خسته ام....

[R A H A]

اشک هات برای خدا عزیزه

هروقت دلت گرفت
هروقت احساس کردی که دنیا اینقدر برات کوچیک شده
که داری صدای خرد شدن شونه هات زیر این بار رو می شنوی
اون موقع یه جای خلوت پیدا کن
بشین و با خودت خلوت کن
ببین الان کی هست که می تونه به حرفات گوش کنه
اگه کسی رو نداشتی
یه نگاه به آسمون کن
و هرچی می خوای بگو
و اینقدر اشک بریز که سبک بشی
شانه های خدا همیشه در اختیار توست
تا سر به روش بذاری
و تا می تونی گریه کنی
بدون که اشک هات برای خدا عزیزه ...

[R A H A]

خسته ام از آرزوها ، آرزوهاي شعاري
شوق پرواز مجازي ، بالهاي استعاري


لحظه هاي کاغذي را، روز و شب تکرار کردن
خاطرات بايگاني،زندگي هاي اداري


آفتاب زرد و غمگين ، پله هاي رو به پايين
سقفهاي سرد و سنگين ، آسمانهاي اجاري


با نگاهي سر شکسته،چشمهايي پينه بسته
خسته از درهاي بسته، خسته از چشم انتظاري


صندلي هاي خميده،ميزهاي صف کشيده
خنده هاي لب پريده ، گريه هاي اختياري


عصر جدول هاي خالي، پارک هاي اين حوالي
پرسه هاي بي خيالي، نيمکت هاي خماري


رو نوشت روزها را،روي هم سنجاق کردم:
شنبه هاي بي پناهي ، جمعه هاي بي قراري


عاقبت پرونده ام را،با غبار آرزوها
خاک خواهد بست روزي ، باد خواهد برد باري


روي ميز خالي من، صفحه ي باز حوادث
در ستون تسليتها ، نامي از ما يادگاری

[R A H A]

نيمه شب بود و غمی تازه نفس ،
ره خوابم زد و ماندم بيدار ،
ريخت از پرتوی لرزنده ی شمع ،
سايه ی دسته گلی بر ديوار .

همه گل بود ،ولی روح نداشت!
سايه ای مضطرب و لرزان بود
چهره ای سرد و غم انگيز و سياه
گويا مرده ی سرگردان بود!

شمع ،خاموش شد از تندی باد
اثر از سايه به ديوار نماند
کس نپرسيد :کجا رفت؟که بود؟
که دمی چند در اينجا گذراند!

این منم خسته در اين کلبه ی تنگ
جسم درمانده ام از روح جداست
من ،اگر سايه ی خویشم،يا رب
روح آواره ی من کيست؟کجاست؟
ــــــــ
» هر لحظه و ساعت زندگی در حال تغيير است
زندگی گاهی سايه و گاهی آفتاب است
پس هر لحظه تا جايی که ميتوانی زندگی کن و دوست بدار
چون لحظه ای که وجود دارد شايد فردا نباشد.. «

''·.سوته دل.·''

[R A H A]

خسته ام
از هر روز گلایه و گریه
خسته ام
از هر روز بودن و مردن
خسته ام
از هر روز شکستن و بستن
خسته ام
می فهمی؟
از اینکه می خواهم و نیست
از اینکه هست و نمی خواهم
می داند میمیرم
میدانم مرده است!
خسته ام...

[R A H A]

خسته ام از این کویر
خسته ام از این کویر، این کویر کور و پیر
این هبوط بی دلیل این سقوط ناگزیر
آسمان بی هدف، بادهای بی طرف
ابرهای سربه راه، بیدهای سربه زیر
ای نظاره شگفت ای نگاه ناگهان
ای هماره در نظر ای هنوز بی نظیر
آیه آیه ات صریح سوره سوره ات فصیح
مثل خطی از هبوط مثل سطری از کویر
مثل شعر ناگهان مثل گریه بی امان
مثل لحظه های وحی، اجتناب ناپذیر
ای مسافر غریب، در دیار خویشتن
با تو آشنا شدم با تو در همین مسیر
از کویر سوت و کور تا مرا صدا زدی
دیدمت ولی چه دور دیدمت ولی چه دیر
این تویی در آن طرف پشت میله ها رها
این منم در این طرف پشت میله ها اسیر
دست خسته مرا مثل کودکی بگیر
با خودت مرا ببر، خسته ام از این کویر

[R A H A]

خسته ام ...


خسته نبودنت ...


خسته از روزهايي كه بيتو شب ميشود


و شبهايي كه باز هم بي تو ميگذرد


تا كه طلوعي و غروبي ديگر بيايند


و باز هم گذر زمانها

كه بي تو ميگذرد ...!


ميگذرد ...!


ميگذرد

و باز هم ميگذرد ...!

[R A H A]

خسته از هر کسي و هر چيزم
مـــــــملو از غربتي غـــم انگيزم
مثل گنجشک بي پناهي خيس
زيـــر رگـــــــــــبار سرد پــــاييزم
انــــتهاي غـــــــــروب تــــنهايي
ابـــتداي شــــبي جنون خــــيزم
بــــــي تو آيــــــينه امــــــــدم را
بــــه کــــــدامـين ستاره آو يـزم
گـوش کــن اي نگاه تازه عشق
قصه اي تـــلخ و عبــــرت انگيزم
گـر چــه شب ابري است اما باز
پــيش پــايت ســتاره مــي ريزم

[R A H A]

خسته از این روزگارم
خسته از این همه رنج
جامعه ام آکنده آه
کولبارم همه درد
عیش و مستی به یکباره برفت
می دانم و می دانی، که ...
تمام تن من
می طلبد خواب را ...
خواب را می طلبد
تخت امید صدایم می کند
نقطه ی پرواز من
جهت دلکندن از عرش زمین
چشم هایم سنگین
خواب من چیست؟
کارم این است
خواب من تکراری است
خواب من ، خواب فردا دیدن
خواب فردا دیدن ...