داستان بزرگان

[sorna]

اموال عمومي

پيامبر اعظم(ص) غلامي به نام «مدعم» داشت كه در يكي از جنگ ها درحال فرود آوردن بار سفر پيامبر، هدف تير دشمن قرارگرفت و جان سپرد. دراين هنگام، اصحاب پيامبر براي عرض تسليت نزد آن سرور آمدند و گفتند: اي رسول خدا! گواراي او باد؛ زيرا او به حقيقت شهيد شد. رسول خدا درپاسخ ايشان فرمود: كلا ان الشمله التي اخذها من غنائم الخيبر لتشتعل عليه ناراً؛ حاشا! زيرا حله اي را كه او از غنايم جنگ خيبر برگرفت. هم اكنون بر پيكرش شعله ور است. سبحان الله! اينك مردي در راه خدمت به پيغمبر (ص) كشته مي شود، ولي كشته شدنش، آلودگي گناه ربودن حله اي را كه بيش از چند درهم ارزش ندارد، از او نمي زدايد، زيرا آن كار، گناهي عظيم و كمرشكن است.
***** به حقوق و دستبرد به اموال امت (و حق الناس) است. آري اين حله ارزش ندارد ولي تقديس حدود حفظ حرمت حق و عدل و امانت درنظر محمد(ص) تفاوتي نمي شناسد