جبران خليل جبران

[sorna]

عشق شهدی است که آن را عروسان سپیده دم قطره قطره

به کام جان های نیرومند ریخته و با آنها چنان می کنند

که در برابر ستارگان یخ زده ی شب استوار ایستند

و در برابر گرمای تند آفتاب روز ،

آواز خوانان رهسپار شوند .

[sorna]

من هم زمان ، هم جهان گرد و هم دریانورد

هستم ، چرا که هر بامداد در خود سرزمین تازه ای کشف می کنم.

[sorna]

نازنینم ، شتاب کن !

تا سبزه ها و آسمان را بالاپوش خویش

ساخته و کاه بسته ای نرم را بالش خود سازیم.

[sorna]

به ذل زندگی که رسیدی ،

خواهی دید که از گناه کاران

بالاتر

و

از پیامبران پایین تر نیستی .

[sorna]

عشق

باید چون جویباران جنبشی پیوسته داشته باشد .

[sorna]

خامشی تنهایی از ویژگی های جان آدمی است ،

اما

برای کسی که می خواهد چیزی بشنود،

فریاد زندگی آنجاست:

در هر گوشه ای که بنگری .

[sorna]

متعصب در دین ، سخنوری نا شنواست

[sorna]

ای که شادی لحظه های زندگیم را با تو بخش کرده ام .

پیش آی .

پیش آی و مگذار آه سرد بند های تکیده ی پیکر های ما را از هم بگسلاند .

[sorna]

از گشودن رازهای زندگی که آسوده شدی ،

آزمند مرگ می شوی ،

زیرا مرگ نیز رازی از رازهای زندگی است .

[sorna]

تاریکی شب بر جان های ما خیمه زده است .

آه سپیده کی خواهد دمید؟