کاربر فعال
نهراس امید جاویدان زندگی ام. بدان که در قلب منی
اگر در ان خونابه دل چهره ی تکیده مرا دیدی
و در ان چهره قطره اشکی
بدان اشکهایم تو را میخوانند...
نمیخواهم برایم دل بسوزانی
نمیخواهم اشکهای زیبایت را نثارم کنی
تنها تو را میخواهم
اگر بیایی....
تا قیامت دست از تو بر نخواهم داشت
کاربر فعال
مباد از تو جُدایم کنند مردم شهر
که خرد می کند این درد، استخوان مرا
هنوز جرعه ای از استکان من باقی ست
و می کشد به خدا امشب این ترانه مرا....
کاربر فعال
نديدي چشمهايم زير پايت جان سپرد
آخر گلويم از صداي هاي پايت جان سپرد
آخر نفهميدي صدايم بغض سنگيني به دوشش بود
به دوشش بود اما از جفايت جان سپرد
آخر نترسيدي بگويد عاشقي نفرين به آيينت
كه از چشمان جادويت خدايت جان سپرد
آخر نمي داني و مي دانم كه مي دانم نمي داني
كه دل در خواهش آن انزوايت جان سپرد
آخر چقدر عزلت نشيني از براي يار دلگير است
بخوان شعرم كاین شعرم در هوايت جان سپرد آخر (فرياد)
کاربر فعال
غرق نگاه عاشقانه ات
دیوانه ی وجود ت شدم
دستم گرمایی به سان خورشید
پایم با اشاره تو گام برمی دارد
اشکهایم با خنده می اید
فرشی از گل به زیر پایت نثار می کنم
می دانی که قلبم عکس نگاهت را حک کرده
می دانی....
کاربر فعال
واژه واژه سطر سطر ...می نگارمت تورا
صفحه صفحه فصل فصل می سرایمت تورا
رشته رشته ...بند بند می کشانیم مرا
قطره قطره ...شمع شمع می گدازیم مرا
تو را دوست دارم ... به جای او که هیچگاه
ندیدمش...تو را بخاطر دوست داشتن
دوست دارم ...تو را بخاطر تو
دوست دارم ...تورا دوست دارم برای
بودنت ...برای دیدنت بر ای نگاهت
برای آن چشمان فریبایت ... تو را دوست
دارم بخاطر دل مهربانت ...تو را
دوست دارم برای خودم ....برای خودم ... تو
را می جویم نازنینم سالهاست که در
انتظارت چشم بر راه دارم و می خواهمت
با تمامی جان.... تو همان آفتاب یقینی ...بر
من بتاب تا سرمای این
دل فسرده ام را با گرمای وجودت حیاتی دوباره بخشی
کاربر فعال
اگر روزي به تو گفتم دلم تنگ است
بدان كه دل به من اصرار كرد كه ديگر طاقت دوري ندارم
اگر روزي به تو گفتم كه من مردم از عشق تو
بدان كه مرگ به من گفته كه غير از من نيست راهي براي تو
نيستي كنارم كه ببيني چگونه فرياد مي كشم
که آيا اين بود سزاي عاشقي چون من ؟!!!
کاربر فعال
وقـتـی دلـم بـرای تـو تـنـگ مـی شـود
مـی نشـیـنـم و خـانـه خـانـه
چـشمـهــای تـو را
روی دیـوار تـنـهــایی ام
شـطـرنـجـی مـی کـنـم.
شــاه رویـاهـای مـن،
بـا رخ د یــدار تـو،
چــه ســــاده
کـیــش مـی شــود.
کاربر فعال
بعـضی وقتـها
دنیـای پیچـیده ی
ایـن شعـرهای سـاده را
دوسـت نـدارم.
دلـم دنیـای سـاده ی
ایـن زن پیچـیده را مـی خواهـد
که هـر وقـت دلـش
برای تـو تنـگ می شـود٬
راحـت
مـی زنـد زیر گـریه ... !
خیـلـی هـم راحـت ... !
کاربر فعال
مرا
دفن کن
در عمق
وجودت!
بگذار
دیگر
نمیرم.
کاربر فعال
گاهی
دلت میخواهد
پرنده باشی
نمی شود...
گاهی
برایت فرق ندارد
درخت
آسمان
قفس
....
گاهی
سنگی که بال تو را
نشانه رفته است
به زمین دچارت می کند.
آه..
زمین
قرارگاه تو نیست.
تاب بیاور پرنده!
تاب بیاور!
زمان
تنها مرهم
شکسته بالی ست.
تاب بیاور
که شور پرواز
در انتظار توست.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)