♥♥♥خلــوت دل♥♥♥

[P a R y A]

ساده می گویم عزیزم دل بریدن ساده نیست

چشمهای مهربانت را ندیدن ساده نیست

از زمان رفتنت خورشید را گم کرده ام

ناله های ابر را هر شب شنیدن ساده نیست

قلب تو پر بود از ماه و هزاران پنجره

ماه را از پشت یک دیوار دیدن ساده نیست

بوسه هایت دلنشین و خنده هایت دلفریب

طعم تلخ این جدایی را چشیدن ساده نیست

باز هم آمد بهار اما هوا افسرده است

آه از دست زمستان هم رهیدن ساده نیست

قلب من آتش گرفت از دوریت باران من

از دل این آتش سوزان پریدن ساده نیست

پادشاه قصر قلبم حکمران با شکوه

ساده دل دادم ولی این دل بریدن ساده نیست

[P a R y A]

یادت به خیر ای که دلت آفتاب بودمهرت زلال و عشق تو همرنگ آب بودیادت به خیر ای که سرا پا وجود توهمچون فرشتگان خدا روح ناب بودیادت به خیر باد، که با ماه روی تواین تیره آسمان دلم پر شهاب بودمیریخت قطره قطره محبت ز چشم تواحساست از سلاله ی تُرد حباب بودوقتی که بامداد جدایی فرا رسیدقلبم هنوز روی دلت گرم خواب بودمی بینمت دو باره؟ دلم این سؤال کرددردا که این سؤال دلم بی جواب ماند

[P a R y A]

در واپسین لحظات و در اوج سکوت و تنهای ام

صدای دلنواز یادت در قصه بی کسی ام می پیچد

باز شب می شود و من از سیاهی می هراسم

و باز دل خسته از فراق عشق می گریم

و بر تلخی تمام غمهای زندگی ام

اشک می ریزم

وقتی می خواهم چهره تو را به یاد بیاورم

چشمانم را می بندم و در سفید رنگی ارامش بخش

چشمان تو را می بینم

و صدای تو را مرور می کنم

با اینکه از برخی سکوتها دلزده ام

با رفتن تو بود که تنهایی من رقم خورد

تو رفتی و من به یادت

با غنچه های گل نرگس،با حیاط خانه

با غم و غربت خودم

همدم و هم زبان شدم

بیا که دلتنگ توام

دل شکسته ام را فراموش نکن

همیشه با خودم فکر می کنم

و در هر رهگذری تو را می بینم

و با توانی که از دوستی ها می گیرم از کنارت می گذرم

من به یاد تو هستم

تو هم مرا در یاد خودت داشته باش

[P a R y A]

هر شب به آسمان نگاه می کنم تو را
که می دانم هستی
حتی اگر نبینم تو را
...
برکه ام
اما تو دریایی ام کن و بگذار
طعم دریا را بچشم
...
صخره ها منتظرند.

[P a R y A]

به تو دست‌می‌سایم و جهان را درمی‌یابم،
به تو می‌اندیشم
و زمان را لمس‌می‌کنم
معلق و بی‌انتها
عریان.



می‌وزم، می‌بارم، می‌تابم.
آسمان‌ام
ستاره‌گان و زمین،
و گندم عطر آگینی که دانه می بندد

رقصان

در جانِ سبزِ خویش.



از تو عبورمی‌کنم
چنان که تُندری از شب.ــ

می‌درخشم
و فرومی‌ریزم.

[P a R y A]

مرا راه گلو ای بغض غم، وا می کنی یا نه
برایم چاره ای جز گریه پیدا می کنی یا نه
ببین سوز درونم از خطوط چهره ام پیداست
تو هم در چهره ام غم را تماشا می کنی یا نه
دلم در هر طپش صد بار آواز تو را خواند
نمی دانم تو هم یاد دل ما میکنی یا نه
فشردم بار ها زنگ در میخانة چشمت
که آیا بین عشاقت مرا جا می کنی یا نه
تو در قلب منی هرجا که هستی هر کجا باشی
ندانم کنج این ویرانه مأوا می کنی یا نه
گلی، باغی، بهاری، گلشنی، چون عطر صحرایی
برای دیدن گل عزم صحرا می کنی یا نه
چنان امروز زیباتر ز دیروزی، که گیجم من
تو خود را اینچنین هر روز زیبا می کنی یا نه
میان عقل من با عشق تو دعواست روز و شب
تو هم مانند من با خویش دعوا می کنی یا نه

[P a R y A]

بیا و کودک دلگیر دل به خانه ببر
به آشتی برسانش به آشیانه ببر
به روی بغض گلو گیر باز کن در را
رمیده جوجه ی بی بال و پر به لانه ببر
ببار دست نوازش بکار دانه ی مهر
و زیر بارشی از اشک دانه دانه ببر
به صرف یک غزل ناب میهمانم کن
به شب نشینی شبهای شاعرانه ببر
رها ز رخوت این خاک تیره ام بنما
به نبض پر تپش و رویش جوانه ببر
به چینی از شب یلدای زلف راهم ده
به دستیاری دندانه های شانه ببر
به محفلی که رفیعست و همزبانانش
مرا به هرکه پرستی به یک بهانه ببر

[P a R y A]

من به غیر از تو نخواهم چه بدانی چه ندانی

از درت روی نتابم چه بخوانی چه برانی

دل من میل تو دارد چه بجویی چه نجویی

دیده ام جای تو باشد چه بمانی چه نمانی

من که بیمار تو هستم چه بپرسی چه نپرسی

جان به راه تو سپارم چه بدانی چه ندانی

ایستادم به ارادت چه بود گر بنشینی

بوسه یی بر لب عاشق چه شود گر بنشانی

می توانی به همه عمر دلم را بفریبی

ور بکوشی ز دل من بگریزی نتوانی

دل من سوی تو اید بزنی یا بپذیری

بوسه ات جان بفزاید بدهی یا بستانی

جانی از بهر تو دارم چه بخواهی چه نخواهی

شعرم آهنگ تو دارد چه بخوانی چه نخوانی

[P a R y A]

به رنگ ناب ترین خاطرات شیرینی
شبیه پاك ترین لحظه های دیرینی
به بوی خنده ی تو نشئه می شود چشمم
تو مثل مستی یك باغ ، مثل نسرینی
به روی پهنه ی رؤیای آسمانی من
تو با شكوه ترین خوشه های پروینی
غروب، مرگ، شكستن،سكوت، تنهایی
برای هر چه كه درد است باز تسكینی
مگیر چهره زمن چون برای من تو هنوز
عزیز دخترك آ ن دو كوچه پایینی
بیا دوباره بیا تا برای هم پوشیم
لباس ساده ی آن روزهای خوشبینی

[P a R y A]

یا که به راه آرم این صید دل رمیده را

یا به رهت سپارم این جان به لب رسیده را

یا ز لبت کنم طلب قیمت خون خویشتن

یا به تو واگذارم این جسم به خون تپیده را

کودک اشک من شود خاک‌نشین ز ناز تو

خاک‌نشین چرا کنی کودک نازدیده را؟...