«بسم الله الرحمن الرحیم
من الحسین بن علی الی بنی‏هاشم; اما بعد فانه من لحق بی‏منکم استشهد و من تخلف عن لم یبلغ الفتح والسلام (4) ; از حسین بن علی به بنی‏هاشم; هرکس از شما که به من بپیوندد، شهید خواهد شد و هرکه با من همراه نشود، به پیروزی نخواهد رسید» .
بی‏تردید متن این نامه، یکی از دلایل آگاهی امام از سرانجام حرکت‏خویش به شمار می‏آید و از آن سو، همراهی اهل‏بیت‏حضرت نیز جزیی از برنامه کلی نهضت‏حسینی - که طبق مشیت الهی از قبل مشخص شده بود - محسوب می‏شود . تقدیری که امام خود از آن آگاهی داشته است و از آنجا که او مظهر تسلیم در برابر خواست‏خداست‏با علم به سرانجام کار، اهل‏بیت و فرزندان خویش را همراه خود ساخت; گرچه عقل ما دست کم در فهم بخشی از فلسفه این همراهی و اهداف و آثار آن، آگاهی دارد که از آن جمله، رسوایی نظام منحط اموی است! (5)
حال با توجه به سخنانی که در این باره به آنها اشاره کردیم، به اصول کلامی درباره نهضت عاشورا اشاره می‏کنیم: