♥♥♥خلــوت دل♥♥♥

[P a R y A]

مثل غربت و سکوت بیشه ها

مثل ابهام غروب دره ها

مثل راز جنگلی دورو غریب

مثل بُهت هر کویر بی نصیب

منو هیچ کی نشناخت

منو هیچ کی نشناخت

هیچ کی باورش نشد که تو لحظه های شاد و زود گذر

خنده های من چه کودکانه بود

وقتی که تنها و دلگیر می شدم

گریه های من چه صادقانه بود

ساده بودم مثل آوازهای دل

مثل آب و آینه مثل هوا

ساده مثل نفس ساده صبح

مثل پر گشودن پرنده ها

هیچ کی فریاد و صدا مو نشنید

با من و شعر بلند عشق من هیچ کی همصدا نشد

با یه احساس عمیق و بی ریا

هیچ کی با پاییز چشمهای من اشنا نشد

هیچ کی باورش نشد که تو لحظه های شاد و زود گذر

خنده های من چه کودکانه بود

وقتی که تنها و دلگیر می شدم

گریه های من چه صادقانه بود

هیچ کی باورش نشد

هیچ کی باورش نشد

هیچ کی باورش نشد

[P a R y A]

آدمک زندگی سرده مگه نیست؟
دل عاشق پر درده مگه نیست؟
آدمک دلها محبت ندارن
آدما پا رو محبت می ذران
آدمک دریای درده دل من
گل پژمرده و زرده دل من
آدمک دست و پاهات چوبی و خشکن می دونم
رو سینه ات جای دل رو خالی گذاشتن می دونم
هیچ کسی غصه قلبت رو نخورده
دل آدما آخه تو سینه مرده
هیچ کسی غصه قلبت رو نخورده
دل آدما آخه تو سینه مرده
آدمک بیا بریم شهر خدا
پیش اون شکوه کنیم از آدما
آدمک دلها محبت ندارن
آدما پا رو محبت می ذارن
آدمک دریای درده دل من
گل پژمرده و زرده دل من

[P a R y A]

آری ، یکی را دوست میدارم ، آن را احساس کردم در قلبم …

او همان ستاره درخشان آسمان شبهای دلتنگی و تیره و تار من است…

او همان خورشید درخشان آسمان روزهای زندگی من است…

یکی را دوست میدارم …آری ، او همان مهتاب روشن بخش شبهای من است …

قلبم او را دوست میدارد و من هم تسلیم احساست پاک قلبم میباشم…

یکی را دوست میدارم ، همان فرشته ای که در نیمه شب عشق به خوابم آمد و مرابا

خود به دشت دوستی ها برد…او همان فرشته ای است که با بالین سفیدش

مرا به اوج آسمان آبی برد و مرا با دنیای دوستی و محبت آشنا کرد…

یکی را دوست میدارم ، همان کسی که هر شب برایم قصه لیلی و مجنون در گوشم

زمزمه میکرد و مرا به خواب عاشقی می برد …

یکی را دوست میدارم ، همان کسی که مرا آرام کرد و معنی دوستی را به من

آموخت…اینک که من با او هستم معنی واقعی دوست داشتن را فهمیدم …

او مثل ابر بهار زود گذر نیست ، او برایم مانند یک آسمان است که همیشه بالای سرم

می باشد…آسمانی که زمانی ابری می شود چشمهای من هم از دلگیری او بارانی می شود…

آری ، تو برایم مانند همان آسمانی…یکی را دوست میدارم ،

او دیگر یکی نیست او برایم یک دنیا عشق است…پس بمان ای کسی که تو را دوست
میدارم ،

بمان و تسلیم احساسات پاک من باش…می خواهم با تو تا آخرین نفس بمانم....

می مانم تا زمانی که خون عشق در رگهای من جاری است .....

ای خورشید آسمان روزهای من ، ای مهتاب روشن بخش شبهای من ، ای ستاره

درخشان آسمان تیره و تار من ، ای آسمان زندگی من و در پایان ای همدم زندگی من

،با من باش چون که تو را دوست میدارم ، آری ، تو را دوست میدارم…فقط تورا…!

