اشعار زیبای دوست عزیزمون عماد

[emad176]

تو تبسم طلوعی , من به تلخی غروبم


تو صداقت نسیمی , من حقیقت دروغم

تو نجابت زمینی، من نهایت یه مرداب


تو به پاکی سکوتی، من هیاهوی یه سیلاب

تو یه شعر بی نظیری ، من کتاب پاره پاره


تو تبلور امیدی ، من شکستن دوباره

منو از خودت رها کن ، راه تو ازم جدا کن


من برات چیزی ندارم واسه رفتنم دعا کن

[emad176]

تو که رفتی دیگه چیزی واسه من جلوه نداره

روزا تکراری شدن شبام همش تیره و تاره

جدایی تیشه زده به استخونم , حالا بی نام و نشونم

تو نخواستی که بمونی , اینو خیلی خوب میدونم

آخه من , باکی بگم دردمو هیشکی نمی فهمه

دل پژمرده من ساکت اما پر زخمه

دیگه از دوست دارم بدم میاد همش دروغه

عاشقی تو قصه هاست , زاده یک ذوق و نبوغه

حق دارین بهم بخندین , فکر کنین که من دیونم

واقعیتم همینه , اینو من خودم می دونم

چه کنم دست خودم نیست , سرنوشت من همینه

قصه تلخ یه عاشق , که هنوز عاشق ترینه

طعم تلخ این جدایی , پر شده توی وجودم

عشق منو اینجوری کرده من که اینجوری نبودم

دیگه از دوست دارم بدم میاد همش دروغه

عاشقی تو قصه هاست , زاده یک ذوق و نبوغه

[tina]

خسته نباشید آقا عماد.چه خوب می شد اگه این تاپیک رو ادامه می دادید.چند وقتی هست دیگه در اینجا اشعارتون رو ندیدیم.
موفق باشید

[emad176]

خسته نباشید آقا عماد.چه خوب می شد اگه این تاپیک رو ادامه می دادید.چند وقتی هست دیگه در اینجا اشعارتون رو ندیدیم.
موفق باشید

چشم . گفتم دوستان زیاد خوششون نیومد . واسه همین نخواستم اسباب اضافه گویی رو فراهم کنم . اما وقتی خواهر عزیزم ازم می خواد که نمی تونم بهش نه بگم .

[emad176]

امشب نمی دانم چرا خوابم رمیده
گویی به چشمانم خیالت آرمیده

امشب هوایی شد نگاه خسته من
چون کاسه صبر دل من سر رسیده

ای غایت آمال من آخر کجایی ؟
کین گونه مرغ سینه ام سویت پریده

بوی خوش پیراهنت در این فضا هست
با این چرا چشمم تو را اینجا ندیده ؟

لطفی بکن , منت گذارو روی بنمای
جانا چرا روی تو از ما دل بریده ؟

در انتظار دیدنت , دریا بگریم
بحری که امواج خیالم آفریده

جام وجود شد تهی از انتظارت
آخر نمی آیی چرا ؟ پشتم خمیده

از درد دلهای درونم بی خبر نیست
هرکس که چون من درد عشقی را چشیده

با درد تنهایی خود می ساز عاطف
شاید که دلسوزی نیابی تا سپیده

[emad176]

ز کوچه های زمان , کوچه وفا گم شد
عجی حکایت تلخی , چه بی وفا گم شد

به شهر ما که هر آنچه دروغ آیین است
عجب مدار که اینجا خط دعا گم شد

به هر کرانه این شهر چو بنگری یکدم
خجل شوی و نگویی چرا حیا گم شد؟

پرندگان محبت ز شهر ما رفتند
چرا که باغ محبّان شهر ما گم شد

فریب ظاهر همشهریان ما نخوری
چرا که باطنشان در پی طلا گم شد

اگر محبتی بکنی انتظارِ هیچ مدار
بدان که مهر و محبت ز سینه ها گم شد

نشانه ای اگر از کوچه وفا دیدی
بگو به من که نشانش ز رد پا گم شد

ز نا امیدی عاطف سخن مگو جانا
چراکه ریشه امید باغ ما گم شد

[emad176]

بی تو آرامی ندارم تا دل آرامم تو ای


بی تو انجامی ندارم تا سرانجامم توای



لحظه های بی تو بودن لحظه های مردن است


فصل گل دادن نباشی موسم پژمردن است



آرزوی وصل تو بالاترین آمال من


انتظار وصل تو شد درد مالامال من



در خیالم نیست جز اندیشه دیدار تو


واندران اندیشه غرقم , غرق در پندار تو



تار موهای بلندت چنگ خوش آواز من


طاق ابروی کمندت نغمه های ساز من



غنچه بستان رویت راز سرخ لاله ها


چشم پر افسون مستت زادگاه ژاله ها



در نگاه مهربانت نیست جز حجب و حیا


در سخنهای گرانت نیست رنگی از ریا



مانده از مهرت برایم یادگاری در دلم


یادگاری کز ازل بودست در آب و گلم



نام تو هر لحظه نجوا می شود در گوش من


زین سبب مستم همیشه , برده نامت هوش من

[tina]

ممنونم برادر بزرگوارم.مثل همیشه زیبا وآرامش بخش.