گنبدنما



اهل اینجا باشی و نباشی فرقی ندارد . گنبد آقا ، برای خیلی ها حرمت دارد . از دور و نزدیک خستگی ها را می گیرد و بر دل می نشیند . این نماد طلایی خیلی ها را راهی کرده است و خیلی هم هنوز هوایی اند ....
005 0002
گنبد نما حکایت دیگری است از گذشته های دور . می گویند مسافرانی که به تپه ی سلام می رسیدند با سلام و صلوات « گنبد نما » می داده اند و ... این گنبد خود تاریخچه ای شنیدنی دارد . بخوانید :
اولین گنبد ساز : نقل است مامون پس از مرگ هارون و دفن او در بقعه ی هارونی ، قبه ای بر فراز آن بنا نهاد . این قبه در حوادث خراسان مانند حمله ی سبکتکین تخریب شد تا این که محمود غزنوی در سال 400 هجری قمری آن را بازسازی کرد و از آن زمان تا عصر سلجوقیان ، حرم مطهر با همان قبه باقی مانده بود تا این که در عصر سلجوقی ، ضمن تعمیر روضه ی منوره ، گنبدی بر فراز آن احداث شد و این همان گنبدی است که امروز 900 سال از احداث آن می گذرد .
این گنبد در آغاز هم چون دیگر بناها از آجرهای زردرنگ ساخته و پس از آن کاشی کاری شد . در زیر کتیبه ی دور آن آمده است : عمل کمال الدین محمود یزدی و در قسمتی دیگر مکتوب است کتیبه ی علیرضا العباس .
پس از طلاکاری گنبد ، در چند رویداد تاریخی از جمله فتنه ی ازبک ها قسمتی از طلاهای آن به غارت برده شد است تا این که در سفر پیاده ی شاه عباس صفوی به مشهد وی دستور طلاکاری مجدد را صادر کرد . این کار در سال 1016 هجری قمری به پایان می رسد و علیرضا عباسی ، خوشنویس معروف عهد صفوی مامور نوشتن کتیبه ی کمربندی دور آن به خط ثلث برجسته می شود .
در زلزله ی سال 1084 هجری قمری تعدادی از خشت های زراندود آن ریخت . پس از آن شاه سلیمان صفوی گنبد را ترمیم و تجدید طلاکاری کرد .
شناسنامه ی گنبد : گنبد امام که در نهایت هنرمندی ساخته شده دارای دو پوشش است . پوشش اول آن همان سقف حرم است که مقعر و مقرنس می باشد و به آن قبه گفته می شود و پوشش دوم برفراز آن و همان گنبد طلاست . بین دو پوشش ، فضایی خالی به بلندای بیش از 13 متر وجود دارد . سنگینی گنبد بر دیوارهای تالار حرم مطهر است که ضخامت آن به 90/2 متر می رسد . ارتفاع قبه از کف حرم 80/18 متر و تا انتهای آن (راس گنبد ) به 20/31 متر می رسد و دور گنبد از سطح خارج آن 10/42 متر است .