[P a R y A]

منتظر دیدار تو هستم،


سهل است بگویم که گرفتار تو هستم،
من در پی این حادثه غمخوار تو هستم،
هر چند که دور از منی و من ز تودورم،
بر جان تو سوگند که دوستدار تو هستم.

[P a R y A]

برای تو
به انتهای شب که می رسیم چیزی در درونم انگار میمیرد…
آرام آرام و خیالم خیس میشود.
در تاریکه دیدگان تو زمان می گذرد
و من همچنان
برای تو می نویسم
عجب برفی میاید و من آوازم را در سپیدی برف پنهان می کنم
و بی تو
بیقرار می شوم

[P a R y A]

دلتنگی ها و بی قراریها چه زود شکل میگیرند و دیدارها و لبخندها چه دیر .
خیلی دیر.......... ترا دیدم
نگاهت آرام بود و دوست داشتنیو تنها سهم ناچیز من از بودنت . توی ذهنم از مهربانی اتعکس گرفتم : قاب کردم و به دیوار قلبم آویختم .
و حالا...
روزهایم می گذرد با دلتنگی و لحظه هایم پر می شود از انتظار .
انتظار فرصتی دوباره که من و تو باز به هم بر بخوریم.

[P a R y A]

هرگز این قصه ندانست کسی:
آن شب آمد به سرای من و خاموش نشست
سر فرو داشت نمی گفت سخن
نگهش از نگهم داشت گریز
مدتی بود که دیگر با من
بر سر مهر نبود
آه ، این درد مرا می فرسود:
« او به دل عشق ِ دگر می ورزد ؟ »
گریه سر دادم در دامن او
های هایی که هنوز
تنم از خاطره اش می لرزد !
بر سرم دست کشید
در کنارم بنشست
بوسه بخشید به من
لیک می دانستم
که دلش با دل من سرد شده ست !

[P a R y A]

بیا با من مدارا کن که من مجنونم و مستم

اگر از عاشقی پرسی بدان دلتنگ آن هستم

بیا با من مدارا کن که من غمگین و دل‌خستم

اگر از درد من پرسی بدان لب را فرو بستم ...

بیا از غم شکایت کن که من همدرد تو هستم

اگر از همدلی پرسی بدان نازک‌دلی خستم ...

برو راه وفا آموز که من بار سفر بستم

اگر از مقصدم پرسی بدان راه رها جستم ...

[P a R y A]

ای صمیمی!!

ای صمیمی! . . . ای دوست

گاه و بیگاه لب پنجره ی خاطره ام میایی

دیدنت . . . حتی از دور

آب بر آتش دل می پاشد

آنقدر تشنه ی دیدار تو ام

که به یک جرعه نگاه تو قناعت دارم

دل من لک زده است

گرمی دست تو را محتاجم

و دل من . . . به نگاهی از دور

طفلکی می سازد

ای قدیمی! . . . ای خوب

تو مرا یادکنی . . . یا نکنی

من به یادت هستم

من صمیمانه به یادت هستم

آرزویم همه سرسبزی توست

دایم از خنده لبانت لبریز

دامنت پرگل باد

[P a R y A]

[FONT='lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif][/FONT]


حس همیشه داشتنت

نه عشق و دلبستگیه

نه قصه ی گسستنه
[FONT='lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif]
[/FONT]
نه حرف پیوستگیه

عادت و عشق وعاطفه

هر چه لغت تو عالمه

برای حس من و تو

یک اسم گنگ و مبهمه

تو این روزای بی کسی

اگر به دادم نرسی

یه روز میای که دیر شده

نمونده از من نفسی

خواستن تو برای من

فراتر از روح و تنه

راز همیشگی شدن

همیشه از تو گفتنه

اگر تو مهلتم بدی

مهلت مرگو نمی خوام

با تو به قصه می رسم

همراه لحظه ها می آم
[FONT='lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif]
[/FONT]
عادت و عشق و عاطفه

هر چه لغت تو عالمه

برای حس من و تو

یک اسم گنگ و مبهمه

تو این روزای بی کسی

اگر به دادم نرسی

یه روز می ای که دیر شده

نمونده از من نفسی

همیشه عاجزه کلام

از گفتن معنی ناب

هیچ عاشقی عاشقی رو
[FONT='lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif]
[/FONT]
یاد نگرفته از کتاب

عادت و عشق و عاطفه