♥♥♥خلــوت دل♥♥♥

[P a R y A]

عاشق آن لحظه ام ای خوب من

با نگاه عشق بی تابم کنی

در میان بازوان عاشقت

با نوازشهای خود خوابم کنی

باز هم در خلوت آغوش خود

لحظه ای لب بر لب سردم نهی

جان دهی این خاک خشک و تشنه را

از همان یک لحظه سیرابم کنی

با نگاه مست خود مستم کنی

خرمن جان مرا آتش کنی

ناگهان جان مرا در بر کشی

تا به هُرمِ جان خود آبم کنی

دیگر از رفتن نمی گویم سخن

تا که با عشق و جنون یارم کنی

باز هم مست از شراب عاشقی

در برم گیری و بی تابم کنی

[P a R y A]

در این شبــهای بـــارانی

غــــــم انگیز است تنـــــــهایــــــی


بـــــــه امـــــــید نگـــــــاهی تلــخ که می آیـــــی


به احســــاست قســــــم یــــک شب


دلم می میرد از حسرت


و من آهسته می گویم :


تــــــو هــــــــم دیـــــگر نمـی آیــــی.....

[P a R y A]

گاهگاهی كه دلم می گیرد
پیش خودم می گویم
آن كه جانم راسوخت
یاد می آرد از این بنده هنوز؟!
سخت جانی را بین
كه نمردم از هجر
مرگصد بار به از
بی تو بودن باشد...

[P a R y A]

اگر دریای دل آبیست تویی فانوس زیبایش

اگر آیئنه یک دنیاست تویی مفهوم و معنایش

تو یعنی دسته ای گل را از آن سوی افق چیدن

تو یعنی پاکی باران تو یعنی لذت دیدن

تو یعنی یک شقایق را به یک پروانه بخشیدن

تو یعنی از سحر تا شب به زیبایی درخشیدن

تو یعنی یک کبوتر را زتنهایی رها کردن

خدای آسمان ها را به آرامی صدا کردن

تو یعنی روح باران را متین و ساده بوسیدن

و یا در پاسخ یک لطف به روی غنچه خندیدن

اگر چه دوری از اینجا تو یعنی اوج زیبایی

کنارم هستی و هر شب به خوابم باز می آیی

اگر هرگز نمی خوابند دو چشم سرخ و نمناکم

اگر در فکر چشمانت شکسته قلب غمناکم

ولی یادم نخواهد رفت که یاد تو هنوز اینجاست

میان سایه روشن ها دل شیدای من تنهاست

نباید زود می رفتی و از دل کوچ می کردی

افق ها منتظر ماندن که از این راه برگردی

اگر یک آسمان دل را به قسط عشق بردارم

میان عشق و زیبایی تورا من دوست میدارم

[P a R y A]

ترسم برسد وقت سفر ای گل زیبا

اما نشود از تو خبر ای گل زیبا

تا رخت نبستم من از این عالم خاکی

کن بر من دلخسته نظر ای گل زیبا

یک عمر نشستم سر راحت به امیدی

تا آنکه بیایی ز سفر ای گل زیبا

اما نرسید موسم وصل و همه عمرم

در فرقت تو گشت هدر ای گل زیبا

افسوس و دریغا که نصیب دل تنگم

شد دردو غم خون جگر ای گل زیبا

هر لحظه به فکر تو در یاد تو هستم

در شامگه و وقت سحر ای گل زیبا

در صفحه ی دل ثبت شده خاطره عشق

سودای تو افتاده به سر ای گل زیبا

زد آتش غم شعله و سوزاند دلم را

فریاد از این شور و شرر ای گل زیبا

با من سخنی گو که بود لعل لب تو

شیرین تر از شهد و شکر ای گل زیبا

بنگر که دلم نام تو را ورد زبان ساخت

با سوز دل و دیده ی تر ای گل زیبا

[P a R y A]

ساکتم اما میان این سکوت

هستی عمر خودم را باختم

چند روزی است که در این غربتم

خانه ی عشق خدا را ساختم

با که گویم که دلم در این دیار

خاطراتی تازه را سر می دهد

هر که باشد با تمام تازگی

صبر را در خانه ام پر می دهد

می روم با هر که عشقم را شناخت

سهم با هم بودنم از عشق چیست؟

در میان قاصدان خانه ام

جاودان تر از خدا در عشق کیست؟

زاهدی از زهد و تقوا دم زند

شرم حوا را برای عشق گفت

چون سبکبالان راه معرفت

عشق در زیبایی قلبش شکفت

پرورش در آسمان هفتم است

اشک در عشق خدا تفسیر شد

داستان عاشقان دشت عشق

در کتاب عاشقی تحریر شد

باید از بی کس شدن درسی گرفت

با خیال عاشقی پرواز کرد

خاطرات خسته را از بین برد

با خدا درسی جدید آغاز کرد

[P a R y A]

آرزوهایم را به باد نمی گویم که به گوش نمی سپارد

به ابر نمی گویم که گریه می کند

به خورشید نمی گویم که دل می سوزاند

به ماه نمی گویم که گاهی به یاد می آورد و گاهی فراموش می کند

تنها به تو می گویم که گوش می کنی به دلتنگی هایم

[P a R y A]

نمی دانم ز تنهایی پناه آرم کدامین سوی... ...
پریشان حالم و بی تاب می گریم و قلبم بی امان محتاج مهر توست... ...
نمی دانی چه غمگین رهسپار لحظه های بی قرارم من... ...
به دنبال تو همچون کودکی هستم و معصومانه می جویم پناه شانه هایت را که شاید اندکی آرام گیرد دل... ...
دلم تنگ است... ...
و تنهایم و تنهایی به لب می آورد جانم... ...
بیا تا با تو گویم از هیاهوی غریب دل که بی پروا...
تلنگر می زند بر من و می گوید به من نزدیک نزدیکی...

[P a R y A]

دستهای من تو را می خوانند

و تو عاشق و تنها در آن دور دست

در جستجوی روح گمشده خویشی

نگاهم در آن لحظه به یاد ماندنی

به نگاهت پیوند خورد

و دل کوچک من

جز شکوه در نگاه پر عظمت تو چیزی ندید

هنوز نمی دانم راز رسیدن به تو در چیست

حس می کنم

فاصله قدرتمند ترین نیروی جاذبه بین من و توست

و انگار پرواز هیچ قاصدکی

مرا به یاد تو نخواهد آورد

حس می کنم هر روز به دیروز نزدیکتر می شوم

نگاه پر از مهربانیت

کلام پر مهرو عاطفه ات

واژه های آشنا و ناآشنایت

به من فهماند که عشق هنوز اعتبار دل دادن دارد

و من دیوانه همچون گذشته

غرق در احساسات پاک کودکانه ام

و تا ابد عاشق تو خواهم ماند

تا اعتبار دل را بر فراز آن بنشانم

[P a R y A]

شب برای چیدن ستاره های قلبت خواهم آمد


بیدار باش من با سبدی پر از بوسه می آیم


و آن را قبل از چیدن روی گونه هایت می کارم


تا بدانی ای خوبم دوستت دارم


دوستت دارم