به نام خدای که جان را فکرت آموخت
این قانون است که مردان در سالهای قبل بر زنان تحمیل کرده اند و زنان به دلیل آنکه آنها با نام ها زیر نخوانند سکوت اختیار کرده اند
من در محاوره ی ديرپاي اين کهن بوم ؛ «دليله محتاله، نفس محيله مکاره،مار، ابليس، شجره مثمره، اثيري، لکاته و....» هستم.
و این است جامعه ای که در آن مردها هم خیانت می کنن ولی حکم سنگ سار را بر زن می بنند مردان مبرا از هر گناهی خود را میدانند و این زن هست که همیشه اشتباه می کند زن است که خیانت می کنند میدانید از نظر من چون افکار مردمان این مرزو بوم با قوانین 1400 سال قبل هنوز اداره می شود پس نمی توان هنوزم با توجه به ادعایی برابری حقوق زن و مرد
هنوز زن جایگاه واقعی که در دنیایی امروزه لایق آن است پیدا نکرده البته این حرف بیشتر در مورد جامعه ای است که در آن زندگی می کنیم .
به امید روزی که تمام آفریده ها خداوند متعال جایگاه واقعی خود را پیدا کنند
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)