود
در لا به لای لرزش حیران سایه ها
بد جور رنگ فاصله تفسیر می شود
من اشک می شوم و تو هم آه می شوی
با اشک و آه خانه نفس گیر می شود
در عصر پول و صنعت پر ادعای شهر
ابراز عشق باعث تحقیر می شود
در امتداد جاده بی رحم زندگی
عاشق کشی چو درد فراگیر می شود
ای بی خبر از این شب پر التهاب من
وقتی که مرگ یک شبه تدبیر می شود
من می روم و زیر لحد خاک می خورم
بی شک برای بوسه کمی دیر می شود

[P a R y A]

هر آنكه جانب اهل وفا نگه دارد
خداش در همه حال از بلا نكه دارد
حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست
كه آشنا سخن آشنا نگه دارد
دلا معاش چنان كن كه گر بلغزد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد
گرت هواست كه معشوق نگسلد پیمان
نگاه دار سررشته تا نگه دارد
صبا در آن سر زلف ار دل مرا بینی
زروی لطف بگویش كه جا نگه دارد
چو گفتمش كه دلم را نگاه دار چه گفت
زدست بنده چه خیزد خدا نگه دارد
سر و زر و دل وجانم فدای آن محبوب
كه حق صحبت مهر ووفا نگه دارد
غبار راهگذارت كجاست تا حافظ
به یادگار نسیم صبا نگه دارد

[P a R y A]

بی قرار توام ودر دل تنگم گله هاست
آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست

بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

باز می پرسمت از مسئله دوری وعشق
وسکوت تو جواب همه مسئله هاست

[P a R y A]

که هستم؟... چه هستم؟... اسیری دلشکسته
زهستی گریزان غریبی زار و خسته
ربودی به یغما دلم را تو ای رنگ هستی
گناهی نکردم که از من تو پیمان گسستی
دل عاشق غمی داره
و غمش عالمی داره
چه کند بی قراره؟!
ای سرو روان ای آرام جان
نگار دلستان دمی با من بمان
میفزا غمم را فغان از دل فغان
آه ای نازنین ای زیباترین
منم زارو حزین زعشقت این چنین
مرنجان دلم را سرشکم را ببین
غم هجرت روز وشب بر جان زند تازیانه
آتش عشقت کشد از تار و پودم زبانه
من بی تو ای نگارم چون شب شام تارم