♥♥♥خلــوت دل♥♥♥

[P a R y A]

یک شب از آبی چشمان تو باران بارید


آسمان دل من اشک فراوان بارید


نظم باران نگاه تو پس از یک رویا رفت


و آشفته ترین برف زمستان بارید


من نشستم که تو در خاطره ام بنشینی


و نشستی تو و یک ابر گلستان بارید


آسمان دل من صاف تر از آینه است


با نگاه تو هم از آینه باران بارید


یک شب از دفتر چشمان تو خواهم پرسید

[P a R y A]

بگذار نوازش انگشتانت

سیمهای زندگیم را به صدا درآورد

ونغمه ای بسازد که هم از آن توست

و هم از آن من.....

[P a R y A]

مانده ام در حسرت بالا بلائی روز و شب

جان دهم از دوری دیر آشنایی روز و شب

هر سحر نام تو را با سوز دل سر داده ام

تا مگر بر تو رسد از من صدایی روز و شب

عاشقانه کو به کو شهر شما را گشته ام

تا بیابم شاید از تو رد پایی روز و شب

دلخوشم با خاطرات هر شب تو روز ها

بی تو دارم با دل خود ماجرایی روز و شب

پیش رویم قاب عکسی از تو دارم ماه من

روز و شب با یاد تو دارم صفایی روز و شب

[P a R y A]

(برای مشاهده متن کامل شعر به ادامه مطلب بروید)

کاش می شد که کسی می آمد
این دل خسته ما را می برد
چشم ما را می شست
راز لبخند به لب می آموخت
کاش می شد دل دیوار پر از پنجره بود
و قفس ها همه خالی بودند
آسمان آبی بود
و نسیم روی آرامش اندیشه ما می رقصید
کاش می شد که غم و دلتنگی
راه این خانه ما گم می کرد
و دل از هر چه سیاهیست رها می کردیم
و سکوت
جای خود را به هم آوایی ما می بخشید
و کمی مهربانتر بودیم
کاش می شد دشنام
جای خود را به سلامی می داد
گل لبخند به مهمانی لب می بردیم
بذر امید به دشت دل هم
کسی از جنس محبت غزلی را می خواند
و به یلدای زمستانی و تنهایی هم
یک بغل عاطفه گرم
به مهمانی دل می بردیم

[P a R y A]

چند ورق کاغذ سیاه
و باز شکست بغض بی صدای من

شروع قصه چشم های بارانی من

و دست های همیشه خسته من

چند ورق کاغذ سیاه

و رقص خاطرات رویایی من

در اوج آسمان تنهایی من

و در فراز آن ، هر شب سیاه

پر است از سکوت سرد و بی ستاره من

چند ورق کاغذ سیاه

و رقص پوچ وخیالی قاصدک خیال

و شکفتن همه آرزوهای محال

چند ورق کاغذ سیاه

تمام دلخوشی سرد و بی صدای یک خیال

[P a R y A]

باز از سایه ها رنجیده ام

از هجوم رعدها ترسیده ام

در شبی بی ماه و بی نور و غزل

تنها و سرگردان مانده ام

آه ،مثل دیشب و شبهای دگر

تا سپیده خواب دریا دیده ام

در عبور لحظه های سرخ عشق

همچو شبگردی رها ،

نالیده ام باز مثل قاصدک ،

بی قید و بند تا ته پس کوچه ها کوچیده ام

باز در قحطی و فقر عاطفه

غنچه احساس را بوییده ام

وای، تنهایی مرا آشوب کرد

راز این ایام را نشنیده ام

خوب من ، در خواب و در رویای خویش

باز لبهای تو را بوسیده ام

بازگرد ای همسفر ،

در کنج دل تازگی ها عشق را فهمیده ام.

[P a R y A]

بی دلیل آسمان ابریست
بی دلیل باران می بارد
بی دلیل دلتنگ شده ام

در این ازدحام فکر و قهر و دغدغه
بی دلیل شعر می گویم
ملامتم مکن
من که دریا نیستم
من تنها شاعری هستم تهیدست
که به بهانه ابرو باران و قهر
شوریده می شود
وشعر می گوید.

[P a R y A]

صدای ناله برگ است و پاییز

دو چشم منتظر از اشک لبریز

فغان خسته ای از عالمی سیر

شکسته شاخه ای از ترکش تیر

غروب غصه ای غمگین تر از شب

زمین از تشنگی میسوزد از تب



وبغض آسمان در اوج ماتم

شکسته ساعقه در قلب عالم



به قلب غنچه ها سنگ است و باروت

در این گم گشتگی درد است و تابوت



به ظاهر زنده و صد بار مردیم

به زندان دل درون خاک بردیم



همه مصلوب تقدیر زمانیم

گرفتار سراب روزگاریم

[P a R y A]

من از طرح زیبای هر خاطره،

سلامی غزل گونه خواهم نوشت،

که باور کنی گرچه دور از توام

فراموش هرگز نکردم تو را.

در این رخوت بی مجال زمان،

که احساس پژمرده،

همچون خزان،

به یاد تو من مانده ام آشنا،

که شاید، که من یاد باشم تو را!

[P a R y A]

زندگی کوتاه است

پس بیایید بگوییم به هم

دوستت می دارم

کار دشواری نیست


و بیایید بخندیم به غم ها با هم

حیف از آن اوقاتی که غم و غصه شود همدم ما

من و تو می دانیم درد و رنج و غم و اندوه همه در گذرند

آنچه می ماند و زیباست وفای من و توست

زندگی یعنی عشق

عشق را تازه کنیم

عشق را با همه قلب خود اندازه کنیم

زندگی کوتاه است...